Չարդաշ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հունգարացիները պարում են չարդաշ, Սերբիա
Հունգարացիները պարում են չարդաշ Սկորենովաց, Սերբիա

Չարդաշ (հունգարերեն՝ csdrdas), հունգարական ժողովրդական պար։ Երևան է եկել XIX դարի կեսին։ Չափը երկմաս է, ռիթմը՝ սինկոպային։ Բնորոշ է իմպրովիզացիան։ Կազմված է երկու բաժնից՝ դանդաղ (պաթետիկ) և արագ, սրընթաց։ Կատարում են զույգերով, պարողներից յուրաքանչյուրը մենակատար է։ Տարբեր զույգեր նույն ժամանակամիջոցում կատարում են տարբեր շարժումներ՝ միմյանց հետ չունենալով պայմանավորվածություն։ Հիմնական պարաքայլերն են՝ քայլ-միացումը, ոտք զարկելը, թռիչքներն ու պտույտները։ Պարաքայլերը հիմք են դարձել XX դարի պարահանդեսային «հունգարուհի» պարի համար։ Չարդաշի մշակման օրինակներ կան Ֆերենց Լիստի «Հունգարական ռապսոդիա»-ներում, Յոհաննես Բրամսի «Հունգարական պարեր»-ում, Լեո Դելիբի «Կոպելիա», Պյոտր Չայկովսկու «Կարապի լիճը» բալետներում։


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։