Ֆարուկ Լեգարի
| Ֆարուկ Լեգարի | |
.jpg)
| |
| Կուսակցություն՝ | Պակիստանի ժողովրդական կուսակցություն և Pakistan Muslim League? |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Ֆորմանի քրիստոնեական քոլեջ, Aitchison College? և Սբ Կատրինի քոլեջ |
| Մասնագիտություն՝ | դիվանագետ և քաղաքական գործիչ |
| Դավանանք | սուննի իսլամ |
| Ծննդյան օր | մայիսի 29, 1940 |
| Ծննդավայր | Choti Zareen, Dera Ghazi Khan District, Փանջաբ, Բրիտանական Հնդկաստան, Բրիտանական կայսրություն |
| Վախճանի օր | հոկտեմբերի 20, 2010[1] (70 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Ռավալպինդի, Փենջաբ, Պակիստան |
| Քաղաքացիություն |  Պակիստան և  Բրիտանական Հնդկաստան
|
Ֆարուկ Լեգարի (ուրդու՝ سردار فاروق احمد خان لغاری, մայիսի 29, 1940, Choti Zareen, Dera Ghazi Khan District, Փանջաբ, Բրիտանական Հնդկաստան, Բրիտանական կայսրություն - հոկտեմբերի 20, 2010[1], Ռավալպինդի, Փենջաբ, Պակիստան), պակիստանցի պետական գործիչ, Պակիստանի նախագահ (1993-1997)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Բրիտանական Հնդկաստանում, բելուջի ծագում ունեցող նախարար և հարուստ հողատեր Մուհամադ Խան Լեգարիի ընտանիքում։ Ֆարուկը սովորել է Լահորում և Օքսֆորդի Սուրբ Եկատերինայի քոլեջում, որից հետո դարձել Է Արևելյան Պակիստանի պաշտոնյա։ Հոր մահը նրան ստիպել է վերադառնալ, որպեսզի ընդունի տոհմի գլխի տիտղոսը։
Լեգարին անդամակցել է Պակիստանի ժողովրդական կուսակցությանը, իսկ Բհուտոյի ձերբակալությունից հետո փաստացի գլխավորել է այն։ Զիյա-ուլ-Հակեի օրոք նա ինքն էլ բազմիցս զրկվել է ազատությունից, փոխարենը 1993 թվականին պարգևատրվել է՝ իր կուսակցության աջակցությամբ դառնալով նախ արտաքին գործերի նախարար, ապա՝ Պակիստանի նախագահ։
Լեգարիի նախագահության մեծ մասի օրոք վարչապետ է եղել Բենազիր Բհուտտոն։ Նրան հաջողվել է որոշակի տնտեսական հաջողությունների հասնել, սակայն դրանք ուղեկցվել են ուժեղ կոռուպցիայով։ 1996 թվականին Լեգարին հեռացրել է Բհուտոյին և ցրել խորհրդարանը[2]։
Նոր վարչապետը՝ Նավազ Շարիֆը, պայքարել է նախագահի իշխանությունը սահմանափակելու համար և 1997 թվականին նրանից պահանջել է հեռացնել իր մրցակցին՝ դատավոր Սայադ Ալի Շահին[3]։ Օրենքի տառի համաձայն՝ նախագահը չէր կարող մերժել կառավարության ղեկավարին նման հրամանագրի ստորագրման հարցում, և Լեգարին հրաժարական է տվել[4]։
Հեռանալուց հետո նա քաղաքական գործունեությունը շարունակել է նոր՝ «Միլաթ» և «Պակիստանյան մուսուլմանական լիգա» կուսակցություններում, որի հետո 2002 թվականին ընտրվել է խորհրդարան։ Հանդես է եկել ամերիկյան Բիլ Քերի-Լուգարի դեմ[5]։ Լեգարիի որդիներից մեկը սենատոր է դարձել, մյուսը՝ նախարար։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Former President Farooq Leghari passes away — Dawn, 2010.
- ↑ Беназир Бхутто. Биография Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine // Вести
- ↑ Шариф, Наваз // Лента.ру
- ↑ Белаш В. История добровольных отставок // КоммерсантЪ
- ↑ Сотников В. И. Американские аналитики о борьбе правительства Пакистана против «Талибана»
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆարուկ Լեգարի» հոդվածին։ |
| ||||||
