Սերգեյ Լեբեդև (պետական գործիչ)

	Սերգեյ Լեբեդև
Կուսակցություն՝	անկախ քաղաքական գործիչ
Կրթություն՝	Ռուսաստանի ԱԳՆ դիվանագիտական ակադեմիա, Արտաքին հետախուզության ակադեմիա և Կիևի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ
Մասնագիտություն՝	դիվանագետ, քաղաքական գործիչ, ռազմական գործիչ և հետախույզ
Ծննդյան օր	ապրիլի 9, 1948 (76 տարեկան)
Ծննդավայր	Ջիզակ, Սամարղանդի շրջան, Ուզբեկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Պարգևներ	Q62732156? Անթերի ծառայության համար շքանշան ; ; ; ; ; ; ; և
Sergey Lebedev (politician)

Սերգեյ Նիկոլաևիչ Լեբեդև (ռուս.՝ Серге́й Никола́евич Ле́бедев, ապրիլի 9, 1948(1948-04-09), Ջիզակ, Սամարղանդի շրջան, Ուզբեկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս հետախույզ, բանակի գեներալ, Ռուսաստանի արտաքին հետախուզության ծառայության տնօրեն (2000-2007), ԱՊՀ գործադիր քարտուղար 2007 թվականի հոկտեմբերի 5-ից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրը՝ Նիկոլայ Իվանովիչը, ծագումով Սիբիրից, քաղաք Բիյսկա, Հայրենական մեծ պատերազմի վետերան, աշխատել է որպես վարորդ։ Մայրը՝ Նինա Յակովլևնան, սովորել է Լենինգրադի ռազմամարզական ինստիտուտում, վերապրել Լենինգրադի շրջափակումը։ Պատերազմից հետո ստացել է բարձրագույն ֆինանսական կրթություն, աշխատել է որպես հաշվապահ։

1965 թվականին ոսկե մեդալով ավարտել է Ջիզակի միջնակարգ դպրոցը, որից հետո ընդունվել է Կիևի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի Չերնիգովի մասնաճյուղ, որն ավարտել է 1970 թվականին, մնացել ինստիտուտում աշխատելու համար, իսկ կարճ ժամանակ անց ընտրվել է Լենինյան երիտասարդության համամիութենական կոմունիստական միության Չեռնիգովի քաղկոմի քարտուղար։

1971-1972 թվականներին ժամկետային ծառայություն է անցել Կիևի ռազմական օկրուգում։

1973 թվականից հակահետախուզության պետանվտանգության մարմիններում աշխատելիս, 1975 թվականից՝ արտաքին հետախուզությունում (ԽՍՀՄ ՊԱԿ առաջին գլխավոր վարչություն, 1991 թվականից՝ Ռուսաստանի արտաքին հետախուզության ծառայություն), գերմանական բաժին։ Ստացել է հակահետախուզական պատրաստություն (Կիևի ՊԱԿ դպրոց) և հետախուզական կրթություն (ՊԱԿ Կրասնոարմեյսկի ինստիտուտ)։

1978 թվականին գերազանցությամբ ավարտել է ԽՍՀՄ ԱԳՆ դիվանագիտական ակադեմիան։ Տիրապետում է գերմաներեն և անգլերեն լեզուներին։

Բազմիցս մեկնել Է արտասահմանյան գործուղումների՝ ԳԴՀ, Արևմտյան Բեռլին, Միացյալ Գերմանիա։ (Սեփական բազմաթիվ հայտարարությունների համաձայն՝ Գերմանիայում աշխատելիս Պուտինի հետ անմիջականորեն չի հատվել^[2]։ «Ոչ մինչ այդ, ոչ Գերմանիայում մենք նրա (Պուտինի) հետ չենք հանդիպել և իրար ծանոթ չենք եղել։ Մենք աշխատել ենք տարբեր ստորաբաժանումներում մեր հայրենիքում և Գերմանիայի տարբեր քաղաքներում։ Ավելի ճիշտ՝ գերմանական տարբեր պետություններում»^[3]:) Այնուհետև վարչության պետ էր, ղեկավարում էր Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպան։

1998-2000 թվականներին եղել է ԱՄՆ-ում արտաքին հետախուզության ծառայության պաշտոնական ներկայացուցիչ, գեներալ-լեյտենանտ։ Նրա՝ ՀԽՍՀ-ի տնօրենի պաշտոնում նշանակվելու կապակցությամբ նշել են, որ «Հետախուզության նոր պետին, ԱՄՆ-ում նրա երկամյա գործուղումից հետո, հավաքներին ընդամենը մի քանի ժամ է պահանջվել։ Երբ ապրիլի 20-ին անսպասելիորեն հայտարարվեց Վաշինգտոնում ՀԽՍՀ-ի պաշտոնական ներկայացուցիչ, գեներալ-լեյտենանտ Սերգեյ Լեբեդևի նշանակման մասին նախագահական հրամանագիրը, նա նույն օրը մեկնեց Մոսկվա»^[4]։

2000 թվականի մայիսի 20-2007 թվականի հոկտեմբերի 9^[5]՝ Ռուսաստանի Դաշնության Դաշնային ժողովի Դաշնության խորհրդի տնօրեն։ Նա նշել է, որ իր նշանակմանը ծառայել է հետախուզության մեջ նրա աշխատանքային փորձը և Վյաչեսլավ Իվանովիչ Տրուբնիկովի անձնական հանձնարարականը^[3]։ Գեներալ-գնդապետ (2000)։ Բանակի գեներալ (2003 թվականի դեկտեմբեր)։

2000 թվականից՝ Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության խորհրդի անդամ, 2004 թվականից՝ մշտական անդամ։

2007 թվականի հոկտեմբերի 5-ին Դուշանբեում ԱՊՀ-ի գագաթնաժողովում նշանակվել է ԱՊՀ-ի գործադիր քարտուղարի պաշտոնում^[6]։

2009 թվականի մարտի 27-ին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի հրամանագրով Ս. Լեբեդևին շնորհվել է արտակարգ և լիազոր դեսպանի դիվանագիտական աստիճան^[7]։

2012 թվականի դեկտեմբերի 5-ին ԱՊՀ պետությունների ղեկավարների խորհուրդը Լեբեդևին վերանշանակել է^[8] Գործադիր կոմիտեի նախագահ՝ ԱՊՀ գործադիր քարտուղար մինչև 2016 թվականի դեկտեմբերի 31-ը ընկած ժամանակահատվածում։

2016 թվականի սեպտեմբերի 16-ին ԱՊՀ պետությունների ղեկավարների խորհուրդը երկարաձգել Է ԱՊՀ գործադիր կոմիտեի նախագահ-գործադիր քարտուղար Սերգեյ Լեբեդևի պաշտոնավարման ժամկետը մինչև 2017 թվականի դեկտեմբերի 31-ը^[9]։ 2017 թվականի հոկտեմբերի 11-ին լիազորությունները երկարաձգվել են մինչև 2019 թվականի դեկտեմբերի 31-ը։ 2019 թվականի հոկտեմբերի 11-ին լիազորությունները երկարացվել են մինչև 2022 թվականի դեկտեմբերի 31-ը^[10]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է, կինը՝ Վերա Միխայլովնա, ինժեներ-քիմիկոս է։ Երկու չափահաս որդիներ, չորս թոռներ։

Նախասիրություններ՝ աշխատանք, ընտանիք, ամառանոց։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար 4-րդ աստիճանի շքանշան։
Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան (2013 թվականի ապրիլի 22)՝ ԱՊՀ մասնակից պետությունների և ժողովուրդների միջև համագործակցության ամրապնդման գործում հատուկ անձնական ծառայությունների համար^[11]։
Անբասիր ծառայության համար 1-ին աստիճանի մեդալ։
Անբասիր ծառայության համար 2-րդ աստիճանի մեդալ։
Անբասիր ծառայության համար 3-րդ աստիճանի մեդալ։
Արժանիքների համար 3-րդ աստիճանի շքանշան (2013 թվականի օգոստոսի 24, Ուկրաինա)՝ Ուկրաինայի միջազգային հեղինակության ամրապնդման, նրա պատմական ժառանգության և ժամանակակից ձեռքբերումների հանրահռչակման գործում ներդրած ծանրակշիռ անձնական ավանդի համար և Ուկրաինայի անկախության 22-րդ տարեդարձի առթիվ^[12]։
«Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան» (2002 թվականի դեկտեմբերի 30, Բելառուս)՝ միութենական պետության անվտանգության ապահովման գործում ունեցած վաստակի համար^[13]։
«Պատվո շքանշան» (2018 թվականի մարտի 29, Բելառուս)՝ Անկախ Պետությունների Համագործակցության շրջանակներում բազմակողմ համագործակցության զարգացման գործում ունեցած վաստակի, Բելառուսի Հանրապետության և ԱՊՀ մասնակից պետությունների միջև բարեկամական հարաբերությունների կայացման գործում ներդրած նշանակալի անձնական ավանդի համար^[14]^[15]։
«Շտեֆան Մեծի շքանշան» (Մոլդովա)^[16]։
«Դանաքեր» շքանշան (2003 թվականի ապրիլի 11, Ղրղզստան)՝ Ղրղզստանի և Ռուսաստանի ժողովուրդների միջև բարեկամության և համագործակցության ամրապնդման համար^[17]։
«Չեզոքության» շքանշան (2019 թվականի հոկտեմբերի 11, Թուրքմենստան)՝ անկախ Թուրքմենստանի մշտական չեզոքության հաստատման գործում ունեցած անձնական մեծ ավանդի համար, ինչպես նաև հաշվի առնելով միջազգային կյանքին ակտիվ մասնակցությունը, երկրների և ժողովուրդների միջև բարեկամության և համագործակցության ամրապնդման գործում ունեցած առանձնահատուկ վաստակը^[18]։
«Դուստլիկ» շքանշան (2018 թվականի ապրիլի 2, Ուզբեկստան)՝ ԱՊՀ շրջանակներում բազմակողմանի արգասաբեր կապերի, բարեկամական և բարիդրացիական միջպետական հարաբերությունների ամրապնդման և ընդլայնման գործում ունեցած մեծ վաստակի, քաղաքական, սոցիալ-տնտեսական և մշակութային-հումանիտար համագործակցության զարգացմանն ուղղված բազմակողմ նախագծերի մշակման և իրականացման գործում ակտիվ մասնակցության, ինչպես նաև համագործակցության տարածքում անվտանգության և կայունության ապահովման գործում բազմամյա անձնական ներդրման համար^[19]։
Ուզբեկստանի Հանրապետության անկախության 20 տարի (2011 թվականի սեպտեմբերի 13, Ուզբեկստան)՝ Ուզբեկստանի հետ երկկողմ և բազմակողմ առևտրատնտեսական, ներդրումային, մշակութային և գիտակրթական համագործակցության զարգացման ակտիվ և արդյունավետ գործունեության համար և Ուզբեկստանի Հանրապետության անկախության 20-րդ տարեդարձի կապակցությամբ^[20]։
Ղազախստանի Հանրապետության անկախության 20 տարի մեդալ (2012թվական)։
Մոսկվայի մարզին մատուցած ծառայությունների համար գերազանցության նշան (2005 թվականի դեկտեմբերի 5)։
Սուրբ Սերգի Ռադոնեժսկու 1-ին աստիճանի շքանշան (ՌՈՒԵ, 2005 թվականի հուլիսի 12)^[21]։
Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի շնորհակալություն (2008 թվականի ապրիլի 9)՝ պետությանը մատուցած ծառայությունների և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար^[22]։
Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության պատվոգիր (2008 թվականի ապրիլի 11)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ https://cis.minsk.by/news/25401/generalnyj_sekretar_sng_s.lebedev_nagrazhden_gosudarstvennym_znakom_otlichija_«za_bezuprechnuju_sluzhbu._50_let»
↑ Директор Службы внешней разведки России Сергей Лебедев: С президентом общаюсь на языке профессионалов // KP.RU
↑ ^3,0 ^3,1 «Директор СВР России Сергей Лебедев: Мы не смотрим на мир через оптический прицел». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 10-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
↑ Владимир Малеванный. (2000 թ․ հունիսի 23). «Из источников: открытых и скрытых». Независимая газета. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 26-ին.
↑ «Указ Президента Российской Федерации от 09.10.2007 № 1348». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2007 թ․ հոկտեմբերի 12-ին.
↑ Исполнительным секретарем СНГ стал глава внешней разведки России — ИА REGNUM
↑ «УКАЗ Президента РФ от 27.03.2009 N 330 "О ПРИСВОЕНИИ ЛЕБЕДЕВУ С.Н. ДИПЛОМАТИЧЕСКОГО РАНГА ЧРЕЗВЫЧАЙНОГО И ПОЛНОМОЧНОГО ПОСЛА"». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 12-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 5-ին.
↑ «5 декабря 2012 года Совет глав государств СНГ переназначил Лебедева С.Н. Председателем Исполнительного комитета - Исполнительным секретарем СНГ на период по 31 декабря 2016 года».
↑ Loading
↑ «Loading...». cis.minsk.by. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 7-ին.
↑ «Указ Президента Российской Федерации от 22 апреля 2013 года № 407 «О награждении орденом Александра Невского Лебедева С. Н.»». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 21-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 23-ին.
↑ Указ Президента Украины от 24 августа 2013 года № 452/2013 «О награждении государственными наградами Украины граждан иностранных государств» Արխիվացված 2014-01-26 Wayback Machine(ուկր.)
↑ Указ Президента Республики Беларусь от 30 декабря 2002 г № 636
↑ Указ Президента Республики Беларусь от 29 марта 2018 года № 117 «О награждении С.Н.Лебедева»
↑ «Лукашенко наградил Сергея Лебедева орденом Почета». Белорусское телеграфное агентство (ռուսերեն). 2018 թ․ մարտի 29. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 21-ին.
↑ За что директор СВР получил ордена Штефана чел маре?
↑ «Указ Президента Кыргызской Республики от 11 апреля 2003 года УП № 121 «О награждении орденом „Данакер" Лебедева С. Н.»». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2007 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
↑ Указ Президента Туркменистана от 11 октября 2019 года «О награждении Председателя Исполнительного комитета – Исполнительного секретаря Содружества Независимых Государств Лебедева Сергея Николаевича орденом Туркменистана «Bitaraplyk»
↑ О награждении председателя исполнительного комитета – исполнительного секретаря СНГ Сергея Лебедева орденом «Дустлик»(չաշխատող հղում)
↑ Митрополит Владимир (Иким) награждён памятным знаком к 20-летию Республики Узбекистан
↑ Состоялась встреча Патриарха Алексия с директором Службы внешней разведки России
↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 9 апреля 2008 года № 181-рп «О поощрении Лебедева С.Н.»

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերգեյ Լեբեդև (պետական գործիչ)» հոդվածին։

[_1c7ab5f00a8c0b39-1] ttps://cis.minsk.by/news/25401/generalnyj_sekretar_sng_s.lebedev_nagrazhden_gosudarstvennym_znakom_otlichija_«za_bezuprechnuju_sluzhbu._50_let»

[2] Директор Службы внешней разведки России Сергей Лебедев: С президентом общаюсь на языке профессионалов // KP.RU

[autogenerated1-3] 3,0 ^3,1 «Директор СВР России Сергей Лебедев: Мы не смотрим на мир через оптический прицел». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 10-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.

[4] Владимир Малеванный. (2000 թ․ հունիսի 23). «Из источников: открытых и скрытых». Независимая газета. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 26-ին.

[5] «Указ Президента Российской Федерации от 09.10.2007 № 1348». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2007 թ․ հոկտեմբերի 12-ին.

[6] Исполнительным секретарем СНГ стал глава внешней разведки России — ИА REGNUM

[7] «УКАЗ Президента РФ от 27.03.2009 N 330 "О ПРИСВОЕНИИ ЛЕБЕДЕВУ С.Н. ДИПЛОМАТИЧЕСКОГО РАНГА ЧРЕЗВЫЧАЙНОГО И ПОЛНОМОЧНОГО ПОСЛА"». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 12-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 5-ին.

[8] «5 декабря 2012 года Совет глав государств СНГ переназначил Лебедева С.Н. Председателем Исполнительного комитета - Исполнительным секретарем СНГ на период по 31 декабря 2016 года».

[9] Loading

[10] «Loading...». cis.minsk.by. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 7-ին.

[11] «Указ Президента Российской Федерации от 22 апреля 2013 года № 407 «О награждении орденом Александра Невского Лебедева С. Н.»». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 21-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 23-ին.

[12] Указ Президента Украины от 24 августа 2013 года № 452/2013 «О награждении государственными наградами Украины граждан иностранных государств» Արխիվացված 2014-01-26 Wayback Machine(ուկր.)

[13] Указ Президента Республики Беларусь от 30 декабря 2002 г № 636

[14] Указ Президента Республики Беларусь от 29 марта 2018 года № 117 «О награждении С.Н.Лебедева»

[15] «Лукашенко наградил Сергея Лебедева орденом Почета». Белорусское телеграфное агентство (ռուսերեն). 2018 թ․ մարտի 29. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 21-ին.

[16] За что директор СВР получил ордена Штефана чел маре?

[17] «Указ Президента Кыргызской Республики от 11 апреля 2003 года УП № 121 «О награждении орденом „Данакер" Лебедева С. Н.»». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2007 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.

[18] Указ Президента Туркменистана от 11 октября 2019 года «О награждении Председателя Исполнительного комитета – Исполнительного секретаря Содружества Независимых Государств Лебедева Сергея Николаевича орденом Туркменистана «Bitaraplyk»

[19] О награждении председателя исполнительного комитета – исполнительного секретаря СНГ Сергея Лебедева орденом «Дустлик»(չաշխատող հղում)

[20] Митрополит Владимир (Иким) награждён памятным знаком к 20-летию Республики Узбекистан

[21] Состоялась встреча Патриарха Алексия с директором Службы внешней разведки России

[22] Распоряжение Президента Российской Федерации от 9 апреля 2008 года № 181-рп «О поощрении Лебедева С.Н.»

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]