Jump to content

Աննա Նարինսկայա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Աննա Նարինսկայա
Դիմանկար
Ծնվել էապրիլի 13, 1966(1966-04-13) (58 տարեկան)
ԾննդավայրԼենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
ԿրթությունՄոսկվայի պետական համալսարանի բանասիրույան ֆակուլտետ
Մասնագիտությունլրագրող
 Anna Narinskaya Վիքիպահեստում

Աննա Նարինսկայա (ռուս.՝ А́нна Анато́льевна Нари́нская, ապրիլի 13, 1966(1966-04-13), Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս լրագրող, գրական քննադատ, ցուցահանդեսների համադրող։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1966 թվականի ապրիլի 13-ին բանաստեղծի ընտանիքում։ Մայրը՝ Գալինա Միխայլովնա Նարինսկայան (ծնված 1936), հայրը՝ Եվգենի Ռեյն[1][2]։

1990 թվականին ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1993-1998 թվականներին աշխատել է BBC հեռուստաընկերության մոսկովյան գրասենյակում՝ որպես նորությունների և վավերագրական ֆիլմերի պրոդյուսեր։ 1997 թվականի «Էքսպերտ» ամսագրի մշակույթի բաժնի հեղինակ և խմբագիր[3]։

2016 թվականին Corpus հրատարակչությունում լույս է տեսել «Պատմեք Ձեր մասին նշումներում և մեկնաբանություններում» ժողովածուն[4][5][6][7]։

Աննա Նարինսկու հոդվածները տարբեր ժամանակներում հրապարակվել են ռուսական և արտասահմանյան պարբերականներում՝ «Աֆիշա», «Սնոբ», «Շաբաթական ամսագիր», Citizen K, Vogue, Gala, Forbes, Vanity Fair, Atlantic Monthly և այլն։

2016 թվականին նա հանդես է եկել գրական թանգարանի համատեղ ցուցահանդեսին, որը նվիրված է գրամեքենային ՝ որպես 20-րդ դարի գրականության գլխավոր գործիք[8][9][10][11][12][13][14]։ 2018 թվականին նա դարձել է Լյուդմիլա Պետրուշևսկայայի ութսունամյակին նվիրված «Ճանապարհորդություն» ցուցահանդեսի մասնակից[15][16][17][18][19][20][21][22]։

Ակադեմիայի և Ռուսաստանի Ազգային «Մեծ գիրք» մրցանակի անդամ, Պյատիգորսկի մրցանակի ժյուրիի անդամ[23]։

2018 թվականից նա դասավանդում է դիզայնի դպրոցում[24]։

Հասարակական գործունեություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տատյանա Լազարևայի, Յանա Տրոյանովայի, Վարվա Հորնոստաևայի և Տատյանա Մալկինայի հետ համատեղ կազմակերպել և 2018 թվականի օգոստոսի 15-ին իշխանությունների հետ չհամաձայնեցված ակցիա է անցկացրել[25][26]՝ ի պաշտպանություն Աննա Պավլիկովայի և Մարիա Դուբովիկի «նոր մեծության» գործի ֆիգուրանտների, որը հայտնի է դարձել որպես «մայրերի քայլերթ»[27][28][29][30][31]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Найман Анатолий Генрихович Рассказы о. — АСТ, 2017. — С. 256-257, вклейка. — 544 с. — ISBN 978-5-17-101149-9
  2. ↑ Марина Ефимова (13.05.2018). «Поэтический круг. Воспоминания Марины Ефимовой о поэтах 50-70-х годов». Радио "Свобода".
  3. ↑ «Архив передачи "Наринская и Ревзин"». Телеканал "Дождь".
  4. ↑ Анна Наринская Не зяблик. Рассказ о себе в заметках и дополнениях. — АСТ–Corpus, 2016. — 288 с. — ISBN 978-5-17-094614-3
  5. ↑ Юрий Сапрыкин (09.03.2018). «Непрерывность звучания». Colta.ru.
  6. ↑ Сергей Кумыш (05.02.2016). «Возможность реплики: «Не зяблик» Анны Наринской». Фонтанка.ру.
  7. ↑ Елена Макеенко (04.09.2016). «Анна Наринская «Не зяблик. Рассказ о себе в заметках и дополнениях»». Горький.
  8. ↑ «Фотовыставки. Первополосные кадры 2004г». Коммерсантъ.
  9. ↑ Московский музей современного искусства. «200 ударов в минуту. Пишущая машинка и сознание XX века». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 8-ին.
  10. ↑ Ольга Кабанова (21.12.2015). «В Московском музее современного искусства открыли красивую и умную выставку «200 ударов в минуту»». Газета "Ведомости".
  11. ↑ Валентин Дьяконов (21.12.2015). «Похождения Эрики Ремингтон». Газета "Коммерсантъ".
  12. ↑ Анна Наринская (11.12.2015). «Знаки смыслов». Газета "Коммерсантъ".
  13. ↑ Дарья Курдюкова (14.01.2016). «Со скоростью стука». "Независимая газета".
  14. ↑ Анна Наринская и Глеб Морев (составители) 200 ударов в минуту. Пишущая машинка и сознание XX века. Каталог выставки. — Политехнический музей, 2016. — 208 с. — ISBN 978-5-98962-041-8
  15. ↑ Елизавета Авдошина (05.06.2018). «Театр квадратных метров». Независимая газета.
  16. ↑ Жанна Васильева (13.07.2018). «В Москве пройдет экскурсия в честь 80-летия Людмилы Петрушевской». Российская газета.
  17. ↑ Александра Чернякова (23.05.2018). ««Путешествие по Петрушевской»: Анна Наринская и Катя Бочавар о выставке «Петрушествие»». Сноб.
  18. ↑ Ирина Мак (27.06.2018). «Когда память становится искусством». АртГид.
  19. ↑ «Выставка к пятилетию проекта «Последний адрес» откроется в Москве». Colta.ru. 16.11.2018.
  20. ↑ Ксения Ларина (интервью) (18.11.2018). «5 лет Последнему адресу». Радиостанция "Эхо Москвы".
  21. ↑ Ольга Федянина (24.11.2018). «Карта коллективной памяти». Коммерсантъ.
  22. ↑ Нина Давлетзянова (25.11.2018). «Таблички памяти. Пять лет проекту "Последний адрес"». Радио Свобода.
  23. ↑ «Объявлены члены жюри и эксперты премии «НОС-2018»». Colta.ru. 22.05.2018.
  24. ↑ «Преподаватели и сотрудники Школы дизайна НИУ ВШЭ».
  25. ↑ «Мэрия Москвы призвала отказаться от митинга в поддержку фигуранток дела "Нового величия"». Интерфакс. 13.08.2018.
  26. ↑ «Прокуратура выдала предостережение организаторам «Марша матерей»». Газета "Ведомости". 15.08.2018.
  27. ↑ Любовь Чижова (13.08.2018). «"Пойдем с игрушками в руках". В Москве пройдет Марш матерей». Радио Свобода.
  28. ↑ «Московская мэрия призвала отменить «Марш матерей» — акцию за освобождение обвиняемых по делу «Нового величия»». Meduza.io. 13.08.2018.
  29. ↑ «В Москве закончился «Марш матерей» в поддержку двух фигуранток так называемого дела «Нового величия»». Радиостанция "Эхо Москвы". 15.08.2018.
  30. ↑ «СК предлагает отпустить Павликову и Дубовик под домашний арест». РИА Новости. 15.08.2018.
  31. ↑ «Вторую фигурантку дела "Нового величия" Дубовик перевели под домашний арест». Интерфакс. 16.08.2018.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Աննա Նարինսկայա» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Չափորոշչային վերահսկողություն
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Աննա_Նարինսկայա&oldid=9376460» էջից