Մասնակից:Gevorg Ghazaryan/Զակիր Հուսեյն

Զակիր Հուսեյն (ուրդու՝ ذاکِر حسین‎, ^[1]), հնդիկ պետական և քաղաքական գործիչ, առաջին մուսուլմանը, որը դարձել է անկախ Հնդկաստանի ղեկավար (Հնդկաստանի նախագահը 1967-1969 թվականներին): Նրա աշխարհականության ամրացման քաղաքականությունը մի շարք մուսուլման ակտիվիստների կողմից ենթարկվել է քննադատության:

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Զակիր Հուսեյնը 1897 թվականի փետրվարի 8-ին Հայդարաբադում՝ աֆղանների ընտանիքում, որոնք պատկանում էին կհեշգի ցեղին: Շուտով նրա ընտանիքը Հայդերաբադից տեղախփոխվել է Կայմգանջ, որտեղ մեծացել է: Նրա ազգակիցներից են եղել ակադեմիկոս Մասուդ Հուսեյնը և հայտնի հեռուստավար, պակիստանական պետական հեռուստատեսության տնօրեն Անվար Հուսեյնը:

Ավարտել է Մուսուլմանական անգլո-արևմտյան քոլեջը (արդյունքում՝ Ալիգարհի մուսուլմանական համալսարան): 1926 թվականին Հումբոլդտի համալսարանում տնտեսության թեմայով պաշտպանել է դոկտորական դիսերտացիան:

1927 թվականի հայրենիք է վերադարձել՝ իսլամական Ջամի Միլա Իսլամիի համալսարանը գլխավորելու նպատակովը, որի ղեկավարությունը սերտորեն կապված էր բրիտանական կառավարությունից Հնդկաստանի ազատման պայքարի հետ: Այդ շրջանում Զակիրը Հնդկաստանի ուսումնական միջավայրում դարձել էր ամենահայտնի մտավորականներից և պրակտիկներից մեկը: Մահմաթա Գանդիի առաջարկովը նա նաև դառնում է Հնդկաստանի տարրական կրթության ազգային կոմիտեի նախագահը, որը ստեղծվել էր 1937 թվականը դպրոցի համար ուսումնական պլանի մշակման համար:

1948 թվականից մինչև 1956 թվականը համարվել է Ալիգարհի մուսուլմական համալսարանի փոխկանցլեր: 1956-ից 1958 թվականներին աշխատել է ՄԱԿ-ի կրթության, գիտության և մշակույթի հարցերով գործադիր խորհրդում (ՅՈՒՆԵՍԿՕ):

1956 թվականին ընտրվել է Հնդկաստանի խորհրդարանի վերին պալատ՝ Ռաջյա սաբհա, իսկ 1957 թվականին նշանակվել է Բիհարի նահանգապետ: 1962 թվականին ընտրվել է Հնդկաստանի փոխնախագահ: 1967 թվականի մայիսի 13-ից մինչև 1969 թվականի մայիսի 3-ը դարձել է երկրի նախագահ: Նախագահության ժամանակ չորս պետական այց է ունեցել դեպի Հունգարիա, Հարավսլավիա, ԽՍՀՄ և Նեպալ^[2]: Զակիր Հուսեյնը մահացել է 1969 թվականի մայիսի 3-ին Նյու Դելիում՝ 72 տարեկան հասակում^[3]: