Աղվեսագի
| Աղվեսագի | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Աղվեսագի դաշտային ցեղի տիպի ներկայացուցիչը Բույսի ընդհանուր տեսքը | ||||||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||||
| Alopecurus
L., 1753
|
||||||||||||
| Հոմանիշներ | ||||||||||||
| Տիպիկ ներկայացուցիչներ | ||||||||||||
Աղվեսագի դաշտային (Alopecurus pratensis) | ||||||||||||
|
Աղվեսագի (լատիներեն՝ Alopecurus), աղվեսաձետ, աղվեսապոչ, աղվեսախոտ, դաշտավլուկազգիների (հացազգիներ) ընտանիքի բազմամյա կամ միամյա խոտաբույսերի ցեղ։
Ձևաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցողունի բարձրությունը 10-50 սմ է։ Ծաղկաբույլը էլիպսաձև, կամ գլանաձև հասկանման հուրան է։ Հասկիկները երկսեռ են՝ մեկական ծաղկով։ Ծաղկում է մայիս-հունիսին։ Պտուղը երկու կողմից սեղմված հատիկ է։ Կերաբույս է։
Տարածվածությունը Հայաստանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայտնի է մոտ 50, ՀՀ-ում՝ 9 տեսակ՝ աղվեսագի դաշտային (A. myosuroides), աղվեսագի համաչափ (A. aequalis), աղվեսագի հայկական (A. armenus), աղվեսագի Օշեի (A. aucheri) և այլն։ Տարածված է գրեթե բոլոր մարզերում։ Աճում է առավելապես խոնավ հողերում, ալպյան, ենթալպյան մարգագետիններում, տափաստաններում, անտառեզրերին, աղբոտում հացահատիկի ցանքերը և պտղատու այգիները։ Հաճախ առաջացնում է ճիմ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբանական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |
