Ստորադասական եղանակ
Ստորադասական եղանակ, իրականալիություն արտահայտող եղանակներից մեկը։ Ճանաչում է գտել հատկապես գրաբարի քերականության մեջ։ Գրաբարի ստորադասական եղանակն ուներ առաջին ապառնի, երկրորդ ապառնի ժամանակաձևեր։ Հունաբան հայերենում սրա մեջ ներմուծվել են նաև արհեստական ձևեր, որոնք հետագայում դուրս թողնվեցին։
- Առաջին ապառնին արտահայտում է խոսելու պահից հետո իրականանալի՝ անկատար կերպի գործողություն։ Ունի համադրական և բաղադրյալ՝ վերլուծական կաղապարներ. համադրականը կազմվում է ներկայի հիմքով և իցեմ//իցիմ վերջավորության շարքով` շարժիցեմ, հայիցիմ։ Բաղադրյալը կազմվում է ապառնի դերբայով և օժանդակ բայի իցեմ-ի շարքով։
- Երկրորդ ապառնին արտահայտում է խոսելու պահից հետո իրականանալի` կատարյալ կերպի գործողություն։ Ունի համադրական և բաղադրյալ` վերլուծական կաղապարներ. համադրականը կազմվում է անցյալ կատարյալի հիմքով և ից//այց վերջավորության շարքով՝ շարժեցից, հայեցայց։ Բաղադրյալը կազմվում է անցյալ դերբայով և օժանդակ բայի իցեմ-ի շարքով՝ սիրեալ իցեմ։
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ա. Աբրահամյան, Գրաբարի ձեռնարկ, Ե., 1964։
- Հ. Պետրոսյան, Հայերենագիտական բառարան, Ե., 1987։
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |