Ֆեոկտիստ Բերեզովսկի
| Ֆեոկտիստ Բերեզովսկի | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունվարի 13, 1877[1] կամ հունվարի 1 (13), 1877[2] |
| Ծննդավայր | Օմսկ, Արևմտասիբիրական գեներալ-նահանգապետություն, Ռուսական կայսրություն[3] |
| Մահացել է | ապրիլի 6, 1952[3][1][2] (75 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ[3] |
| Գերեզման | Վվեդենսկոե գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | գրող |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
Ֆեոկտիստ Բերեզովսկի (ռուս.՝ Березовский, Феоктист Алексеевич, հունվարի 13, 1877[1] կամ հունվարի 1 (13), 1877[2], Օմսկ, Արևմտասիբիրական գեներալ-նահանգապետություն, Ռուսական կայսրություն[3] - ապրիլի 6, 1952[3][1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[3]), ռուս խորհրդային արձակագիր, հեղափոխական, կուսակցապետ։ 1904 թվականից դարձել է Ռուսաստանի սոցիալ-դեմոկրատական աշխատանքային կուսակցության անդամ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայրը՝ զինվոր, զոհվել է Ռուս-թուրքական պատերազմում։ Ֆեոկտիստ Բերեզովսկին գործարանի բանվոր էր, աշխատել է տպարանում, ղեկավարում էր եկեղեցու երգչախումբը։ 1904 թվականից՝ Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության անդամ։ 1905 թվականին եղել է Զիմինսկու գործադուլային կոմիտեի նախագահ։ 1918 թվականին՝ ընդհատակյա աշխատող կուսակցական Սիբիրում։ 1922 թվականին մասնակցել է «Սիբիրյան կրակներ» ամսագրի հիմնադրմանը։
1924 թվականին տեղափոխվել է Մոսկվա և այդ ժամանակվանից զբաղվել միայն գրական աշխատանքով։ 1927 թվականին մասնակցել է «Կայծ» ամսագրում տպագրված «Մեծ հրդեհներ» կոլեկտիվ վեպին։
1934 թվականից ԽՍՀՄ գրողների միության վերստուգիչ հանձնաժողովի մշտական նախագահն էր։ 1930-ականների սկզբից նա գրեթե չի գրել։
Մահացել է 1952 թվականին և թաղվել է Մոսկվայի Վվեդենսկի գերեզմանատանը[4]։
2012 թվականի օգոստոսին Օմսկի Մարտինով բուլվարում տեղադրվեց Ֆեոկտիստ Բերեզովսկու հուշաքարը[5]։
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Կոմունա «Կարմիր Հոկտեմբեր». Էսսե, Ինչպես են սիբիրցի գյուղացիները վերակառուցում իրենց տնտեսությունն ու կյանքը, 1924 թ.
- Մայրիկ։ Երեկվա պատմությունը։ 1925 թ.
- Խրամատում (պատմվածք), Պետություն։ հրատարակչություն, 1925 թ.
- Տայգայի հրմշտոցներ. Էսսեներ 1905 թվականի հեղափոխական պայքարի մասին, 1926
- Վարնաճի երկիր (պատմվածքներ), «Կայծ», 1926 թ
- Բարբարա. Պատմություն, հրատարակչություն, 1926
- Մանկական արահետներ, 1928։
- Հավաքած աշխատանքներ. 3 հատորով, Մոսկվա; Լենինգրադ, 1928 թ
- Մի մայր, Բեռլին։ Միջազգային բանվորական հրատարակչություն, 1931 թ.
- Կարմիր հող, Պատմություններ, 1933 թ.
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 209—211. — ISBN 5-94848-245-6
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Историческая энциклопедия Сибири (ռուս.) / под ред. В. А. Ламин — Новосибирск: 2009. — ISBN 5-8402-0230-4
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Березовский Феоктист Алексеевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Вместе с ним похоронены сын, художник Борис Феоктистович Березовский (1910—1979) и художница Зинаида Дмитриевна Березовская (1914—1960).
- ↑ Памятный знак Феоктисту Березовскому открыли на омской Аллее литераторов | Ты — репортёр | «Ты — репортер»: новости от очевидцев. Фото, видео Արխիվացված 2013-05-23 Wayback Machine
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Куклина Е. А. Феоктист Алексеевич Березовский : [Послесловие] // Березовский Ф. А. Бабьи тропы: Роман, рассказы, очерки. — Иркутск: Восточно-Сибирское кн. изд-во, 1986. — С. 603—615. — (Литературные памятники Сибири).
- Русакова А. Ф. Березовский // Краткая литературная энциклопедия / Гл. ред. Сурков, Алексей Александрович|А. А. Сурков. — М.: Сов. энцикл., 1962. — Т. 1: Аарне — Гаврилов. — Стб. 558—559.