Հողային ֆոնդ

Հողային ֆոնդ, հանրապետության բոլոր հողերի ամբողջությունը։

Տեսակներ

Հողային ֆոնդը բաժանվում է ըստ՝

• իրավական,
• կանոնակարգի (ըստ սեփականության սուբյեկտների)
• ըստ նպատակային օգտագործման (ըստ գործառնական նշանակության)։

Հողային ֆոնդի հողերի բնական, տնտեսական և իրավական, վիճակը բնորոշվում է հողային կադաստրով։

Ըստ վարչատնտեսական հատկանիշերի՝ Հայաստանում հողային ֆոնդը բաժանված է 10 վարչական մարզերին և Երևան քաղաքին, այսինքն 926 համայնքներին։ Հանրապետության հողային ֆոնդը կազմում է 2974259,1 հա։ [

Հայաստանի հողային օրենսգրքով հանրապետության հողային ֆոնդ, ըստ սեփականության սուբյեկտների, բաժանվում է՝

• Հայաստանի քաղաքացիների և իրավաբանական անձանց սեփականության (487397,5 հա),
• համայնքային սեփականության (808998,4 հա),
• պետական սեփականության (1677482,1 հա)։

Ըստ գործառնական նշանակության՝ հողային ֆոնդը բաժանվում է՝

• գյուղատնտեսության (71,8%),
• բնակավայրերի (4,5 %),
• արդյունաբերության ընդերքօգտագործման և այլ արտադրության նշանակության օբյեկտների (1 %),
• էներգետիկայի,
• տրանսպորտի հողային ֆոնդի կառուցվածը,
• կապի,
• կոմունալ ենթակառուցվածքների օբյեկտների (0,7%),
• հատուկ պահպանվող տարածքների (6,3%),
• հատուկ նշանակության (0,3%),
• անտառային (13,4%),
• ջրային (0,7%),
• պահուստային (1,3%) հողերի։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։