Անպետ
| Անպետ Անպետ | |
|---|---|
| Տեսակ | արական անձնանուն |
| Նշանակություն | անպետք, անպիտան |
| Ծագում | |
| Ծագման լեզու | հայերեն[1] |
| Գիր | Հայոց գրեր |
| Կապված հոդվածներ | «Անպետ» սկսվող էջեր |
Անպետ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն անպէտ՝ «անպետք, անպիտան» բառից կամ անպետ՝ «անգլուխ, անիշխան, անտեր» բառից։ Առաջինն ավելի հավանական է, քանի որ կա Անպէտբերան ազգանուն (Ռոստով, Նոր Նախիջևան)։ Գործածվել է 14-15-րդ դարերում, այնուհետև դուրս է եկել գործածությունից[2]։
Գործածություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Անպէտ, ոսկերիչ ոմն, հայր Յովհաննէսի՝ հոգևոր որդւոյ Պօղոս քահանայի, որ Գրիգոր գրչին գրել տվեց մի Աւետարան[3]։
- Անպետ, որդի Սանամ խաթունի, դստեր պարոն Ասլանի, որ Սեբաստիայում գրել տվեց Եպիփանի Ճառերը, 1350 թ[4]։
- Անպէտ, հայր Սարգսի, որ Զուրեն գյուղում գնեց Ստեփաննոս երեցից մի Ճաշոց[5]։
- Անպէտ, տանուտեր Հայոց Իլվովի․ իր եղբոր Ումէտի հետ գնաց Սիս[6]։
- Անպէտ, հոգևոր հայր Կարապետ գրչի, որ Խլաթում օրինակեց Աստուածաշունչը 1418-1422 թ[7]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Աճառյան Հ. Հայոց անձնանունների բառարան (հայ.) — Երևանի պետական համալսարան, 1942. — հատոր 5.
- ↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Ա, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1942, էջ 172-173 — 634 էջ։
- ↑ Ձեռագիր, Վենետիկ, Ա․ էջ 698
- ↑ Տաշեան, Ցուց․ 107 բ
- ↑ REA 10, էջ 57, 1371
- ↑ Ալիշան, Կամենից 11, 1388
- ↑ Ձեռագիր, Վենետիկ, Ա․ էջ 114