Անատոլի Պադուկա

Անատոլի Պադուկա;
Ծնվել է	օգոստոսի 22, 1951 (73 տարեկան)
Ծննդավայր	Ռոմնի, Սումիի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ուկրաինա
Կրթություն	Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան
Մասնագիտություն	դերասան

Անատոլի Պադուկա (ռուս.՝ Па́дука Анато́лий Ива́нович, օգոստոսի 22, 1951(1951-08-22), Ռոմնի, Սումիի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), թատրոնի և կինոյի խորհրդային և ուկրաինացի դերասան։ Օդեսայի թատերական լիցեյի ղեկավար, գլխավոր ռեժիսոր և ուսուցիչ։

Կենսագրություն

Ծնվել է օգոստոսի 22-ին, Սումի մարզի Ռոմնի քաղաքում։ Նրա մայրը Աննա Գոլոտն է։

1973 թվականին հրավիրվել է Օդեսա քաղաքի պատանի հանդիսատեսի թատրոն։

Ամուսնացել է 1973 թվականին։

1974 թվականին ծնվել է նրա դուստր` Յուլյան։

1976 թվականին դարձել է Թատերական գործիչների միության անդամ։

1980 թվականին աշխատել է Օդեսայի դերասանի տան «Էքսպերիմենտ» ստուդիայում, որը գլխավորում էր Ռուսաստանի ժողովրդական արտիստ Օլեգ Տաբակովը։

1981 թվականին ընդունվել է Ա. Լունաչերսկու անվան Ռուսաստանի թատերական արվեստի ինստիտուտի դերասանի գործ ֆակուլտետ, Օ. Տաբակովի մոտ։

1985 թվականին ավարտել է ինստիտուտը` դրամայի և կինոյի դերասան մասնագիտացմամբ։

1986 թվականին նորից սկսել է զբաղվել թատերական ստուդիայով։

1989 թվականին աշխատել է Օդեսայի դերասանի տանը և զուգահեռաբար աշխատել է Պատանի հանդիսատեսի թատրոնում։

1989 թվականին Օդեսիայի դերասանի տանը կից ստեղծել է թատերական լիցեյ։

Անատոլի Պադուկինի մոտ, Օդեսայի թատերական լիցեյում սովորել է Վիտասը^[1]։

1973 թվականից 1994 թվականներին Օդեսայի ՊՀԹ-ում խաղացել է մոտավորապես 70 դեր։

Ստեղծագործական գործունեություն

Ֆիլմեր, որոնցում նկարահանվել է

«Ջելսոմինոյի կախարդական ձայնը», ռեժիսոր` Տ. Լիսիցիան
«Ոսկե կոշիկները», ռեժիսոր` Վ. Կոզաչկով
«Արքայադուստրը բակլաների վրա», ռեժիսոր` Վ. Նովակ
«Լարողը», ռեժիսոր` Կ. Մուրատովա
«Աստծո ժպիտը կամ Զուտ օդեսական պատմությունը», ռեժիսոր` Վ. Ալենիկով
«Սիրո ստրուկը», ռեժիսոր` Ն. Միխալկով
«Տրեստ, որը պայթել էր», ռեժիսորներ` Ա. Պավլովսկի, Լ. Պավլովսկի
«Փոքրիկ ճամպրուկը», ռեժիսոր` Ռ. Վասիլևսկի
«Ճանապարհ դեպի Դրախտ»
«Ասթենիկ ախտանշան», ռեժիսոր` Կ. Մուրատովա
«Զգայուն ոստիկանը»
«Աստվածացրեք կնոջը», ռեժիսոր` Ստ. Գովորուխին, հեռուստատեսային 4 սերիա
«Երանելին», ռեժիսոր` Ս. Ստուրսովսկի
«Հազվագյուտ անձրևը», ռեժիսոր` Գ. Դելիև
«Սոնյա ոսկե բռնակը», ռեժիսոր` Վ. Մերժկո
«Ծովի նման կապույտ աչքերը», ռեժիսոր` Գ. Դելիև, հեռուստատեսային 2 սերիա
«Մի մեղեդի երգեհոնիկի համար», ռեժիսոր` Կ. Մուրատովա

Թատերական բեմադրություններ

1974 թվական` «Հե՜յ, ո՞վ կա այդտեղ» ըստ Վ. Սարոյանի
1980 թվական` «Տարեդարձը» ըստ Ա. Չեխովի
1981 թվական` «20 րոպե հրեշտակի հետ» ըստ Ա. Վամպիլովի
1991 թվական` «Նախատեսված է քանդել» ըստ Թ. Ուիլյամսի
1991 թվական` «Սառչել են» ըստ Ն. Սադուրի
1992 թվական` «Նրանք պատերազմում էին հայրենիքի համար»
1995 թվական` «Երրորդ աստիճանի Վլադիմիրը»
1996 թվական` «Իմ խոհանոցը» ըստ Մ. Ուգարովի
1997 թվական` «На перші гулі» ըստ Ս. Վասիլչենկոյի
1998 թվական` «Բալզամինովի ամուսնությունը» ըստ Ա. Օստրովսկու
1999 թվական` «Ռուս հաշմանդամը» ըստ Մ. Ուգարովի
2000 թվական` «По ревізії» ըստ Մ. Կրոպիվնիցկու
2001 թվական` «Սպիտակ գիշերներ» ըստ Ֆ. Դոստոևսկու
2002 թվական` «Օբլոմով» ըստ Ի. Գոնչարովի
2003 թվական` «Թաթ, կամ Հիերոգլիֆներ» ըստ Դ. Խարմսի
2004 թվական` «Կարող է միայն Աստված լինել» ըստ Ա. Վեդենսկու
2005 թվական` «Պետերբուրգ քաղաքի կատակերգությունը» ըստ Դ. Խարմսի^[2]
2006 թվական` «Փոփոխական Լյուչեն» ըստ Լ. Սինտի-Չերնյաուսկայտեի
2007 թվական` «Ձանձրալի է այս աշխարհում, պարոնայք» ըստ Ն. Գոգոլի
2008 թվական` «Աստվածականչություն» ըստ Վեն. Երոֆեևի
2010 թվական` «Օլե Լուկոյե» ըստ Հ. Ք. Անդերսենի
2012 թվական` «Պեչորինի օրագիրը» ըստ Մ. Լերմոնտովի
2014 թվական` «Հաղթարշավ» ըստ Ի. Կռիլովի
2015 թվական` «Енеїда» ըստ Ի. Կոտլյարևսկու

Ծանոթագրություններ

↑ Одесский Вестник.(չաշխատող հղում)
↑ Вечерняя Одесса, № 66.

Արտաքին հղումներ

[1] Одесский Вестник.(չաշխատող հղում)

[2] Вечерняя Одесса, № 66.

[1]

[2]