Միխայիլ Գարուսկի
| Միխայիլ Գարուսկի | |
|---|---|
 | |
| 1894 - 1962 | |
| Ծննդավայր | Ռուսական կայսրություն |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Պրեոբռաժենսկոե գերեզմանատուն |
| Կոչում | գեներալ-մայոր |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Առաջին համաշխարհային պատերազմ և Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմ |
| Պարգևներ |   և  |
Միխայիլ Գարուսկի (ռուս.՝ Михаил Петрович Гарусский, 1894, Ռուսական կայսրություն - 1962, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), Խորհրդային Բանակի գեներալ-մայոր, Քաղաքացիական պատերազմի մասնակից, ՌՍՖՍՀ Կարմիր դրոշի եռակի շքանշանակիր (1919, 1921, 1922)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միխայիլ Գարուսկին ծնվել է 1894 թվականին գյուղացու ընտանիքում։ Ծառայել է ցարական բանակում, մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին, ծառայությամբ հասել է ավագ ունտեր-սպայի աստիճանի։ 1918 թվականին Գարուսկին ծառայության է անցել Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակում։ Մասնակցել է Քաղաքացիական պատերազմի մարտերին, լինելով վաշտի, 94-րդ հրաձգային գնդի գումարտակի հրամանատար, 95-րդ հրաձգային գնդի հրամանատարի տեղակալ[1]։ Բազմիցս աչքի է ընկել մարտերում, այդ թվում Պետրոգրադի գավառի Բորովսկի գյուղի շրջանում թշնամու զրահագնացքի գրոհի ետ մղման ժամանակ[1]։ Հանրապետության Հեղափոխական Ռազմական Խորհրդի № 288 հրամանով 1919 թվականին վաշտի հրամանատար Միխայիլ Գարուսկին պարգևատրվել է ՌՍՖՍՀ Կարմիր Դրոշի առաջին շքանշանով[2]։ Երկրորդ անգամ աչքի է ընկել Նեստերովիչի գյուղի շրջանում տեղի ունեցած մարտերի ժամանակ, որի ընթացքում վիրավորվել է, բայց շարունակել է մարտնչել[1]։ Հանրապետության Հեղափոխական Ռազմական Խորհրդի № 57 հրամանով 1921 թվականին գումարտակի հրամանատար Միխայիլ Գարուսկին երկրորդ անգամ պարգևատրվել է ՌՍՖՍՀ Կարմիր Դրոշի շքանշանով[2]։ Երրորդ անգամ աչքի է ընկել Կրոնշտադտի ապստամբության ճնշման ժամանակ[1]։ Հանրապետության Հեղափոխական Ռազմական Խորհրդի № 65 հրամանով 1922 թվականին գնդի հրամանատարի տեղակալ Միխայիլ Գարուսկին պարգևատրվում է ՌՍՖՍՀ Կարմիր Դրոշի երրորդ շքանշանով[1]։ Քաղաքացիական պատերազմի ավարտից հետո Գարուսկին շարունակել է ծառայությունը Բանվորա-Գյուղացիական Կարմիր Բանակում։ 1940 թվականի մարտից եղել է Ռյազանյան ռազմական հետևակային ուսումնարանի պետը` (այժմ` Ռյազանյան բարձրագույն օդա-դեսանտային հրամանատարական ուսումնարան) ղեկավարելով այն մինչև 1946 թվականի մայիս[3]։ Զորացրվել է պահեստազորի գեներալ-մայորի կոչումով։ Ապրել է Մոսկվայում։
Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մահացել է 1962 թվականին, թաղված է Մոսկվայի Պրեոբրաժենյան գերեզմանատանը[4]։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պարգևատրվել է Լենինի երկու, Կարմիր դրոշի հինգ շքանշաններով և այլ մեդալներով։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Сборник лиц, награждённых орденом Красного Знамени и Почётным революционным оружием». Воениздат, 1926.
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Указатель имен ГАР» (ռուսերեն). [1]. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 7-ին.
{{cite web}}: External link in|publisher= - ↑ 2,0 2,1 Сборник лиц, награждённых орденом Красного Знамени и Почётным революционным оружием. В книге ошибочно записан как Горусский.
- ↑ «Начальники РВВДКУ» (ռուսերեն). [2]. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 13-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 7-ին.
{{cite web}}: External link in|publisher= - ↑ «Преображенское кладбище. Москва» (ռուսերեն). [3]. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 7-ին.
{{cite web}}: External link in|publisher=