Լինկերեն, պատմական Լիկիայի բնակիչների լեզուն (մեռած մ. թ. ա. 8 - 3 դարերում)։ Հատկացվում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի խեթալուվիական (հին անատոլիական) խմբին։ Ներկայացվել է նաև ասիանական լեզվախմբում։ Գրավոր աղբյուրները (մեծ մասամբ հնչյունագիր տապանագրեր) մ. թ. ա. 5 դարից են։ Վերծանումներում կան չլուսաբանված հարցեր։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 615)։
