Յուրի Ռիբակով
| Յուրի Ռիբակով | |
| Գիտական աստիճան՝ | իրավաբանական գիտությունների դոկտոր |
|---|---|
| Մասնագիտություն՝ | դիվանագետ |
| Ծննդյան օր | սեպտեմբերի 14, 1930 |
| Վախճանի օր | հոկտեմբերի 20, 2023[1] (93 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
| Պարգևներ |
 |
Յուրի Ռիբակով (ռուս.՝ Ю́рий Миха́йлович Рыбако́в, սեպտեմբերի 14, 1930 - հոկտեմբերի 20, 2023[1], Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուս դիվանագետ։ Արտակարգ և լիազոր դեսպան։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1953-1955 թվականներ՝ Ավստրիայուն ԽՍՀՄ գերագույն կոմիսարի համակարգի աշխատակից։
- 1955-1956 թվականներ՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության կենտրոնական համակարգի աշխատակից։
- 1956-1962 թվականներ՝ Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությունում Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միության դեսպանության աշխատակից։
- 1962-1970 թվականներ՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության կենտրոնական համակարգի աշխատակից։
- 1970-1972 թվականներ՝ ՄԱԿ-ին կից ԽՍՀՄ մշտական ներկայացուցչության խորհրդական։
- 1972-1978 թվականներ՝ ՄԱԿ-ի քարտուղարության աշխատակից։
- 1978-1979 թվականներ՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության իրավապայմանագրային բաժնի վարիչի տեղակալ։
- 1979-1988 թվականներ՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության իրավապայմանագրային բաժնի վարիչ։
- 1988-1990 թվականներ՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության իրավապայմանագրային բաժնի պետ։
- 1991 թվականից մինչև 1992 թվականի նոյեմբերի 2-ը Մարոկկոյում եղել է ԽՍՀՄ, իսկ 1991 թվականից հետո՝ Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան[2][3]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 О кончине Ю.М.Рыбакова
- ↑ «Посольство СССР в Марокко. Чрезвычайные и Полномочные Послы». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2014 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 02.11.1992 № 1324 «Об освобождении Рыбакова Ю. М. от обязанностей Чрезвычайного и Полномочного Посла Российской Федерации в Королевстве Марокко»(չաշխատող հղում)
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Дипломатический словарь / под ред. А. А. Громыко, Ковалёв, Анатолий Гаврилович, Севостьянов, Павел Петрович, Тихвинский, Сергей Леонидович. М.: Наука (издательство), 1985-1986. - Т. 2. С. 498.