Լասլո Էստեգար
Լասլո Էստեգար հունգ.՝ Esztegár László | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 1, 1870[1] |
Ծննդավայր | Հայաքաղաք, Կլուժ, Ռումինիա[1] |
Վախճանվել է | հունիսի 3, 1905[1] (34 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Օպատիյա, Austrian Littoral, Ավստրո-Հունգարիա[1] |
Մասնագիտություն | գրող, հրապարակախոս, գրադարանավար և լրագրող |
Քաղաքացիություն | Հունգարիա |
Էստեգար Լասլո (հունգ.՝ Esztegár László, նոյեմբերի 1, 1870[1], Հայաքաղաք, Կլուժ, Ռումինիա[1] - հունիսի 3, 1905[1], Օպատիյա, Austrian Littoral, Ավստրո-Հունգարիա[1]), հունգարահայ գրող, հրապարակագիր, Ըստկարյան գերդաստանից։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աշխատակցել է «Արմենիա» («Armenia») հունգարերեն հայագիտական ամսագրին, հանդես է եկել Խաչատուր Աբովյանի, հայ գրականության ոսկեդարի, հայ նոր քնարերգության, հայ ժողովրդական երգերի մասին հոդվածներով։ Ուշագրավ են «Վերջին հայը» և Գեռլահայաքաղաքին, «Արմենիա» ամսագրին նվիրված արձակ բանաստեղծությունները։ Գրել է XVII– XVIII դդ. հայ տպագրության գործում հունգար տպագրիչների մասնակցության, հունգար առաջին հայագետ Կլեմեն Միկետի գործունեության վերաբերյալ ակնարկներ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 77)։ |