Ալեքսանդրովսկի պասաժ (Կազան)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալեքսանդրովսկի պասաժ
Տեսակշենք
Երկիր Ռուսաստան
ՏեղագրությունԿազան
Ժառանգության կարգավիճակՌուսաստանի մարզային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտ
Քարտեզ
Քարտեզ

Ալեքսանդրովսկի պասաժ (թաթ.՝ Александров пассажы), խոշորագույն պատմական շենք Կազանում, քաղաքի տեսարժան վայրերից։ Ռուսաստանի մի քանի պասաժներից մեկն է։ Կառուցվել է 1880-1883 թվականներին։

Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վլադիմիր Սուսլովի և Նիկոլայ Պոզդեևի նախագծի համաձայն շենքը կառուցվել է սանկտպետերբուրգցի ճարտարապետ Հենրիխ Բերնարդովիչի Ռուշը վաճառական Ալեքսանդրովի պատվերով։ Սեփականատերն այն վաճառել է իր քրոջը՝ Օ. Ս. Ալեքսանդրովա-Գեյնսին։ Վերջինս շենքը նվիրել է քաղաքին՝ այնտեղ թանգարան բացելու համար։ Սակայն շենքը հարմար չէր քաղաքային թանգարանի համար և այստեղ տեղավորեցին կահավորված սենյակներ և խանութներ։ Խորհրդային ժամանակաշրջանի վերջում շենքը գտնվում էր վթարային վիճակում։ Թուլացած հողերի պատճառով նրա հյուսիսային անկյունը իջվածք տվեց։ ԽՍՀՄ փլուզումից առաջ և հետո ելնելով վերականգնման տեխնիկական բարդություններից ու ծանր տնտեսական պայմաններից ամրացվեց միայն շենքի հիմքը, իսկ վերականգնումը ձգձգվեց։

Հիմնական մուտքը (Կրեմլյովկայա փողոցում) աչքի է ընկնում 2 հարկերի սյունասրահով և երկու արձանասյուներով։ Ճակատները զարդարված են էկլեկտիկ ճարտարապետական դեկորով`բարոկկո-վերածննդի տարրերի գերակշռությամբ։ Ֆասադայի գլխավոր գմբեթը զարդարված է ժամացույցով։ Շենքի ինտերիերը զարդարված է մարդկանց ֆիգորներով, պատկերված են դիմակներ, սվաղե զարդանախշեր։ Կենտրոնական մասնաշենքի մեջտեղում կանթեղ է՝ կնոջ բրոնզե արձան, որը բռնել է մանկան ձեռքը։ Շենքի գունագեղությունն ունեցել է վարդագույն տոն, այժմ՝ ընդհանուր թեթև գորշագույն է։

Պասաժը սկզբում զբաղեցնում էր մի ամբողջ թաղամաս՝ ձգվելով Վոսկրեսենկա, Պետրոպավլովսկայա, Փոչտամտսկայա և Չեռնոոզերակայա փողոցներով (այժմ՝ Կրեմլյովկայա, Մուսա Ջալիլի, Լոբաչևւսկու և Ձերժինսկու)։ Սակայն հետագայում առևտրային թաղամասի մի մասը, որը նայում էր Վոսկրեսենսկայա և Փոչտամտսկայա փողոցների անկյունին, վերացավ։ Այստեղ կառուցվեց Չեռնոյարովսկի պասաժը։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Казань в памятниках истории и культуры». Казань: Тат. кн. изд-во, 1977.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]