Գաո Մինգ
| Գաո Մինգ | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1305 |
| Ծննդավայր | Վենչժոու, Չժեցզյան, Չինաստան |
| Մահացել է | 1370 |
| Մահվան վայր | Նինբո, Չինաստան |
| Քաղաքացիություն | Յուան |
| Մասնագիտություն | դրամատուրգ և բանաստեղծ |
Գաո Մինգ (չինարեն :高明, 1305, Վենչժոու, Չժեցզյան, Չինաստան - 1370, Նինբո, Չինաստան) նաև հայտնի է որպես Կաո Մինգ, Գաո Ցեզենգ, չինացի բանաստեղծ և դրամատուրգ Յուանի ժամանակաշրջանում:
Գաոն ծնվել և մեծացել է Վենչժոու քաղաքում[1]։ 1345 թվականին, կարիք ունենալով գտնել իր այրի մորը աջակցելու միջոց, նա հանձնել է կայսերական քննությունները և պաշտոն ստացել Չժեցզյանում ( Չոուչժոու) որպես փոքր շրջանի պաշտոնյա[2][3]։ Այս պաշտոնում նա ծառայել է գրող Սու Տյանջուեի օրոք և օգնել խմբագրել Սուի որոշ գործեր։ 1348-1351 թվականներին Գաոն ներգրավված էր Կարմիր չալմա ապստամբությունը ճնշելու մեջ՝ ռազմական գործողություններ ձեռնարկելով վաղ Հանի ապստամբ Ֆանգ Գուոժենի դեմ: Ֆանգի պարտությունից հետո Գաոն ստացել է Շաոքսինի գնահատողի պաշտոն։ Հետագայում Ֆանգը փորձել է Գաոյին որպես ուսուցիչ ընդունել, առաջարկ, որը Գաոն մեղմաբար մերժել է[2][4]։
Դժգոհ լինելով պետական ծառայությունից՝ նա թոշակի է անցել 1356 թվականին և տեղափոխվել Նինգբո (Յինսյան)՝ ստեղծագործելու թատրոնի համար՝ կենտրոնանալով նանսի ժանրի վրա[5][6]։ Նրա ընկեր Լյու Ջին փորձել է նրան թոշակից հանել՝ համոզելով Հոնգվուի կայսրին ներգրավել Գաոյին Յուանի պաշտոնական պատմության գրման մեջ։ Գաոն, սակայն, հրաժարվել է՝ պատճառաբանելով հոգեկան հիվանդությունը[4]։
Պիպայի հեքիաթը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գաոյի ամենահայտնի գործը և միակ պիեսը, որը պահպանվել է, Պիպայի հեքիաթն է ( Pipa ji琵琶记; թարգմանվել է նաև որպես Լյուտի պատմություն կամ Լյուտա ): Ամբողջական անգլերեն թարգմանությունը հայտնվել է 1980 թվականին[7]։
1946 թվականին Բրոդվեյում թողարկվել է «Լյուտի երգը» ադապտացիան՝ «Պիպայի հեքիաթը» վերնագրով։ Գլխավոր դերերում հանդես են եկել Յուլ Բրայները և Մերի Մարտինը[4]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Faye C. Fei (2002). Chinese theories of theater and performance from Confucius to the present. University of Michigan Press. էջ 41. ISBN 978-0-472-08923-9. Վերցված է 30 May 2013-ին.
- ↑ 2,0 2,1 Colin MacKerras (1983). Chinese Theater: From Its Origins to the Present Day. University of Hawaii Pressժ. էջ 64. ISBN 978-0-8248-1220-1. Վերցված է 30 May 2013-ին.
- ↑ Yunbo Liu; Ming Gao; Chengshun Meng; Menglong Feng (1 January 1991). The pipa & other Ming dynasty stories. Federal Publications. էջ 2. ISBN 978-981-01-2055-9. Վերցված է 30 May 2013-ին.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Stanley Hochman (1984). McGraw-Hill encyclopedia of world drama: an international reference work in 5 volumes. VNR AG. էջ 235. ISBN 978-0-07-079169-5. Վերցված է 30 May 2013-ին.
- ↑ Gao, Ming (1368). «The Lute». World Digital Library (չինարեն). Վերցված է 7 June 2013-ին.
- ↑ Merriam-Webster, inc (1995). Merriam-Webster's Encyclopedia Of Literature. Merriam-Webster. էջ 447. ISBN 978-0-87779-042-6. Վերցված է 30 May 2013-ին.
- ↑ Mulligan, Jean (1980). The lute : Kao Ming's P'i-p'a chi. New York: Columbia University Press. ISBN 0231047606.
| ||||||||||||||||
