«Մասնակից:Անահիտ Ավագյան/Ավազարկղ2»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
չNo edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Դուբլինի համալսարանական քոլեջ''' ({{lang-ga|An Coláiste Ollscoile, Baile Átha Cliath}}), հետազոտական համալսարան Դուբլին քաղաքում: Համալսարանում իրականացվում է 32 հազար ուսանողների ուսուցում, աշխատում են 500 դասախոսներ և աշխատակիցներ<ref>{{Cite web|url=http://www.ucd.ie/about-ucd/about/ucdbynumbers/|title=University College Dublin - UCD by Numbers|publisher=www.ucd.ie|accessdate=2016-02-03}}</ref>, ինչը վերջինիս դարձնում է Իռլանդիայի ամենամեծ ուսումնական հաստատությունը: Հիմնադրվել է 1854 թվականին, որպես Իռլանդիայի Կաթոլիկ համալսարան, որպեսզի իռլանդացի կաթոլիկներին ապահովեր որակյալ կրթությամբ: Ըստ 1908 թվականի «Irish Universities Act»-ի, այն դարձել է Իռլանդիայի ազգային համլսարանի մասը, և վերանվանվել է Դուբլինի համալսարանական քոլեջ:


== Պատմություն ==
{{Տեղեկաքարտ Անձ}}
Համալսարանը բացվել է 1854 թվականին


Университет был открыт в 1854 году под названием «Իռլանդիայի Կաթոլիկ համալսարան» անվամբ: Համալսարանի հիմնադրման հիմնական նպատակը կաթոլիկներին հասանելի բարձրագույն կրթությամբ ապահովելն էր` կաթոլիկ դասախոսների կողմից, քանի որ Տրինտի քոլեջը նախատեսված էր բողոքականների համար: Համալսարանի առաջին ռեկտորը դարձել է կարդինալ Ջոն Գենրի Նյումենը: Լինելով մասնավոր ուսումնական հաստատություն, կաթոլիկ համալսարանը կրում էր ինչպես ծանր ֆինանսական խնդիրներ, այնպես էլ ֆորմալ բնույթի խնդիրներ, կապված դիպլոմների տրամադրման հետ:
'''Ալեքսեյ Նիկոլաևիչ Լեոնծև''' ({{ԱԾ}}), խորհրդային հոգեբան, փիլիսոփա, մանկավարժ և գիտության կազմակերպիչ: Զբաղվել է ընդհանուր հոգեբանության խնդիրներով (հոգեկանի էվոլուցիոն զարգացումը, հիշողություն, ուշադրություն, անձ և այլն) և հոգեբանական հետազոտության մեթոդաբանությամբ: Մանկավարժական գիտությունների դոկտոր (1940), Ռուսաստանի գիտության ակադեմիայի լիիրավ անդամ (1950), Մոսկվայի պետական համալսարանի հոգեբանության ֆակուլտետի առաջին դեկան: Կ. Դ. Ուշինսկու մեդալի (1953), Լենինի մրցանակի (1963) դափնեկիր, Լոմոնոսովի անվան մրցանակի I աստիճանի դափնեկիր (1976), Փարիզի և Բուդապեշտի համալսարանների վաստակավոր դոկտոր: Հունգարիայի Գիտությունների ակադեմիայի պատվավոր անդամ:


1880 թվականին հիմնադրվել է Իռլանդիայի թագավորական համալսարանը, վերաձևակերպված Լաթոլիկ համալսարանը ընդգրկվել է վերջինիս կազմի մեջ, որպես Դուբլինի համալսարանական քոլեջ: 19-րդ դարի վերջին և 20-րդ դարի սկզբին քոլեջը ծաղկման շրջան է ապրել. ուսանողների և դասախոսների կազմու էին` Ջերալդ Մոնլի Հոպկինսը և Ջեյմս Ջոյսը, այնտեղ սովորել են ազգային վերծննդի և անկախության համար պայքարի շատ գործիչներ, այդ թվում` Պատրիկ Պիրսը, Դուգլաս Խայդը, Ջոն Կոստելոն: Ուսանողներն ու դասախոսները մասնակցել են [[Իռլանդական ապստամբություն (1916)|Իռլանդական ապստամբությանը]], 1919-1922-ական թվականներին իռլանդական առաջին խորհրդարանի նիստերը անցկացվել են համալսարանի շենքում:
[[Լև Վիգոտսկի|Լ. Ս. Վիգոտսկու]] աշակերտ և խմբագիր, Խարկովի հոգեբանական դպրոցի առաջատարներից է, գործունեության տեսության ստեղծողն է:


1940-ական թվականներին, Համալսարանական քոլեջը դարձել է Իռլանդիայի խոշոր ուսումնական հաստատությունը: 1960-ական թվականներին, քոլեջին նոր տարածք է հատկացվել Դուբլինի մերձակայքում` Բելֆիլդում: 2006 թվականին հայտարարվել է համալսարանական շենքերի մասշտաբային վերակառուցման մասին:
== Կենսագրություն ==
Ծնվել է Լեոնտևների ընտանիքում, փետրվարի 5-ին <ref>После [[Юлианский календарь#Вытеснение григорианским календарём| календарной реформы 1918 года]] дата изменилась. Однако сам Леонтьев обычно отмечал свой день рожденья 5 февраля</ref>: Ավարտելով առաջին իրական ուսումնարանը, ընդունվել է ՄՊՀ-ի սոցիալական գիտությունների ֆակուլտետ, որն ավարտել է 1923 կամ 1924 թվականին: Այդ ժամանակ նրա ուսուցիչների շարքում էին` Գ. Ի. Չելպանովը և Գ. Գ. Շպետը: Համալսարանն ավարտելուց հետո մնացել է Հոգեբանության ինստիտուտում` պրոֆեսորի գործունեությանը պատրաստվելու նպատակով: Այդ ժամանակ պաշտոնանկ է արվել համալսարանի հիմնադիր Գ. Ի. Չելպանովը<ref>''[[Леонтьев, Алексей Алексеевич (лингвист)|Леонтьев А. А.]], [[Леонтьев, Дмитрий Алексеевич|Леонтьев Д. А.]], Соколова Е. Е.'' Предисловие // ''Леонтьев А. Н.'' Деятельность, сознание, личность. — М.: Смысл, 2005. С. 19</ref>: Այդ ընթացքում ինստիտուտում Լեոնտևի գործընկերներն էին` Ն. Ա. Բերնշտեյնը, Ա. Ռ. Լուրիյան, վերջինիս հետ կատարել էին մի քանի վաղ հետազոտություններ, Պ. Պ. Բլոնսկին, ավելի ուշ` Լ. Ս. Վիգոտսկին:


Ավանդաբար, համալսարանի շրջանավարները նշանավոր տեղ են զբաղեցնում քաղաքական կյանքում: Իռլանդիայի 8 նախագահներից 4-ը և 12 վարչապետներից 6-ը Համալսարանական քոլեջի շրջանավարտներն էին: Հայտնի գրողներից, ովքեր ավարտել են քոլեջը` Ֆլեն Օ'Բրայեն և Մեյվ Բինչի: Հայտնի գիտնականներից էր Պիտեր Մեյնը:
1925 թվականից Ա. Ն. Լեոնտևը Վիգոտսկու ղեկավարությամբ աշխատել է մշակութային-պատմական տեսության վրա, մասնավորապես` հիշողության մշակութային զարգացման խնդիրների վրա: Այդ հետազոտություններին անդրադարձող գիրքը` «Հիշողության զարգացումը: Բարձրագույն հոգեբանական ֆունկցիաների փորձառական հետազոտությունը» հրատարակվել է 1931 թվականին:


== Քոլեջներ ==
* 1931 թվականի վերջին` Ուկրաինայի նյարդահոգեբուժական ակադեմիայի հոգեբանության բաժնի ամբիոնի վարիչ (մինչև 1932 թվականը` Ուկրաինայի նյարդահոգեբուժական ինստիտուտ) [[Խարկով|Խարկովում]]:
* 1933—1938- ական թվականներ` Խարկովի մանկավարժական ինստիտուտի ամբիոնի վարիչ:
* 1941 թվականից որպես հոգեբանության ինստիտուտի աշխատակից` ՄՊՀ-ի պրոֆեսոր (1941 թվականի դեկտեմբերից տարհանվել է [[Աշխաբադ]]):
* 1943 թվականից ղեկավարել է վերականգնողական հոսպիտալի գիտաական մասը ( [[Սվերդլովսկի մարզ]], գյուղ Կոուրովկա), 1943 թվականի վերջից` Մոսկվայում:
* 1947 թվականից Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցությանն անդամագրվելու թեկնածու, Ռուսաստանի կրթության ակադեմիայի թղթակից-անդամ
* 1948 թվականից Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցության անդամ:
* 1950 թվականից Ռուսաստանի կրթության ակադեմիայի փաստացի անդամ: Հոգեբանության բաժնի ակադեմիական քարտուղար (1950—1957), ակադեմիայի փոխնախագահ (1959-1961):
* 1951 թվականից ՄՊՀ-ի փիլիսոփայության ֆակուլտետի հոգեբանության ամբիոնի վարիչն էր:
* 1966 թվական` հիմնադրել է ՄՊՀ-ի հոգեբանության ֆակուլտետը և ղեկավարել շուրջ 12 տարի: Ֆակուլտետի շենքի վրա տեղադրված է հուշատախտակ:
* 1976 թվականին բացել է ընկալման հոգեբանության լաբորատորիա, որը գործում է առ այսօր:
* 1979 թվականի հունվարի 21-ին մահացել է Մոսկվայում: Թաղված է Կունցևոյի գերեզմանատանը<ref>[http://www.moscow-tombs.ru/2004/leontyev_aa.htm Могила Леонтьевых на Кунцевском кладбище]</ref>:


* [http://www.ucd.ie/artsceltic/index.html College of Arts & Celtic Studies]
=== Ընտանիք ===
* [http://www.ucd.ie/businessandlaw/index.html College of Business & Law]

* [http://www.ucd.ie/engscience/index.html College of Engineering, Mathematical & Physical Sciences]
* Որդի` հոգեբան, լեզվաբան Ա. Ա. Լեոնտև
* [http://www.ucd.ie/humansciences/index.html College of Human Sciences]
** Թոռ` — հոգեբան Դ. Ա. Լեոնտև
* [https://web.archive.org/web/20081212180229/http://www.ucd.ie/lifesciences/index.html College of Life Sciences]

== Գիտական գործունեություն ==
Ա. Ն. Լեոնտևի գիտական ներդրումը կապված է մշակութային-պատմական հոգեբանության կառուցման ծրագրի հետ, որը դարձել է նրա գիտական աշխատության խաչմերուկային թեման: Գիտական կենսագրության առաջին փուլերը կապված են ուսումնասիրությունների հետ `ցույց տալու համար այս մոտեցման սկզբունքները հիշողության նյութի և կամային կարգավորման մասին: Ընդ որում 1930-ական թվականներին Լ. Ս. Վիգոտսկու կողմից առաջադրված խնդիրների լուծման նրա տարբերակը ձևավորվել է որպես համեմատաբար անկախ ուղղություն՝ գործունեության ընդհանուր հոգեբանական տեսություն:

Լեոնտևը հայտնի է որպես փորձարար և տեսաբան, ով աշխատում է մեծ մասշտաբի խնդիրների դաշտում՝ շարժման վերականգնումից, մանկավարժությունից և կենդանաբանական հոգեբանությունից մինչև անձի ձևավորում և հոգեբանության փիլիսոփայական տեսանկյուն:

1940 թվականի դոկտորական ատենախոսությունը նվիրված էր ֆիլոգենեզում հոգեկանի զարգացմանը ( «Հոգեկան զարգացման խնդիրները» գիրքը): Ա. Ն. Լեոնտևը առաջարկել է այս զարգացման փուլերի իր դասակարգումը (элементарная сенсорная психика, перцептивная психика и стадия интеллекта) և հիմնավորել է հոգեկանի և գիտակցության հետազոտման չափանիշները:

Խարկովի հոգեբանական խումբը նրա գլխավորությամբ հայտնի է երեխաների զարգացման, խաղի, ինքնակառավարման հետազոտությամբ, Харьковская психологическая группа под его руководством известна плеядой исследований детского развития, игры, саморегуляции на основе анализа становления психических процессов ребёнка как субъекта деятельности.


Նրա ղեկավարությամբ Խարկովի հոգեբանական խումբը հայտնի է երեխայի զարգացման, խաղերի, ինքնակարգավորման ուսումնասիրություններով՝ գալակտիկայի հիման վրա, որը հիմնված է երեխայի հոգեկան գործընթացների, որպես գործունեության առարկայի վրա:

С 1960-х годов А. Н. Леонтьев обращается к проблеме личности, обобщив свои идеи в монографии 1975 года «Деятельность. Сознание. Личность». В это же десятилетие он активно занимается проблемами восприятия. В частности, Леонтьев обосновывал систему категорий для анализа сознания: чувственная ткань, предметное значение и личностный смысл. Среди его учеников, разрабатывающих проблемы личности и сознания: [[Асмолов, Александр Григорьевич|А. Г. Асмолов]], [[Петренко, Виктор Фёдорович|В. Ф. Петренко]], [[Василюк, Фёдор Ефимович|Ф. Е. Василюк]], [[Гиппенрейтер, Юлия Борисовна|Ю. Б. Гиппенрейтер]], [[Величковский, Борис Митрофанович|Б. М. Величковский]], В. В. Столин, С. Б. Новосёлова, Б. С. Братусь и др.

Քննադատները քննարկում են Լեոնտևին, որ մասնակցել է խորհրդային հոգեբանության գաղափարական հիմքերի մասին իր ժամանակի համար բնորոշ քննարկումներին: Նրա ակտիվ մասնակցությամբ ընթացել են մի շարք հոգեբանական քննարկումներ, որտեղ պաշտպանվել է այն տեսակետը, որ հոգեկանը հիմնականում ձևավորվում է արտաքին գործոններով: Իր աշխատություններում, այդ թվում «Գործունեություն, գիտակցություն, անձնավորություն» (1975), ծրագրային գրքում, գիտնականը հետևականորեն մեջբերում թեզը: «Ժամանակակից աշխարհում հոգեբանությունը իրականացնում է գաղափարական գործառույթ, և ծառայում է դասակարգային շահերին, սա անտեսել հնարավոր չէ»:

1950 թվականին Պավլովսկու նստաշրջանի

1950 թ.-ին երկու ակադեմիաների «Պավլովյան» նստաշրջանում Բ. Մ. Թեպլովն հանդիմանել Ա. Ն. Լեոնտևին այն բանի համար, որ «... Պավլովի ուսմունքների հիման վրա« ... չի կարելի գտնել բավարար հետևողական և մանրամասն աշխատանք վերականգնման հոգեբանության վրա »:

Ա. Չնայած, ըստ էության, Ա. Ն. Լեոնտևի գաղափարների մի մասը ծագում է Պավլովից, այս գրքի մասին այս մասին չի խոսվում, քանի որ Պավլովի վարդապետության այն բաժինը, որը առկա էր հեղինակի դոկտորական դիսերտացիայում (պաշտպանված է 1941-ին): գրեց տվյալ գիրքը, չնայած նա ներկայացնում է այս դիսերտացիան

В 1950 году на «Павловской» сессии двух академий [[Теплов, Борис Михайлович|Б. М. Теплов]] упрекнул в том числе и А. Н. Леонтьева в том, что «…нельзя найти достаточно последовательной и развернутой работы по перестройке психологии на основе учения [[Павлов, Иван Петрович|Павлова»]]:{{начало цитаты}}В книге А. Н. Леонтьева «Очерк развития психики» (1947), посвящённой развитию психики от её возникновения у низших животных до сознания человека социалистического общества, имя Павлова упоминается лишь два раза, и притом по частным поводам. Хотя по сути некоторые из идей А. Н. Леонтьева ведут своё начало от Павлова, но об этом в данной книге ни слова не говорится, так как раздел, посвящённый учению Павлова, имевшийся в докторской диссертации автора (защищена в 1941 г.), не попал в книгу, о которой идёт речь, хотя она излагает эту диссертацию<ref>{{cite web|url=http://web-local.rudn.ru/web-local/uem/ido/istor_psix/ch15_1.html|title=К 40-летию «Павловской» сессии двух академий|date=1990|work=|publisher=[[Психологический журнал]], Т. 11, № 4. {{М.}}|format=|archiveurl=https://archive.is/20150503163609/http://web-local.rudn.ru/web-local/uem/ido/istor_psix/ch15_1.html|archivedate=2015-05-03|accessdate=2015-05-03|quote=…в специальных научных трудах по психологии, вышедших у нас за последние годы, нельзя найти достаточно последовательной и развернутой работы по перестройке психологии на основе учения Павлова.|lang=|description=|deadlink=}}</ref>:


== Примечания ==
== Примечания ==
{{примечания}}
{{примечания}}

== Գրականություն ==

* {{БСЭ3|Леонтьев Алексей Николаевич}}
* [http://www.google.ca/search?hs=qE5&hl=en&client=firefox-a&rls=org.mozilla:en-US:official&q=+%22Леонтьев+и+современная+психология.%22&btnG=Search&meta= А. Н. Леонтьев и современная психология]: Сборник статей памяти А. Н. Леонтьева. — М.: МГУ, 1983
* К 90-летию со дня рождения А. Н. Леонтьева // [[Вестник Московского университета]]. Сер.14. Психология, 1993, № 2.
* Зинченко В. П. (2002). «[http://www.anleontiev.smysl.ru/vospomin/i-zinch.htm Да, очень противоречивая фигура…]». Интервью с В.&nbsp;П.&nbsp;Зинченко 19 ноября 2002 года.
* [http://www.anleontiev.smysl.ru/vospomin/jpp.htm Журнал практического психолога 2003, № 1-2 @ www.anleontiev.smysl.ru/]
* А. А. Леонтьев. [http://www.psy.msu.ru/people/leontiev/ Жизненный и творческий путь А. Н. Леонтьева]
* ''[[Грэхэм, Лорен|Грэхем Л.]]'' [http://scepsis.ru/library/id_860.html Раздел книги «Естествознание, философия и науки о человеческом поведении в Советском Союзе», посвящённый А. Н. Леонтьеву]
* ''[[Леонтьев, Алексей Алексеевич (лингвист)|Леонтьев А. А.]], [[Леонтьев, Дмитрий Алексеевич|Леонтьев Д. А.]], Соколова Е. Е.'' А. Н. Леонтьев: деятельность, сознание, личность. М., 2005.
* ''[[Семёнов, Игорь Никитович|Семёнов И. Н.]]'' [https://cyberleninka.ru/article/n/vklad-a-n-leontieva-v-razvitie-psihologii-myshleniya-inzhenernoy-psihologii-i-ergonomiki Вклад А. Н. Леонтьева в развитие психологии мышления, инженерной психологии и эргономики] // Вестник Московского университета. Сер. 14: Психология. 2018.


== Արտաքին հղումներ ==
== Արտաքին հղումներ ==


* [http://www.ucd.ie/ www.ucd.ie]
* Биография А. Н. Леонтьева [https://web.archive.org/web/20061103095350/http://psy.1september.ru/2001/14/4_5.htm на сайте 1 сентября]
* [http://theacademicadvisor.com.ua/universitetskiy-kolledzh-dublina-irlandiya/ Դուբլինի համալսարանական քոլեջ]{{ref-ru}} The Academic Advisor
* Биография А. Н. Леонтьева [http://www.psy.msu.ru/people/leontiev.html на сайте ''Психологи МГУ'']
* [http://anleontiev.smysl.ru/vospomin/i-novose.htm «Он обладал даром видеть всеобщее в единичном»] / Интервью [[Новосёлова, Светлана Леонидовна|С. Л. Новосёловой]]. — 22 апреля 2002 года.

* [http://didacts.ru/dictionary/1041/word/leontev-aleksei-nikolaevich Статья] в [[Российская педагогическая энциклопедия|«Российской педагогической энциклопедии»]]
* [http://www.psy.msu.ru/people/books/enc_msu_faculty_of_psy_(2006).pdf Ордена]
* [http://bdn-steiner.ru/glossword/index.php/term/Философский+словарь,ЛЕОНТЬЕВ+А.Н..xhtml Леонтьев] // Философский словарь
* [http://www.anleontiev.smysl.ru/sp_publ.htm Список печатных работ А. Н. Леонтьева]
* [https://vk.com/video-30650464_164770881 Архивные видеоматериалы А. А. Леонтьева. Жизненный и творческий путь А. Н. Леонтьева. Доклад на конференции 28.05.2003 (<small>требуется регистрация вКонтакте</small>)]
{{start box}}
{{succession box|before=Անատոլի Ալեքսանդրովիչ Սմիրնով|after=Բորիս Ֆյոդորովիչ Լոմով|title=ԽՍՀՄ Հոգեբանների հասարակության նախագահ|years=1963—1968}}
{{succession box|before=нет|after=Ալեքսանդր Ալեքսանդրովիչ Բոդալյով|title=ՄՊՀ- հոգեբանության ֆակուլտետի դեկան|years=1966—1979}}
{{end box}}<br />

16:29, 8 Սեպտեմբերի 2020-ի տարբերակ

Դուբլինի համալսարանական քոլեջ (իռլանդերեն՝ An Coláiste Ollscoile, Baile Átha Cliath), հետազոտական համալսարան Դուբլին քաղաքում: Համալսարանում իրականացվում է 32 հազար ուսանողների ուսուցում, աշխատում են 500 դասախոսներ և աշխատակիցներ[1], ինչը վերջինիս դարձնում է Իռլանդիայի ամենամեծ ուսումնական հաստատությունը: Հիմնադրվել է 1854 թվականին, որպես Իռլանդիայի Կաթոլիկ համալսարան, որպեսզի իռլանդացի կաթոլիկներին ապահովեր որակյալ կրթությամբ: Ըստ 1908 թվականի «Irish Universities Act»-ի, այն դարձել է Իռլանդիայի ազգային համլսարանի մասը, և վերանվանվել է Դուբլինի համալսարանական քոլեջ:

Պատմություն

Համալսարանը բացվել է 1854 թվականին

Университет был открыт в 1854 году под названием «Իռլանդիայի Կաթոլիկ համալսարան» անվամբ: Համալսարանի հիմնադրման հիմնական նպատակը կաթոլիկներին հասանելի բարձրագույն կրթությամբ ապահովելն էր` կաթոլիկ դասախոսների կողմից, քանի որ Տրինտի քոլեջը նախատեսված էր բողոքականների համար: Համալսարանի առաջին ռեկտորը դարձել է կարդինալ Ջոն Գենրի Նյումենը: Լինելով մասնավոր ուսումնական հաստատություն, կաթոլիկ համալսարանը կրում էր ինչպես ծանր ֆինանսական խնդիրներ, այնպես էլ ֆորմալ բնույթի խնդիրներ, կապված դիպլոմների տրամադրման հետ:

1880 թվականին հիմնադրվել է Իռլանդիայի թագավորական համալսարանը, վերաձևակերպված Լաթոլիկ համալսարանը ընդգրկվել է վերջինիս կազմի մեջ, որպես Դուբլինի համալսարանական քոլեջ: 19-րդ դարի վերջին և 20-րդ դարի սկզբին քոլեջը ծաղկման շրջան է ապրել. ուսանողների և դասախոսների կազմու էին` Ջերալդ Մոնլի Հոպկինսը և Ջեյմս Ջոյսը, այնտեղ սովորել են ազգային վերծննդի և անկախության համար պայքարի շատ գործիչներ, այդ թվում` Պատրիկ Պիրսը, Դուգլաս Խայդը, Ջոն Կոստելոն: Ուսանողներն ու դասախոսները մասնակցել են Իռլանդական ապստամբությանը, 1919-1922-ական թվականներին իռլանդական առաջին խորհրդարանի նիստերը անցկացվել են համալսարանի շենքում:

1940-ական թվականներին, Համալսարանական քոլեջը դարձել է Իռլանդիայի խոշոր ուսումնական հաստատությունը: 1960-ական թվականներին, քոլեջին նոր տարածք է հատկացվել Դուբլինի մերձակայքում` Բելֆիլդում: 2006 թվականին հայտարարվել է համալսարանական շենքերի մասշտաբային վերակառուցման մասին:

Ավանդաբար, համալսարանի շրջանավարները նշանավոր տեղ են զբաղեցնում քաղաքական կյանքում: Իռլանդիայի 8 նախագահներից 4-ը և 12 վարչապետներից 6-ը Համալսարանական քոլեջի շրջանավարտներն էին: Հայտնի գրողներից, ովքեր ավարտել են քոլեջը` Ֆլեն Օ'Բրայեն և Մեյվ Բինչի: Հայտնի գիտնականներից էր Պիտեր Մեյնը:

Քոլեջներ

Примечания

  1. «University College Dublin - UCD by Numbers». www.ucd.ie. Վերցված է 2016-02-03-ին.

Արտաքին հղումներ