Նովոռոսիյսկի Ամերբեկյանի անվան քաղաքային դրամատիկական թատրոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նովոռոսիյսկի Ամերբեկյանի անվան քաղաքային դրամատիկական թատրոն
Տեսակթատրոն
Երկիր Ռուսաստան
Գտնվելու վայրըՆովոռոսիյսկ
Հիմնադրման ամսաթիվ1959
Անվանված էՎլադիմիր Ամերբեկյան
Կայքnovorosteatr.ru

Նովոռոսիյսկի Ամերբեկյանի անվան քաղաքային դրամատիկական թատրոն (ռուս.՝ Новороссийский муниципальный драматический театр им. Амербекяна), թատրոն Ռուսաստանի Կրասնոդարի երկրամասի Նովոռոսիյսկ քաղաքում։ Մինչև 2014 թվականը թատրոնն ունեցել է սիրողական կարգավիճակ և կոչվել է Նովոռոսիյսկի ժողովրդական դրամատիկական թատրոն։

Թատրոնի պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թատրոնը ստեղծվել է 1959 թվականին Լենինի անվան մշակույթի և հանգստի զբոսայգու և նավահանգստի սառնարանի ակումբի սիրողական թատերական խմբակների միաձուլումով։ Այն ղեկավարել է դերասանուհի Վերա Անատոլևնա Կորչանը։ Թատրոնի առաջին բեմադրությունը եղել է «Անձնականի մասին» ներկայացումը ըստ Վ. Ի. Պիստոլենկոյի պիեսի[1]։ Մոտավորապես նույն ժամանակ Նովոռոսիյսկի կենտրոնում կառուցվել է թատերական պալատ, որը տեղավորել է մոտ 900 հանդիսատես, որում և հիմնավորվել է նոր թատերախումբը (պրոֆեսիոնալ թատերական կոլեկտիվներ քաղաքում չկային)[2][3]։ Շուտով ինքնագործ թատրոնն արժանացել է ժողովրդականի կոչման։

1960-ական թվականների կեսերին թատրոնը գլխավորել է նոր ռեժիսոր՝ Պավել Եգորովիչ Շիրշովը։ 1965 թվականին նրա բեմադրած «Հրացանով մարդը» ներկայացումը (ըստ Ն. Պոգոդինի պիեսի)[4] ՌԽՖՍՀ ժողովրդական թատրոնների երկրորդ ստուգատեսի շրջանակներում ցուցադրվել է Մոսկվայում՝ Կրեմլի թատրոնի բեմում[5]։

1967-1999 թվականներին թատրոնը ղեկավարել է պրոֆեսիոնալ ռեժիսոր Վլադիմիր Պետրովիչ Ամերբեկյանը (1929-1999)[6]։ Նրա իրավահաջորդը դարձել է դերասան և ռեժիսոր Եվգենի Կուշպելը։

2014 թվականի վերջին թատրոնը ձեռք է բերել պրոֆեսիոնալ կարգավիճակ, ինչը, ըստ թատրոնի ղեկավար Ե. Կուշպելի, հանգեցնում է համապատասխան թատերախմբի ձևավորմանը և կօգնի արագացնելու սեփական շենք ձեռք բերելու գործընթացը (ներկայիս պալատում տեղակայված է մի քանի ստեղծագործական կոլեկտիվ)[7]։

Խաղացանկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ու. Շեքսպիր «Կամակոր կնոջ սանձահարումը» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Եվգենի Կուշպել), առաջնախաղը՝ հոկտեմբեր, 2008 թ.
  • Գ. Գորին «Քին Չորրորդ» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Անատոլի Նիլով)
  • Ռացեր և Կոնստանտինով «Հարսնացուն Իմերեթիայից» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Եվգենի Կուշպել)
  • Յ. Պոլյակով «Հոմո Էրեկտուս, կամ Կանանց փոխանակում» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Եվգենի Կուշպել)
  • Լ. Զորին «Վարշավյան մեղեդի» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Եվգենի Կուշպել), առաջնախաղը՝ օգոստոս, 2009 թ.
  • Ա. Մարկով «Խաղալիքներ» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Սերգեյ Բլուդով)
  • Ռ. Կունի «Վատ տղաները» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Սերգեյ Բլուդով), առաջնախաղը՝ հունիս, 2009 թ.
  • Գ. Գորին «Մնաս բարով, կոնֆերանսիե» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Եվգենի Կուշպել), առաջնախաղը՝ ապրիլ, 2010 թ.
  • Մ. Լադո «Շատ պարզ պատմություն» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Սերգեյ Բլուդով), առաջնախաղը՝ ապրիլ, 2011 թ.
  • «Տարօրինակ տիկին Սևիջը» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Եվգենի Կուշպել), առաջնախաղը՝ դեկտեմբեր, 2011 թ.
  • Ս. Սերգիենկո «Ապակու հետևում» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Սերգեյ Բլուդով), 2013 թ.
  • Ն. Կոլյադա «Բաբա Շանել» (բեմադրող ռեժիսոր՝ Եվգենի Կուշպել), 2014 թ.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]