XX դարի սկզբին ուներ ավելի քան 700 հայ բնակիչ։ Զբաղվում էին երկրագործությամբ, պտղաբուծությամբ և անասնապահությամբ։ Գյուղն ուներ Սուրբ Մինաս եկեղեցի, որն այժմ կիսավեր է, Նարեկյան անունով երկսեռ վարժարան՝ 120 աշակերտով։ 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ թուրքերը տեղահան արեցին և կոտորեցին Ալաքիլիսեի բնակիչներին[1]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ալաքիլիսե (այլ կիրառումներ)
