«Գրիգորիս Արշարունի»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Գիտնական}} |
{{Տեղեկաքարտ Գիտնական}} |
||
'''Գրիգորիս Արշարունի |
'''Գրիգորիս Արշարունի''' ({{ԱԾ}}), հայ աստվածաբան, VII դարի կեսերից մինչև VIII դարի սկիզբ եկեղեցական գործիչ<ref name="Michael E. Stone">{{книга |автор=Michael E. Stone. |часть=|заглавие= Adam and Eve in the Armenian Traditions, Fifth through Seventeenth Centuries|оригинал= |ссылка=https://books.google.ru/books?id=WNUSAgAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=ru&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false |викитека= |ответственный= |издание= |место= |издательство=Society of Biblical Lit|год= 2013|volume= |pages=688-689|columns= |allpages= |серия=Early Judaism and its literature, 38}}</ref>: |
||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
12:56, 21 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ
Գրիգորիս Արշարունի | |
---|---|
Ծնվել է | 650 |
Մահացել է | 729 |
Մասնագիտություն | գիտնական |
Գործունեության ոլորտ | աստվածաբանություն |
Գրիգորիս Արշարունի (650 - 729), հայ աստվածաբան, VII դարի կեսերից մինչև VIII դարի սկիզբ եկեղեցական գործիչ[1]:
Կենսագրություն
Կրթությունը ենթադրաբար ստացել է Երասխաձորում։ Ձեռնադրվել է եպիսկոպոս Սահակ III Ձորափորեցու կողմից (677-703), այնուհետև դարձել է Արշարունիքի գավառի քորեպիսկոպոս[2]: БՆա իր ժամանակի հայտնի եկեղեցական գործիչն էր, հայտնի էր իր փիլիսոփայական գիտելիքներով և հանդիսանում էր Հովհաննես III Օձնեցու կաթողիկոսի ասոցիացիան վերջիններիս նորարարությունների և ձեռնարկությունների մեջ[2]: Ժամանակակիցները նրան անվանում էին «քաջ վարդապետ և ընտրված փիլիսոփա»[3]: 726 թվականին մասնակցել է Հայ Առաքելական եկեղեցու Մանազկերտի խորհրդին և նշանակալի դեր խաղացել հայկական և ասորական եկեղեցիների մերձեցման գործում[4]:
Նրա ստեղծագործական գործունեության հիմնական արդյունքը Վահան Կամսարականի խնդրանքով գրված «Մեկնաբանություններ Դասախոսությանը» ժողովածուն էր[1][4] (հայերեն՝ «Մեկնութիւն ընթերցուածոց»), մեզ հասած Դասախոսության առաջին հայկական մեկնաբանությունը[5]: «Մեկնաբանություններ Դասախոսությանը» ներկայացնում է պատարագային ընթերցումների մեկնաբանությունը և տոների և պաշտոնների խորհրդանիշների պարզաբանումը։ Վերջում բաղկացած է 34 գլուխներից և հեղինակային կոլոֆոնից[4]: Թարգմանվել է ֆրանսերեն[6]: Գրիգորիսին վերագրվում են նաև այլ աշխատանքներ[2]:
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 Michael E. Stone. Adam and Eve in the Armenian Traditions, Fifth through Seventeenth Centuries. — Society of Biblical Lit, 2013. — P. 688-689. — (Early Judaism and its literature, 38).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Православная Энциклопедия, Григорис Аршаруни, том 13, стр. 87
- ↑ Энциклопедия Христианская Армения, Արշարունյաց դպրոցներ Արխիվացված է Սեպտեմբեր 21, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով:, Ереван, 2002
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Энциклопедия Христианская Армения, Գրիգորիս Արշարունի Արխիվացված է Սեպտեմբեր 21, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով:, Ереван, 2002
- ↑ Կաղապար:Не переведено 3, The Bible in the Armenian tradition, London, 2001, ISBN 0-89236-640-0, p. 40
The first exegete whose Commentary on the Lectionary has reached us is Grigoris Arsharuni (c. 650- c. 729). This was published in Constantinople in 1728 as an appendix to Cyril of Jerusalem's Catechetical Lectures on Baptism.
- ↑ L.M. Froidevaux, Grigoris Arsaruni: Commentaire du Lectionnaire, Venice, 1975
Արտաքին հղումներ
- Анна Оганджанян, «О труде "Причина поста арачавор"», Армянский гуманитарный вестник, Ереван, 2012, стр. 189—203
- Шарль Рену, «Հայոց ծիսական տարվա զարգացումը VIII-XII դարերում ծիսական մեկնությունների եւ գրքերի հենքի վրա», Պատմա-բանասիրաական հանդես, Ереван, 2008