ԻՏՄՕ համալսարան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սանկտ-Պետերբուրգի ազգային ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի համալսարան
Изображение логотипа
ՀապավումԻՏՄՕ համալսարան
Տեսակnational research university?, ազատ հասանելիության հրատարակություն և ստեղծագործական նստավայր
Միջազգային անվանումITMO University (Saint Petersburg National Research University of Information Technologies, Mechanics and Optics)
ԿարգախոսIT's MOre than a UNIVERSITY
Հիմնադրված է1900
Ուսանողներ11 100[1]
Ընդհանուր անձնակազմ1163 մարդ
Դասախոսներ1 130[1]
ԱնդամակցությունԵվրոպայի համալսարանների միություն[2] և Association of Sino-Russian Technical Universities?
Երկիր Ռուսաստան[3]
Պարգևներ
Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան
Կայքitmo.ru
ԻՏՄՕ համալսարան (Ռուսաստան)##
ԻՏՄՕ համալսարան (Ռուսաստան)
ԻՏՄՕ համալսարան, Ռուսաստան
 SPbSU ITMO Վիքիպահեստում

ԻՏՄՕ համալսարան (ամբողջական անվանումը` «Սանկտ Պետերբուրգի տեղեկատվական տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի ազգային հետազոտական համալսարան «Բարձրագույն կրթության դաշնային պետական ինստիտուտ»“»), պետական բարձրագույն ուսումնական հաստատություն[4] Ռուսաստանում։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1900 թվականի Մարտի 26-ին Ռեմեսլենյան ուսումնարանում բացվել և գործում էր Մեխանիկա-օպտիկական և ժամացույցների բաժինը, որտեղ էլ այդ տարիներին պատրաստվում և վերապատրաստվում էին համապատասխան մասնագետներ։ Առաջին ընդունելության ժամանակ դիմորդների թիվը 65 էր, մինչդեռ ընդունվել կարող էին 30 դիմորդներ, ժամացույցների մասնագիտացման բաժնում պետք է սովորեին 18 հոգի, իսկ մեխանիկա-օպտիկական բաժնում` 21 հոգի[5]։ 1917 թվականին ուսումնարանը ուներ երկու անկախ բաժիններ` մեխանիկա-օպտիկական և վարպետ-ժամագործների, որոնք առանձնացան` դառնալով Պետրոգրադի տեխնիկական դպրոց, և ղեկավար ընտրվեց Նորբերտ Բոլեսլավովիչ Զավադսկին[6]։ Տեխնիկական դպրոցի արտադրական բաժինը արտադրում էր ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկական արտադրանքների լայն տեսականի[7][8]։ 1931-ին ԽՍՀՄ-ը ունեցավ գործիքային ինժեներների առաջին շրջանավարտները։ Հայրենական Մեծ պատերազմն սկսվելու պահից ռազմաճակատ մեկնեցին 189 ուսանողներ և 85 աշխատողներ, իսկ 450 հոգի միացան աշխարհազորին։ Կրթական գործը շարունակվեց մինչև 1942 թվակավի վերջը։ Քաղաքի իշխանությունները ուսանողներին ու ուսուցիչներին էվակուացրեցին Նովոսիբիրսկի մարզի Չերեպանովո քաղաքում[9]։ Բլոկադայի տարիներին ուսումնարանն աշխատում էր որպես զինամթերք արտադրող և վերանորոգող բազա։ 1944 թվականի օգոստոսին, բլոկադայից անմիջապես հետո, ստորագրվեց ռէվակուացիայի փաստաթուղթ, ուսումնարանի ուսանողներն ու դասախոսները վերադարձան քաղաք, պարապմունքներն սկսվեցին հոկտեմբերից[10][11]. В 1995 был создан научный центр «Компьютерная оптика»[12].

2003 թվականին բուհը վերանվանվեց Սանկտ Պետերբուրգի ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի պետական համալսարան[13][14]։

2009 թվականին բուհն ստացավ ազգային հետազոտական համալսարանի կարգավիճակ[4][15], իսկ Ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաներր, մեխանիկայի և օպտիկայի Ազգային հետազոտական համալսարան անվանումն ստացավ 2011 թվականին[16]։

2013 թվականից համալսարանը դարձել է նախագիծ 5-100 կազմակերպության անդամ։

Վերանվանումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պաշտոնական անվանումներ`

  • 1900 — Ռեմեսլենյան համալսարանի մեխանիկա-օպտիկայի և ժամացույցների ֆակուլտետ
  • 1917 — Պետրոգրադի մեխանիկա-օպտիկական և ժամացույցների տեխնիական ուսումնարան
  • 1920 — Պետրոգրադի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի տեխնիկում
  • 1924 — Լենինգրադի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի տեխնիկում
  • 1933 — Լենինգրադի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի ինստիտուտ (ԼԻՏՄՕ)
  • 1992 — Սանկտ Պետերբուրգի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի ինստիտուտ
  • 1994 — Սանկտ Պետերբուրգի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի պետական ինստիտուտ
  • 2003 — Սանկտ Պետերբուրգի ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի պետական համալսարան
  • 2011 — Սանկտ Պետերբուրգի ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի պետական հետազոտական համալսարան
  • 2014 — ԻՏՄՕ համալսարան

Ղեկավարություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեկտոր Վլադիմիր Վասիլև, 2013 թվական

Ռեկտորներ`

Համալսարանի շենքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուսումնական մասնաշենքեր
  • Կրոնվերի պողոտա, շենք 49 (գլխավոր մասնաշենք)
  • Լոմոնոսովի փողոց, շենք 9
  • Գրիվցովի նրբանցք, շենք 14-16
  • Բորսային գիծ, շենք 4
  • Բորսային գիծ, շենք 14
  • Բորսային գիծ, շենք 16

Վարկանիշ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վարկանիշի անվանում 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017
Times Higher Education: World[18] 351-400
Times Higher Education: Computer Science[19] 56
Times Higher Education: BRICS & EECA[20] 27
QS University Ranking: EECA[21] 91-100 90 81
QS University Ranking: BRICS[22] 111-120 99 101-110
Webometrics: World[23][24] 1399/985
(Հնվ/հուլիս) 		1049/1019
(հունվ/հուլիս) 		996/864
(հունվ/հուլիս) 		836(հունվ)
Webometrics: BRICS[22][23] 139(հուլիս) 166/135
(հունվ/հուլիս) 		100/97
(հունվ/հուլիս) 		61(հունվ)
Webometrics: Russia[22] 13/8
(հունվ/հուլիս) 		9/6
(հունվ/հուլիս) 		7/6
(հունվ/հուլիս) 		6(հունվ)
Round University Ranking: World[22][25] 587 485
Round University Ranking: Technical Science[22][26] 340 287
Round University Ranking: Natural Science[22][26] 413 346
SCImago institutions rankings: World[22] 684 642 614 600
SCImago institutions rankings: Russia[22] 5
4 International Colleges & Universities: World[22][27] 977/936
(հունվ/հուլիս) 		1096/821
(հունվ/հուլիս)
4 International Colleges & Universities: Russia[22][27] 7
Վարկանիշ «Ինտերֆաքս»։ ԱՊՀ, Վրաստան, Լատվիա, Լիտվա և Էստոնիա[28] 32-36
Վարկանիշ «Ինտերֆաքս»։ Россия Արխիվացված 2017-05-07 Wayback Machine[29] 27-29 18-22 17 17 15 12 7
«Էքսպերտ» Վարկանիշային գործակալություն[30][31] 23 23 22 22 19
Որակական վարկանիշ(տեխնիկական բուհեր)[32] 3 4 3 3 3
Համալսարանի գիտական և գործնական կատարողականության վարկանիշ` ըստ ռուսական գիտական հումանիտար հիմնադրամի[33] 6
Վարկանիշ ըստ ուսանողների գնահատման[34] 2 2

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Презентация Университета ИТМО 2016
  2. ↑ https://eua.eu/about/member-directory.html
  3. ↑ Բաց մատչելիության ամսագրերի տեղեկատու — 2003.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Список победителей первого конкурсного отбора программ развития университетов,: в отношении которых устанавливается категория "Национальный исследовательский университет"» (ռուսերեն). Министерство образования и науки Российской Федерации. 2009 թ․ հոկտեմբերի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 29-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 23-ին.
  5. ↑ Васильев, 2012
  6. ↑ Васильев, 2012
  7. ↑ Васильев, 2012
  8. ↑ Весь Ленинград на 1927 год. Адресная и справочная книга г. Ленинграда. — Л.: Издание орготдела Ленинградского губисполкома. — С. 14 вкладки.
  9. ↑ Васильев, 2012
  10. ↑ Васильев, 2012
  11. ↑ «Как это было: 20 лет истории рунета» (ռուսերեն). Телеканал «Санкт-Петербург». 2014 թ․ ապրիլի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 23-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 23-ին.
  12. ↑ Ю. Л. Колесников, Н. К. Мальцева, ed. (2011). «Университет XXI века» (PDF) (ռուսերեն). Университет ИТМО. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 23-ին.
  13. ↑ «Приказ №2587 от 19.06.2003 «О переименовании государственного образовательного учреждения высшего профессионального образования Санкт-Петербургского государственного института точной механики и оптики (технического университета)»» (ռուսերեն). Министерство образования и науки Российской Федерации. 2003 թ․ հունիսի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 12-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 23-ին.
  14. ↑ «Указ о реорганизации». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 23-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 15-ին.
  15. ↑ «Национальными исследовательскими университетами России станут 12 вузов» (ռուսերեն). РИА Новости. 2009 թ․ հոկտեմբերի 8. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 23-ին.
  16. ↑ Васильев, 2012
  17. ↑ В. Н. Васильев — персональная страница ректора на портале Университета
  18. ↑ «24 российских вуза вошли в рейтинг Times Higher Education 2017». Индикатор. 2016 թ․ նոյեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  19. ↑ «МГУ и ИТМО вошли в топ-100 мирового рейтинга вузов Times Higher Education в области компьютерных наук». D-russia.ru. 2016 թ․ սեպտեմբերի 29. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  20. ↑ «Эксперт: университет ИТМО "влетел" в рейтинг БРИКС благодаря стратегии развития». ТАСС. 2016 թ․ դեկտեմբերի 1. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  21. ↑ «Университет ИТМО улучшил свои позиции в рейтинге вузов развивающейся Европы и Центральной Азии». Университет ИТМО. 2016 թ․ հունիսի 14. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  22. ↑ 22,00 22,01 22,02 22,03 22,04 22,05 22,06 22,07 22,08 22,09 «Санкт-Петербургский национальный исследовательский университет информационных технологий, механики и оптики». Министерство образования и науки Российской Федерации ФГАНУ «Социоцентр». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  23. ↑ 23,0 23,1 «Семь российских вузов вошли в топ-1000 Webometrics». Ведомости. 2016 թ․ փետրվարի 1. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  24. ↑ «Восемь российских вузов вошли в топ-1000 рейтинга Webometrics». Российское образование. 2017 թ․ փետրվարի 2. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  25. ↑ «Вышел Round University Rankings-2015 (RUR-2015)». Национальный рейтинг университетов. 2015 թ․ սեպտեմբերի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  26. ↑ 26,0 26,1 «Девять вузов России вошли в международный рейтинг RUR по качеству преподавания». ТАСС. 2016 թ․ ապրիլի 2. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 7-ին.
  27. ↑ 27,0 27,1 «Опубликован рейтинг университетов мира 4 International Colleges & Universities». Научная Россия. 2013 թ․ օգոստոսի 22. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  28. ↑ «"Интерфакс" и QS определили лучшие университеты развивающихся стран». Интерфакс. 2013 թ․ դեկտեմբերի 17. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  29. ↑ «Определены лучшие университеты России по итогам 2016 года». Интерфакс. 2016 թ․ դեկտեմբերի 14. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  30. ↑ Алексей Ходырев (2016 թ․ մայիսի 31). «Вузы расставили по местам». Российская Газета. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  31. ↑ «Рейтинг лучших вузов России – 2016». Эксперт РА. 2016. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  32. ↑ «Мониторинг качества приёма в вузы». НИУ ВШЭ. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.
  33. ↑ «Рейтинг научно-практической результативности вузов по версии Российского научного гуманитарного фонда». 11.12.2013.
  34. ↑ «Социальный навигатор». РИА Новости. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 15-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Колесников Ю. Л., Мальцева Н. К., Тентлер Б. Л., Шеламова Т. В., Щербакова И. Ю. История и современность НИУ ИТМО / Васильев В. Н.. — СПб.: НИУ ИТМО, 2012.
  • Ленинград. Воспоминания о блокаде / Зеленская О. В.. — СПб.: СПбГУ ИТМО, 2008.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «ԻՏՄՕ համալսարան» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=ԻՏՄՕ_համալսարան&oldid=9490006» էջից