Համլետ Նահատակյան
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Համլետ Համազասպի Նահատակյան (Հ.Նահատակյան)
 |
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Համլետ Նահատակյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1938 թ.սեպտեմբեր 16 |
| Ծննդավայր | Ախալքալաք, Դիլիսկա |
| Մասնագիտություն | մանկավարժ |
| Լեզու | հայերեն |
| Ազգություն | հայ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Զավակներ | մեկ դուստր, երկու որդի |
 Hamlet Nahatakyan Վիքիպահեստում | |
Համլետ Համազասպի Նահատակյան (1938, սեպտեմբերի 16, Ախալքալաք), մանկավարժ, Հայկական ՍՍՀ վաստակավոր ուսուցիչ, Ներսիսյան վարժարանի հիմնադիր, Արցախյան պատերազմի մասնակից։
Կենսագրություն
Ծնվել է 1938 թվականի սեպտեմբերի 16-ին Ախալքալաքի շրջանի Դիլիսկա գյուղում՝ մանկավարժի ընտանիքում։ Փոքր տարիքից զրկվել է ծնողներից։
Նախնական կրթությունը ստացել է Դիլիսկա գյուղում, այնուհետև կրթությունը շարունակել է Ախալքալաքի Հովհաննես Թումանյանի անվան միջնակարգ դպրոցում։
1960 թվականին ընդունվել և սովորել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետում։ 1962-1970 թվականներին աշխատել է Դիլիսկայի դպրոցում որպես հայոց լեզվի և գրականության ուսուցիչ։ 1970 թվականին տեղափոխվել է Հայաստան և մինչև 1991 թվականը աշխատել է Էջմիածնի շրջանի Հայթաղ գյուղի դպրոցում՝ որպես հայոց լեզվի և գրականության ուսուցիչ։
1983 թվականին ստացել է մեթոդիստ ուսուցչի կոչում։ 1987 թվականին Հայկական ՍՍՀ վաստակավոր ուսուցչի կոչում է ստացել։
1983-1991 թվականները ղեկավարել է Հանրապետական առաջավոր փորձի դպրոցը, որտեղ ամեն շաբաթ դասալսումների էին գալիս բազմաթիվ ուսուցիչներ Երևան քաղաքից և հանրապետության տարբեր շրջաններից։ 1991 թվականին Էջմիածնում հիմնադրել է Վաղարշապատի Ներսիսյան վարժարանը[1], որը Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոցի ավանդույթների շարունակությունն է։ Հ. Նահատակյանը որպես վարժարանի տնօրեն աշխատել է 1991 թվականից մինչև 2008 թվականը[2]։
Հ. Նահատակյանը ունի մեկ դուստր և երկու որդի։
1988 թվականից ակտիվ մասնակցություն է ունեցել Արցախի ազատագրական պատերազմին:
Առաջին ջոկատներն է տարել Արցախ Էջմիածնից և, տեղավորվելով Հադրութի շրջանի Մելիքաշեն գյուղում, կռվել է մինչև պատերազմի վերջը։
Եղել է ՀՀՇ Էջմիածնի նախագահը մինչև 1998 թվականը։ Բազմիցս ելույթներ է ունեցել Ազատության հրապարակում՝ 1988 -1994 թվականներին։ ՀՀ Պաշտպանության նախարար Վ. Սարգսյանի հանձնարությամբ անընդհատ Ախալքալաքից զենք ու զինամթերք է տեղափոխել Արցախ, որի մասին Մոսկվայից հաղորդումներ էին հնչում։ Նահատակյանի ջոկատից են եղել գեներալներ Մանվել Գրիգորյանը, Սեյրան Սարոյանը, Գագիկ Մելքոնյանը և շատ ուրիշներ։ Էջմիածնից մասնակցող կամավորների թիվը հասնում էր մինչև 630 –ի։ 1991-1995 թվականներին եղել է Հայաստանի Հանրապետության Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։
Ստեղծագործական կյանք
Նահատակյանը գրել է բազմաթիվ հոդվածներ, որոնք տպագրվել են տարբեր թերթերում, ամսագրերում, որոնք հիմնականում վերաբերվում եմ հայոց լեզվի ուսուցմանը, ինչպես նաև առանձին գրողներին. Օրինակ՝ «Ագաթանգեղոսը 4-րդ դարի պատմիչ է», «Նախամաշտոցյան հայ գրի ու գրականության մասին», «Անցնել ազատ տողադարձի» և այլն։ Ունի գիտական հոդվածներ՝ «Նախալեզվական մտածողություն», «Թալես Միլեթացի» (625 – 547 մ.թ.ա.), առանձին գիրք՝ «Գրիգոր Նարեկացու դատավարությունը» (2011թ.) և այլն։
Ծանոթագրություններ
 |
Այս հոդվածը կատեգորիայի կարիք ունի։ Դուք կարող եք օգնել նախագծին՝ կատեգորիա գտնել կամ ստեղծել ու ավելացնել հոդվածին։ |