Մեզրե (Կարաքիլիսայի գավառ)
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Մեզրե | ||
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
| Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ | |
| Գավառակ | Կարաքիլիսայի գավառակ | |
| Այլ անվանումներ | Մազրա, Մազրե, Մեզրա | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| ||
Մեզրե, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Կարաքիլիսայի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Արածանիի աջ կողմի վտակ Մանկասար գետի աջ ափին, Կարաքիլիսա քաղաքից 10 կմ արևելք, սարալանջի վրա։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1877-1878 թվականների ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ բնակչության մի մասը կոտորվել է, իսկ մյուսը` գաղթել Կովկաս։ Այնուհետև բնակություն են հաստատել Գավաշից (Ռշտունիք) գաղթած հայերը։ Նրանք բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1878 թվականին ուներ 10 տուն` 68 բնակչով, 1882 թվականին՝ 19 տուն, իսկ 1909 թվականին՝ 40 տուն հայ բնակիչ։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու երկրագործությունն էր[2]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Կարինի նահանգի Բայազետի գավառ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 756
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
| ||||||||||||||