Jump to content

Փոստը (պատմվածք)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Փոստը
ռուս.՝ Почта
Տեսակգրական ստեղծագործություն
Ժանրպատմվածք
Ձևպատմվածք
ՀեղինակԱնտոն Չեխով
Բնագիր լեզուռուսերեն
Գրվել է1887
Հրատարակվել էսեպտեմբերի 14 (26), 1887

«Փոստը» (ռուս.՝ Почта), Անտոն Պավլովիչ Չեխովի պատմվածքը` գրված 1887 թվականին։ Առաջին անգամ հրապարակվել է 1887 թվականին «Պետերբուրգյան թերթում» № 252, սեպտեմբերի 14-ին` Ա. Չեխոնտե ստորագրությամբ։

Հրապարակումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անտոն Պավլովիչ Չեխովի «Փոստը» պատմվածքը գրվել է 1887 թվականին, առաջին անգամ հրապարակվել է 1887 թվականին «Պետերբուրգյան թերթում» (№ 252) սեպտեմբերի 14-ին Ա. Չեխոնտե ստորագրությամբ, 1890 թվականին ընդգրկվել է Ադոլֆ Մարքսի կողմից հրատարակվող Ա. Չեխովի ստեղծագործությունների «Մռայլ մարդիկ» ժողովածուի մեջ։

Չեխովի կենդանության օրոք պատմվածքը թարգմանվել է սերբախորվաթերեն և շվեդերեն։

Քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատմվածքը դուր է եկել գրող Ալեքսանդր Էրտելին, որը նշել է. «Այս ամռանը ես հնարավորություն ունեցա ծանոթանալ նրա պատմվածքների վերջին գրքույկին, և ես կասեմ Ձեզ, որ դա մեծ տաղանդ է։ Ավելին, այն լուրջ բովանդակություն ունի, թեև միշտ չէ, որ համապատասխանում է պաշտոնական «ուղղության» հետ։ Այսպես, վերջին հատորի բազմաթիվ պատմվածքներում այնպիսի ուժով է ներկայացված «մանրուքների» ողբերգական իշխանությունն ունի որոշակի ուղղվածություն»։ Այս պատմվածքով Էրտելը սկսեց բարձր գնահատել Ա. Պ. Չեխովին որպես գրող։

Հրապարակախոս Նիկոլայ Միխայլովսկին հիմնվելով պատմվածքի վրա, Չեխովին զրկում է հավասարակշռությունից։ Նա գրում է «Ոչ մեկին, վճռականապես ոչ մեկին ոչ ջերմություն, ոչ ուրախություն, չնայած այս պատմվածքում զանգուլակները այնպես սիրալիր ժպտում են զանգակներին»[1]։

Քննադատ Պ. Կրասնովը «մռայլ մարդու» կերպարի հայտնվելը Չեխովի պատմվածքում բացատրվում է հասարակության մեջ տիրող անճաշակությամբ և տաղտկությամբ[2]։

Ֆ. Պակտովսկին գրում էր, որ Չեխովը «Փոստը» պատմվածքում «արտացոլում է այն մարդկանց կյանքի ծանր պահերը, որոնց ճակատագիրը տվել է միայն չքավորություն, մի կտոր հացի համար ծանր աշխատանք, բայց չի տվել նրանց դրության բարելավման հույսեր[3]։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատմվածքի գործողությունները տեղի են ունենում ձմռանը, վաղ առավոտյան փոստի քաղաքային բաժանմունքում։ Փոստատար Իգնատևը պատրաստվում էր ձիակառքով կայարան տեղափոխել փոստային առաքումները։ Ընդունողը խնդրում է կայարան տեղափոխել իր բարեկամ, ուսանող Միխայլոյին և փոստատարը համաձայնվում է։ Չնայած մթությանը, նրանք տեղավորվեցին սայլակառքում և գնացին։ Ճանապարհը դեպի կայարան անցնում էր անտառի միջով։ Ճանապարհին ուսանողը փորձեց զրույց սկսել փոստատարի հետ, բայց ապարդյուն։ Քաղաքից դուրս նրանց հետ պատահար տեղի ունեցավ, սայլակառքը հանկարծակի տեղից շարժվեց, ձիերը խրտնեցին և տարան այն։ Ուսանողը ցավալի հարված ստացավ, իսկ փոստատարը և ապրանքները դուրս թափվեցին սայլակառքից։ Անտառից դուրս գալով ձիերի եռյակը կանգ առավ, սայլապանը բարձեց դուրս ընկած պայուսակը, փոստատարը նստեց իր տեղում և նրանք ուղևորվեցին դեպի կայարան։ Ուսանողը փորձեց զրույցի բռնվել փոստատարի հետ, բայց նա ասաց. «Աստված վկա, դուք ինչ շատ եք սիրում խոսել, արդյոք չեք կարող լուռ մնալ»։ Վերջապես նրանք հասան կայարան և սկսեցին սպասել փոստային գնացքին։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Чехов А. П. Почта // Чехов А. П. Полное собрание сочинений и писем: В 30 т. Сочинения: В 18 т. / АН СССР. Ин-т мировой лит. им. А. М. Горького. — М.: Наука, 1974—1982.
  • Voir Dictionnaire Tchekhov, page 239, Françoise Darnal-Lesné, Édition L’Harmattan, 2010, ISBN 978 2 296 11343 5.
  • La Poste, traduit par Édouard Parayre, Éditions Gallimard, Bibliothèque de la Pléiade, 1970, ISBN 2-07-010550-4.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Русские ведомости», 1890, № 104, 18 апреля
  2. «Труд», 1895, № 1, стр. 207
  3. «Современное общество в произведениях А. П. Чехова». Казань, издание императорского университета, 1901, стр. 11

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]