Անմահության քննություն
 | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա |
| Թվական | 1983 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Ալեքսեյ Սալտիկով |
| Սցենարի հեղինակ | Ալեքսեյ Սալտիկով |
| Երաժշտություն | Անդրեյ Էշպայ |
| Կինոընկերություն | Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա |
«Անմահության քննություն» (ռուս.՝ «Экзамен на бессмертие»), խորհրդային լայնաֆորմատ գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Ալեքսեյ Սալտիկովը 1983 թվականին[1][2]։ Կոնստանտին Վորոբյովի «Սպանվել են Մոսկվայի մոտ» և «Ճիչ» վիպակների հիման վրա նկարահանված ռազմական դրամա է, որը պատմում է Մոսկվայի Կրասնոզնամենսկի հետևակային ուսումնարանի 10-րդ վաշտի կուրսանտների և սպաների ողբերգական ճակատագրի մասին։ Այս վաշտը նշանակվել է առանձին կուրսանտական գնդի մարտական պահպանության համար, որը 1941 թվականի աշնանը մասնակցել է Մոսկվայի պաշտպանությանը Վոլոկոլամսկի ուղղությամբ։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆիլմն սկսվում է 1982 թվականի կինոխրոնիկայով, որտեղ ցուցադրվում են Անհայտ զինվորի շիրիմին ծաղիկներ դնող Մոսկվայի ՌԽՖՍՀ Գերագույն խորհրդի անվան ԲՀՀՈՒ-ի կուրսանտները։
1941 թվականի ուշ աշնանը կրեմլյան կուրսանտների վաշտը շարժվում է դեպի Մոսկվա և պաշտպանական դիրքեր գրավում գյուղերից մեկի մոտ։ Չորրորդ դասակը ղեկավարում է 18-ամյա Ալեքսեյ Վորոնովը, որը վերջերս է դարձել կրտսեր լեյտենանտ։ Գյուղում նա ծանոթանում է մառանապետ Մարինկայի հետ և սիրահարվում նրան։ Մարինկայի ազգանունը նույնպես Վորոնովա է, և նրա ու Ալեքսեյի ծննդյան օրը նույն օրն է (նա 17 տարեկան է)։ Ալեքսեյը առաջարկում է Մարինային ամուսնանալ և ծննդյան օրը հյուր գնալ իրենց ընտանիքին։
Ականանետային գնդակոծության ժամանակ զոհվում են քաղղեկ Անիսիմովը ու մի քանի կուրսանտներ։ Շուտով Վասյուկովը Վորոնովի հետ կարողանում է խոցել գերմանական ինքնաթիռը հակատանկային հրացանվ։
Վաշտի դիրքեր են գալիս ջախջախված դիվիզիայի մարտիկները, որոնք դուրս են եկել շրջափակումից։ Կապիտան Ռյումինը՝ կուրսանտների վաշտի հրամանատարը, հասկանում է, որ նրանք նույնպես շրջապատված են, և որ թիկունքից գերմանացիների տանկային հարձակման դեպքում վաշտը կոչնչացվի։ Նա որոշում է կուրսանտների մարտական ոգին բարձրացնելու համար անսպասելի հարձակում իրականացնել գերմանացիների գրաված գյուղի վրա։ Գիշերային հարձակումից հետո, որը հաջող էր, Ռյումինը հույս ունի դուրս գալ յուրայինների մոտ, սակայն ցերեկը նրանք գտնվում են ոչ մեծ անտառում, որտեղ նա հայտնվում է ավիահարձակման տակ։ Ալեքսեյը ականատես է լինում դաշտով վազող Մարինկայի մահվանը ռումբի պայթյունից։
Շուտով այն անտառ, որտեղ գտնվում է վաշտը, մտնում են գերմանական տանկերը և հետևակները և ոչնչացնում գրեթե բոլոր կուրսանտներին։ Վիրավոր կապիտան Ռյումինի հետ մնացած մի քանի մարդիկ դուրս են գալիս դաշտ և փորձում են թաքնվել դեզի մոտ։ Ռյումինն ինքնասպան է լինում, Ալեքսեյը նրա համար գերեզման է փորում։ Գերմանական տանկերը հայտնվում են մոտակայքում։ Նրանցից մեկը ոչնչացնում է դեզի մոտ թաքնված կուրսանտներին, իսկ Վասյուկովը զոհվում է՝ վնասելով տանկը։ Երկրորդ տանկին հարվածում է Ալեքսեյը ինքնաբռնկվող խառնուրդով շշով։ Դրանից հետո նա ձեռքերն է վերցնում մեկական շիշ ու ձյան միջով առաջ գնում դեպի այնտեղ, որտեղ կրակոցներ են լսվում։
Ֆիլմը ավարտվում է 1982 թվականին Կարմիր հրապարակում ռազմական շքերթի խրոնիկայով։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Անդրեյ Ալյոշին – Ալեքսեյ Վորոնով
- Ալեքսանդր Կազակով – կապիտան Ռյումին
- Դմիտրի Մատվեև – Վասյուկով
- Բորիս Շչերբակով – Անիսիմով
- Դարյա Միխայլովա – Մարինա Վորոնովա
- Վերա Մայորովա-Զեմսկայա – Մարինայի մայրը
- Օլեգ Շտեֆանկո
- Լև Զոլոտուխին
- Ալեքսանդր Նովիկով
- Վիտալի Վաշեդսկի
- Սվետլանա Դիրինա
- Ալեքսանդր Ժարկով
- Ալյոշա Կուզնեցով
- Մ. Կացլախ
- Ա. Պրիտեև
- Ե. Ուրիխ
Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ռեժիսոր՝ Ալեքսեյ Սալտիկով
- Սցենարիստ՝ Ալեքսեյ Սալտիկով
- Բեմադրող օպերատորներ՝ Ալեքսանդր Ղարիբյան, Ալեքսանդր Մաս
- Բեմադրող նկարիչ՝ Վ. Պոստեռնակ
- Կոստյումների նկարիչ՝ Ն. Չեռնիշևա
- Կոմպոզիտոր՝ Անդրեյ Էշպայ
- Հնչյունային օպերատոր՝ Ա. Նեյման
- Դիրիժոր՝ Էմին Խաչատրյան (ԽՍՀՄ պետական սիմֆոնիկ նվագախումբ)
Լրացուցիչ փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1990 թվականին «Սպանվել են Մոսկվայի մոտ» վեպի հիման վրա նկարահանվել է ևս մեկ ֆիլմ Կրեմլի կուրսանտների սխրագործության մասին, որի ռեժիսորն է Ալեքսանդր Իտիգիլովը։
Սխալներ ֆիլմում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Գերմանական տանկերի դերը կատարել են Pz.IV-ի ձևով քողարկված խորհրդային տանկեր։ Կամուֆլյաժը շատ անորակ է եղել։ Իրականում Pz.IV տանկերի մինչև 1941 թվականի տարբերակներն ունեցել են կարճափող KWK.37 հրանոթ, առանց փողային արգելակի։ Ֆիլմում տանկերն ունեն փողային արգելակով երկարափող հրանոթ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Письма к живым // Энциклопедия кино. — 2010.
- ↑ «Անմահության քննություն» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
