Բաց պատկերասրահ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բաց պատկերասրահ
Տեսակարվեստի պատկերասրահ
Երկիր Ռուսաստան
ՏեղագրությունՄոսկվա
ՎայրTrubnikovsky Lane?
Հիմնադրվել է2009
Կայքopen-gallery.ru
Քարտեզ
Քարտեզ

Բաց պատկերասրահ (ռուս.՝ Открытая галерея), ժամանակակից արվեստի պատկերասրահ Մոսկվայում։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բաց պատկերասրահը գեղարվեստական հասարակությանը ներկայացրել է նրա սեփականատերը՝ արվեստաբան և ճարտարապետ Նատալյա Տամրուչին, 2009 թվականի ապրիլի։ Այն տեղակայված է Մոսկվայի կենտրոնում՝ Տրուբնիկովսկի նրբանցքում[1][2]։ Պատկերասրահը բացվել է «Մարմինների գաղտնի կյանքը» (ռուս.՝ «Тайная жизнь тел») ցուցահանդեսով[1]։

Բաց պատկերասրահը գտնվում է 19-րդ դարի վերջին կառուցված շենքում՝ Մոսկվայի նկարիչների միության նախկին նկուղային արվեստանոցներում[3]։

Նկարիչներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Յուրի Ավակումով
  • Կոնստանտին Աջեր
  • Նիկիտա Ալեքսեև
  • Յուրի Ալբերտ
  • Ալեքսանդր Բրոդսկի
  • Ալեքսանդր Ջիկիա
  • Ելենա Ելագինա և Իգոր Մակարևիչ
  • Վլադիսլավ Եֆիմով
  • Անդրեյ Կուզկին
  • Իվան Լունգին
  • Վլադիսլավ Մամիշև-Մոնրո
  • ՄիշՄաշ
  • Անդրեյ Մոնաստիրսկի
  • Վիտաս Ստասյունաս
  • Ավդեյ Տեր-Օհանյան
  • Վերա Խլեբնիկովա
  • Գոր Չախալ
  • Իգոր Շելկովսկի
  • Սերգեյ Շուտով

Ամենանշանավոր ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2011 – «Ордер», Վիտաս Ստասյունաս[4]
  • 2011 – «Ամեն ինչ առջևում է» (ռուս.՝ «Все впереди!»), Անդրեյ Կուզկին[5]
  • 2009 – «Նկարը որպես նկարչի մասնիկ» (ռուս.՝ «Картина как часть художника»), Դմիտրի Պավինսկի[6]
  • 2009 – «Մարմինների գաղտնի կյանքը» (ռուս.՝ «Тайная жизнь тел»), Ելենա Ելագինա, Իգոր Մակարևիչ, Անդրեյ Մոնաստիրսկի, Իրինա Նախովա, Մարիա Սումնինա, Խաիմ Սոկոլ, Սերգեյ Սերպ[3]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Толстова А. Художественное телодвижение // Коммерсантъ. — 2009. — 16 апр.
  2. Мойст В. Еще ближе к телу Ещё ближе к телу // www.gazeta.ru. — 2009. — 9 апр.
  3. 3,0 3,1 Хачатуров С. Большое галерейное кольцо // www.stengazeta.net. — 2009. — 10 апр.
  4. Толстова А. Пустота и порядок // Коммерсантъ. — 2011. — 1 ноября.
  5. Дьяконов В. С чистого себя // Коммерсантъ. — 2011. — 22 марта.
  6. Ромер Ф. Дополнения пройденного // Время новостей. — 2009. — 11 июня.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]