Զիվար բեկ Ահմեդբեկով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
(Վերահղված է Զիվեր բեկ Ախմեդբեկովից)
Զիվար բեկ Ահմեդբեկով
ադրբ.՝ Zivər bəy Əhmədbəyov
Ի ծնեԶիվեր բեկ Գերայ բեկ օկլի Ախմեդբեկով
Ծնվել է1873
ԾննդավայրՇամախի, Բաքվի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էփետրվարի 16, 1925(1925-02-16)
Վախճանի վայրԲաքու, Ադրբեջանական ԽՍՀ
Ճյուղ(եր)ճարտարապետություն
Գործունեությունճարտարապետ
Գործունեության տարիներ1902-1925
ԿրթությունՔաղաքացիական ինժեներների ինստիտուտ (1902)
Ուշագրավ աշխատանքներԹեզեփիր մզկիթ
 Zivar bay Ahmadbayov Վիքիպահեստում

Զիվար բեկ Գերայ բեկ օղլի Ահմեդբեկով (ադրբ.՝ Zivər bəy Gəray bəy oğlu Əhmədbəyov, 1873, Շամախի, Բաքվի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 16, 1925(1925-02-16), Բաքու, Ադրբեջանական ԽՍՀ), բարձրագույն կրթությամբ առաջին ադրբեջանցի ճարտարապետ[1], 1918-1922 թվականներին Բաքվի գլխավոր ճարտարապետ[2];

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Զիվար բեկ Ահմեդբեկովը ծնվել է 1873 թվականին Շամախիում։ 1910 թվականից ապրել է Բաքվում։ 1902 թվականին ավարտել է Պետերբուրգի քաղաքացիական ինժեներների ինստիտուտը։ Նույն տարվանից մինչև 1917 թվականը Զիվար բեկը աշխատել է որպես Բաքվի գավառական վարչության ճարտարապետ։ Ապա աշխատել է Բաքվի քաղաքապետարանում։ Ադրբեջանական ժողովրդավարական հանրապետության ստեղծումից հետո Զիվար բեկ Ահմեդբեկովը 1918 թվականին դարձավ Բաքվի գլխավոր ճարտարապետ և մնաց այդ պաշտոնում մինչև 1922 թվականը[3]։

1906-1918 թվականների ժամանակաշրջանում Զիվար բեկի նախագծով կառուցվել են «Իմամ» մզկիթը Շամախիում (1909), «Թազափիր» և «Մուրթուզա Մուխտարով» մզկիթները Բաքվում (1905-1912), Էժդերբեկ մզկիթ (1913) և այլն։

Զիվար բեկ Ահմեդբեկովը մահացել է Բաքվում 1925 թվականին։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Әһмәдбәјов / Под ред. Дж. Кулиева. — Азербайджанская советская энциклопедия: Главная редакция Азербайджанской советской энциклопедии, 1980. — Т. IV. — С. 257.
  2. Зивербек Ахмедбеков: первый азербайджанский архитектор с высшим образованием
  3. Фатуллаев Ш. Приложение I // Градостроительство Баку XIX—начала XX веков / Под ред. проф. В. И. Пилявского. — Ленинград: Стройиздат, 1978. — 215 с.