Հակում
Հակում, կենդանի օրգանիզմի որևէ պահանջը բավարարելու ձգտում։ Հատուկ է կենդանիներին և մարդկանց։ Կենդանու հակումը հիմնականում բնազդային բնույթ ունի. Մարդու հակումը բնածին է (բնազդային) և սոցիոգեն։ Ունի որոշ չափով արտահայտված ուղղվածություն այն օբյեկտների նկատմամբ, որոնք կարող են բավարարել նրա պահանջմունքը՝. Որպես ակտիվության դրդապատճառ, հակումը շարժման մեջ է դնում օրգանիզմի զգայական, շարժողական և բարձրագույն իմացական հնարավորությունները՝ օբյեկտի որոնման և պահանջմունքի բավարարման խնդիրները լուծելիս։ Առանձնացվում են հակման ազդեցության տակ կատարվող գործունեության երեք փուլ, օբյեկտի որոնման և ընկալման, օբյեկտի հետ գործողությունների կատարման, պահանջմունքի բավարարման։ Հակումը խիստ շարժուն հոգեկան երևույթ է։ Այն կարող է մեկ օբյեկտից անցնել մյուսին։ Միաժամանակ մի շարք հակումներ ունենալիս դրանց միջև կոնֆլիկտներ են առաջանում։ Նոր իրադրության մեջ հայտնվելիս, մարդը հանդես է բերում իմպուլսային, ինքնաբեր հակումներ, որոնք կախված են կենսաֆորձից և զգալի չափով անհատական են։
Կոնֆլիկտների հաղթահարման հնարավոր ուղիներ
- հակումների զսպում՝ համաձայն նորմերի
- միջավայրի որոշ փոփոխությունների շնորհիվ ներքին լարման թուլացում
- հակումների բավարարում՝ սոցիալական վարքի նորմերը խախտելու գնով։
|
Սա հոգեբանություն մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 76)։ 
|