Անդրեյ Կոբյակով
| Անդրեյ Կոբյակով | |
.jpg)
| |
| Կուսակցություն՝ | անկախ քաղաքական գործիչ |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Բելառուսի պետական տնտեսագիտական համալսարան և Մոսկվայի ավիացիայի ինստիտուտ |
| Մասնագիտություն՝ | տնտեսագետ, դիվանագետ, քաղաքական գործիչ և ճարտարագետ |
| Դավանանք | ուղղափառություն |
| Ծննդյան օր | նոյեմբերի 21, 1960 (62 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Բելառուս
|
| Կայք՝ | government.by/en/prime-minister/ |
| Պարգևներ |
 և  |
Անդրեյ Վլադիմիրովիչ Կոբյակով (բելառուս․՝ Андрэй Уладзіміравіч Кабякоў, նոյեմբերի 21, 1960, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), Բելառուսի պետական գործիչ, Բելառուսի վարչապետ 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ից մինչև 2018 թվականի օգոստոսի 18-ը։
2010 թվականի դեկտեմբերի 28-ից մինչև 2011 թվականի նոյեմբերի 8-ը զբաղեցրել Է Բելառուսի Հանրապետության նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալի պաշտոնը[1], 2011 թվականի նոյեմբերի 8-ից մինչև 2012 թվականի օգոստոսի 27-ը՝ Ռուսաստանի Դաշնությունում Բելառուսի Հանրապետության արտակարգ և լիազոր դեսպանի պաշտոնը, 2012 թվականի օգոստոսի 27-ից՝ Բելառուսի Հանրապետության նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի պաշտոնը[2], իսկ 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ից՝ Բելառուսի Հանրապետության վարչապետի պաշտոնը, որով փոխարինել է Միխայիլ Մյասնիկովիչին[3]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անդրեյ Վլադիմիրովիչ Կոբյակովը ծնվել է 1960 թվականի նոյեմբերի 21-ին Մոսկվայում։ Երեք տարեկանից ապրում է Բելառուսի Հանրապետության տարածքում։
1983 թվականին ավարտել է Ս. Օրջոնիկիձեի անվան Մոսկվայի ավիացիոն ինստիտուտը, իսկ 1991 թվականին՝ Բելառուսի Վ. Վ. Կույբիշևի անվան ժողովրդական տնտեսության պետական ինստիտուտը և ԲԿԿ-ի քաղաքագիտության և սոցիալական կառավարման ինստիտուտը։ Կրթությամբ ինժեներ-մեխանիկ, տնտեսագետ, քաղաքագետ, սոցիալ-քաղաքական առարկաների դասախոս[4]։
1983 թվականից աշխատել է Մինսկի Ս.Ի. Վավիլովի անվան գործարանում, 1985 թվականից՝ ավագ վարպետ, արտադրամասի պետի տեղակալ և Ռոգաչովի Դիապրոեկտոր գործարանի հավաքման արտադրության պետի տեղակալ (Գոմելի մարզ), իսկ 1988 թվականից մինչև 1989 թվականը՝ ԽՄԿԿ-ի Ռոգաչևի քաղկոմի կազմակերպչական բաժնի հրահանգիչ։
Բելառուսի Ժողովրդական տնտեսության պետական ինստիտուտն ավարտելուց հետո 1991 թվականից աշխատել է Դիապրոեկտոր գործարանի պլանա-տնտեսական բաժնի պետ, 1992 թվականից՝ Դիապրոեկտոր գործարանի տնտեսության գծով փոխտնօրեն[1], 1995 թվականից՝ Բելառուսի Հանրապետության նախագահի վերահսկողության ծառայության պետի տեղակալ, 1996 թվականից՝ Բելառուսի Հանրապետության պետական վերահսկողության կոմիտեի նախագահի տեղակալ, այնուհետև՝ Բելառուսի թեթև արդյունաբերության ապրանքների արտադրության և իրացման պետական կոնցեռնի նախագահ, իսկ 1998 թվականին՝ պետական վերահսկողության կոմիտեի նախագահ։
Պետական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2000 թվականին Կոբյակովը նշանակվել է Բելառուսի Հանրապետության վարչապետի առաջին տեղակալի պաշտոնում, 2001 թվականի սեպտեմբերին՝ Բելառուսի Հանրապետության վարչապետի տեղակալի, իսկ 2002 թվականի հուլիսին՝ Բելառուսի Հանրապետության վարչապետի տեղակալի պաշտոնում։ 2003 թվականի մարտից միաժամանակ եղել է Միասնական տնտեսական տարածքի (ՄՏՏ) բարձր մակարդակի խմբի անդամ։
2003 թվականի դեկտեմբերի 24-ին Անդրեյ Կոբյակովն ազատվել է էկոնոմիկայի նախարարի պաշտոնից[5], այնուհետև մինչև 2010 թվականը եղել է Բելառուսի Հանրապետության վարչապետի տեղակալի պաշտոնում։ 2004 թվականի փետրվարի 20-ին նշանակվել է Բելպրոմստրոբանկ ԲԲԸ-ում պետության ներկայացուցչի պաշտոնում[4]։
2010 թվականի դեկտեմբերի 28-ին նշանակվել է Բելառուսի Հանրապետության նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալի պաշտոնում[1], իսկ 2011 թվականի նոյեմբերի 8-ին Բելառուսի նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն նշանակվեց Ռուսաստանի Դաշնությունում Բելառուսի արտակարգ և լիազոր դեսպան[6], ինչպես նաև Եվրասիական տնտեսական համագործակցությանը կից Բելառուսի մշտական ներկայացուցիչը՝ համատեղությամբ[7]։
2012 թվականի օգոստոսի 27-ին Կոբյակովը նշանակվել է Բելառուսի Հանրապետության նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի պաշտոնում[2]։
2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ին Միխայիլ Մյասնիկովիչին փոխարինել Է Բելառուսի վարչապետի պաշտոնում[3]։ Պաշտոնից ազատվել է 2018 թվականի օգոստոսի 18-ին։
2018 թվականից Բելգազպրոմբանկ ԲԲԸ տնօրենների խորհրդի անդամ է՝ անկախ տնօրեն, տնօրենների խորհրդի աուդիտորական կոմիտեի նախագահ։
Քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մինսկում 2016 թվականի փետրվարի 22-ին տեղի ունեցած բողոքի ակցիայի ժամանակ ընդդիմադիրներ Պավել Սեվերինեցը, Ալես Մակաևը վարչապետ Անդրեյ Կոբյակովին կոչ են արել հրաժարական տալ[8]։
2016 թվականի հուլիսի 17-ին Միավորված քաղաքացիական կուսակցությունը պահանջել է Կոբյակովի կառավարության հրաժարականը կուսակցության 17-րդ համագումարում ընդունված հայտարարության մեջ[9]։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կինը՝ Օլգան, «2017 թվականի տարվա կին մրցույթի հաղթող»[10]։
Դուստրը՝ Վերան։
Որդին՝ Գեորգի[11]։
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Պարգևատրվել է Պատվո շքանշանով (2006 տարի) և Հայրենիքի 3-րդ աստիճանի շքանշանով (2014 թվական)։
- Մոսկվայի կառավարության պատվոգիր (2009 թվականի հոկտեմբերի 30)՝ Մոսկվայի և Բելառուսի Հանրապետության միջև համագործակցության զարգացման գործում ներդրած մեծ ավանդի համար[12]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Президент Беларуси Александр Лукашенко 28 декабря рассмотрел кадровые вопросы»։ Народная газета։ 2010-12-29։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-28-ին։ Վերցված է 2010-12-29
- ↑ 2,0 2,1 «Главой администрации президента Белоруссии назначен Андрей Кобяков»։ 2012-08-27։ Վերցված է 2012-08-27
- ↑ 3,0 3,1 «Лукашенко назначил главу своей администрации премьер-министром»։ РИА Новости
- ↑ 4,0 4,1 «Кобяков Андрей Владимирович»։ Комиссия таможенного союза։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-12-27-ին։ Վերցված է 2010-12-29
- ↑ «Кобяков Андрей Владимирович»։ Кто есть кто в Республике Беларусь։ 2009։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-04-05-ին։ Վերցված է 2010-12-29
- ↑ «Президент Белоруссии назначил Андрея Кобякова новым послом в России»։ РИА Новости։ 2011-11-08։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-07-08-ին։ Վերցված է 2011-11-08
- ↑ «Кобякова назначили послом в России, Невыгласа отправили в ОДКБ»։ Хартыя'97։ 2011-11-08։ Վերցված է 2011-11-09
- ↑ Кирилл Иванов, Руслан Горбачёв. Как предприниматели протестовали в центре Минска // сайт «Салидарность».
- ↑ ОГП требует отставки Лукашенко и правительства Кобякова // Еврорадио.
- ↑ «Супруга Андрея Кобякова стала «Женщиной года-2017»» (անգլերեն)։ Белорусский партизан։ Վերցված է 2019-03-12
- ↑ «Дети белорусских топ-чиновников: от экономистов до дипломатов» (ռուսերեն)։ Наша Ніва։ Վերցված է 2019-03-12
- ↑ «Распоряжение Правительства Москвы № 2835-РП от 30 октября 2009 года «О награждении Почётной грамотой Правительства Москвы»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-17-ին։ Վերցված է 2020-06-17
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Совет Министров Республики Беларусь: Премьер-министр Республики Беларусь Кобяков Андрей Владимирович Archived 2020-10-23 at the Wayback Machine.
- Кто есть кто в Республике Беларусь/КОБЯКОВ Андрей Владимирович Archived 2012-04-05 at the Wayback Machine.
- «Персоналии//Кобяков Андрей Владимирович»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-12-27-ին։ Վերցված է 2020-06-17