Բիրյուլովոյի առու

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բիրյուլովոյի առու
Բնութագիր
Երկարություն3
ԱվազանՅազվենկա
Գետաբերանի տեղակայումCherepishka?
Կոորդինատներ
Տեղակայում
ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
ԵրկրամասՄոսկվա

Բիրյուլովոյի առու (ռուս.՝ Бирюлёвский ручей), ջրահոսք Արևելյան Բիրյուլովո շրջանում, Մոսկվա քաղաքի Հարավային վարչական շրջանում[1]։ Հոսում է Բիրյուլյովո դենտրոպարկի Լիպեցկ փողոցով, թափվում է Չերեպիշկա գետը[2]։ Բիրյուլովոյի ավազանում գտնվում են դենտրոպարկի հինգ գետերը[3]։

Ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առուն իր անունը ստացել է Բիրյուլովո գյուղից, որը գտնվում է Չերտանովկա գետի մոտ գտնվող Բիտցևսկի անտառից 4-6 կմ դեպի հյուսիս-արևմուտք[3]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1998 թվականի դեկտեմբերի 29-ին Մոսկվայի Կառավարության № 1012 և հուլիսի 29-ի № 564 որոշմամբ Բիրյուլովոյի առվի հովիտը մտավ «Ցարիցինո» պատմական պարկի կազմի մեջ[4][5], իսկ 2004 թվականին ստացավ տարածաշրջանային նշանակության բնության հուշարձանի կարգավիճակ[6]։

2006-2008 թվականներին իրականացվել են Բիրյուլովոյի առվի բնապահպանական միջոցառումներ և աշխատանքներ[7]։ Բնօգտագործման և շրջակա միջավայրի պահպանության դեպարտամենտը 2017 թվականին հայտարարել է իր մտադրության մասին, ըստ որի պետք է բարեկարգվեն Բիրյուլովոյի լճերը, որոնց միջով հոսում է առուն։ Աշխատանքների ընթացքում ջրի տակ կտեղադրվեն տաղավարներով տեռասներ, ինչպես նաև տեղեր պիկնիկների համար[8]։

Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բիրյուլովոյի առուն Յազվենկա գետի ձախ վտակն է[9]։ Մոտ 1685 թվականին Վասիլի Վասիլևիչ Գոլիցին իշխանը Վերին և Ստորին Ցարիցինսկի լճերի միջև կառուցել է Չերնոգրյազսկի պատնեշը։ Արդյունքում Վերին լճակը զբաղեցրել է Գորոդնյա և Յազվենկա գետերի տարածքը, իսկ Վերին Ցարիցինսկի լիճը՝ Բիրյոլովոյի առվի տարածքը։

Բիրյուլովոյի առվի երկարությունը Չերեպիշկա վտակից կազմում է 1,8 կմ, Յազվենկա գետից՝ 3,1 կմ[3]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Бирюлевский ручей». Малые реки Москвы. 2017. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  2. Шмидт, 2003, էջ 118
  3. 3,0 3,1 3,2 Насимович Ю. Н. (2017). «Бассейн Язвенки». Реки. озёра и пруды Москвы. «Тёмный лес». Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  4. «Постановление правительства Москвы от 29 декабря 1998 года «О проектных предложениях по установлению границ особо охраняемых природных территорий: природно-исторического парка "Москворецкий" и природно-исторического парка "Останкино"»(с изменениями на 22 февраля 2017 года)». АО «Кодекс». 2017 թ․ փետրվարի 22. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  5. «Постановление правительства Москвы от 21 июля 1998 года «О мерах по развитию территорий Природного комплекса Москвы»». Официальный портал Мэра и Правительства Москвы. 1998 թ․ հուլիսի 21. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  6. «Постановление Правительства Москвы № 383-ПП "О памятниках природы в городе Москве"». Официальный портал Мэра и Правительства Москвы. 2004 թ․ հունիսի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  7. «Постановление Правительства Москвы № 395-ПП О Городской комплексной целевой программе перспективного развития Государственного историкоархитектурного, художественного и ландшафтного музея-заповедника "Царицыно" на 2006-2008 гг». Официальный портал Мэра и Правительства Москвы. 2006 թ․ հուլիսի 12. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.(չաշխատող հղում)
  8. «Четыре природных парка благоустроят в Москве до конца ноября». Официальный портал Мэра и Правительства Москвы. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  9. Поспелов, 2003, էջ 30

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Москва: Энциклопедия / Глав. ред. С. О. Шмидт; Сост.: М. И. Андреев, В. М. Карев; Худ. оформление А. В. Акимова, В. И. Шедько. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1997/1998. — 976 с. — (Библиотека «История Москвы с древнейших времён до наших дней»). — 100 000 экз. — ISBN 5-85270-277-3
  • Поспелов Е.М. и др. Улицы Москвы. Старые и новые названия. Топонимический словарь-справочник.. — М.: Издательский центр «Наука, техника, образование», 2003. — 336 с. — ISBN 5990001312