Էրիկ Հագեն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էրիկ Հագեն
Անձնական տվյալներ
Ամբողջական անուն Էրիկ Բորնստադ Հագեն
Ազգությունը Նորվեգիա Նորվեգիա
Քաղաքացիությունը Նորվեգիա Նորվեգիա
Մականուն Panzer
Ծննդյան ամսաթիվ հուլիսի 20, 1975(1975-07-20)[1] (48 տարեկան)
Ծննդավայր Վեմե, Հյոնեֆոս, Նորվեգիա
Հասակ 185 սմ
Քաշ 84 կգ
Դիրք կենտրոնական պաշտպան
Ակումբային տեղեկություններ
Ներկա ակումբ կարիերան ավարտել է
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (Գոլ)
1993-1995 Նորվեգիա Եվնակեր ? (?)
1996-1997 Նորվեգիա Հյոնեֆոս 42 (6)
1998-1999 Նորվեգիա Ստրյոմգոդսետ 24 (0)
2000-2004 Նորվեգիա Վոլերենգա 112 (4)
2005-2008 Ռուսաստան Զենիթ (ՍՊբ) 67 (3)
2008 → Անգլիա Ուիգան Ատլետիկ 1 (0)
2008-2010 Նորվեգիա Վոլերենգա 27 (0)
2010-2011 Նորվեգիա Հյոնեֆոս 20 (1)
2011-2012 Նորվեգիա Եվնակեր 2 (0)
Ազգային հավաքական
2004-2007 Նորվեգիա Նորվեգիա 28 (3)
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:

Էրիկ Բորնստադ Հագեն (նորվ.՝ Erik Bjornstad Hagen, հուլիսի 20, 1975(1975-07-20)[1], Հյոնեֆոս, Ռինգերիկե, Բուսկերուդ, Նորվեգիա), նորվեգացի ֆուտբոլիստ, որն ավարտել է իր ֆուտբոլային կարիերան։ Հանդես է եկել կենտրոնական պաշտպանի դիրքում։ Հայտնի է նորվեգական «Վոլերենգայի» և ռուսական «Զենիթի» կազմում անցկացրած հանդիպումներով։ Նորվեգիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի նախկին ֆուտբոլիստ։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էրիկը կատարել է իր նորամուտը Նորվեգիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի կազմում 2004 թվականին կայացած Շոտլանդիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ խաղում[2][3]։

2004 թվականի դեկտեմբերին Էրիկը համալրել է «Զենիթի» կազմը և դարձել է Ռուսաստանի ֆուտբոլի առաջնության առաջին նորվեգացի ֆուտբոլիստը։ 2006 թվականին նշանակվել է ակումբի փոխ-ավագ։ Բարձրահասակ և ամրակազմ Հագենը լավ էր խաղում երկրորդ հարկում նույնպես, սակայն իր արագությունը միշտ տեղի է տվել։ 2007 թվականի ապրիլ-մայիս ամիսներին ֆուտբոլիստը եղել է թիմի ավագ[4][5]։ 2005 թվականի առաջնության շրջանակներում ֆուտբոլիստը ընդհանուր անցակացրած 28 խաղերում «արժանանում է» 12 դեղին քարտերի։ 2008 թվականի հունվարի վերջին Հագենը կնքելով վարձավճարային պայմանագիր պաշտոնապես դառնում է անգլիական «Ուիգան Ատլետիկի» ֆուտբոլիստը[6][7]։ Վարձավճարի ժամկետի լրանալուց հետո Հագենը չի վերադառնում «Զենիթ» այլ տեղափոխվում է իր նախկին ակումբ՝ «Վոլերենգա»[8], որտեղից էլ 2004 թվականին տեղափոխվել էր «Զենիթ»։

2011 թվականի օգոստոսին Հագենը համալրում է Եվնակերի կազմը[9]։ Իր նորամուտային խաղում ֆուտբոլիստը կոպիտ խաղտման համար արժանանում է կարմիր քարտի և հեռացվում է խաղադաշտից[10]։ Սեպտեմբերին Էրիկի ակումբակիցն է դառնում իր զույգ եղբայրը՝ Ռունեն[11]։

2014 թվականի ապրիլին նորվեգական մամուլին տված հարցազրույցի ժամանակ Հագենը ասում է, որ «Զենիթի» ֆուտբոլիստները մասնակցում էին պայմանավորված խաղերի[12][13][14]։ Ավելի ուշ նա ճշգրտում է իր խոսքը ասելով, որ խոսքն ընդամենը մեկ հանդիպման մասին է, որն էլ ՈւԵՖԱ-ի գավաթի խաղարկության շրջանակներում կայացած պորտուգալական «Վիտորիայի» դեմ խաղն էր[15]։

Մի խաղից առաջ ասվել էր, որ մենք՝ յուրաքանչուրս 3 հազարական դոլարի դիմաց միայն պետք է հաղթենք խաղում։ Ես կանգնեցի ու ասացի, որ սա ուղղակի խայտառակություն է, քանի որ մենք այսպես էլ ուժեղ ենք մրցակցից։ Այնուամենայնիվ բոլորը որոշեցին վճարել և ես նույնպես վճարեցի[13]։

Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էրիկ Հագենը ամուսնացած է և դաստիարակում է իր դուստր Մարտային[16]։

Էրիկը իտալական ֆուտբոլի երկրպագու է։ Պատանի հասակից երկրպագում է «Միլանին»։ Սիրելի ֆուտբոլիստը Ֆրանկո Բարեզին է[17]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Արգենտինական ֆուտբոլի տվյալների շտեմարան (իսպ.)
  2. ↑ «Portrett: Erik Hagen». Vål'enga Magasinet. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
  3. ↑ «Wigan swoop for Norway defender». BBC Sport. 2008 թ․ հունվարի 31. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 19-ին.
  4. ↑ «Эрик Хаген: Мы, норвежцы, — народ буйный!». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
  5. ↑ Капитаном «Зенита» выбран Тимощук / Евро-футбол.ру
  6. ↑ «Хаген перешёл в «Уиган» на правах аренды». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
  7. ↑ «Брюс: Хаген — лидер на поле». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
  8. ↑ «Хаген вернулся в «Волеренгу»». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ օգոստոսի 6-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
  9. ↑ «Erik Hagen er klar!» (նորվեգերեն). jif.no. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 28.09.2011-ին.
  10. ↑ «Utestengt i to kamper» (նորվեգերեն). jif.no. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 28.09.2011-ին.
  11. ↑ «Rune Hagen til JIF» (նորվեգերեն). jif.no. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 28.09.2011-ին.
  12. ↑ «Ex-Zenit Footballer Says He Paid $3,000 Bribe to Referee in European Match». R-Sport. Վերցված է 2014 թ․ ապրիլի 2-ին.
  13. ↑ 13,0 13,1 «Хаген заявил, что все футболисты «Зенита» заплатили судье перед одной из игр». championat.com. Վերցված է 2.4.2014-ին.
  14. ↑ ««Panzer»: - Ga bort 3000 dollar av seiersbonusen min til dommeren» (նորվեգերեն). vg.no. Վերցված է 2.4.2014-ին.
  15. ↑ «Экс-футболист «Зенита» Хаген: команда заплатила судье матча Кубка УЕФА с «Виторией»». itar-tass.com. Վերցված է 2.4.2014-ին.
  16. ↑ «Hagen Erik». eng.rfpl.org. RFPL. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 12-ին.(չաշխատող հղում)
  17. ↑ «Erik Hagen». nifs.no. nifs. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 12-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էրիկ Հագեն» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Էրիկ_Հագեն&oldid=9783642» էջից