Լիկիերեն

Լիկիերեն
Տեսակ	լեզու և հին լեզու
Ենթադաս	Լուվիական ենթախումբ
Գրերի համակարգ	Lycian?
IETF	xlc
ISO 639-3	xlc

Լինկերեն, պատմական Լիկիայի բնակիչների լեզուն (մեռած մ. թ. ա. 8 - 3 դարերում)։ Հատկացվում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի խեթալուվիական (հին անատոլիական) խմբին։ Ներկայացվել է նաև ասիանական լեզվախմբում։ Գրավոր աղբյուրները (մեծ մասամբ հնչյունագիր տապանագրեր) մ. թ. ա. 5-րդ դարից են։ Վերծանումներում կան չլուսաբանված հարցեր։

Լեզուն համարվել է մեռած մ․թ․ա․ 1-ին դարից, երբ դուրս է մղվել հին հունարենի պատճառով, քանի որ Լիկիա պետությունը մինչ այդ դարձել էր Ալեքսանդր Մակեդոնացու կայսրության մի մասը^[1]^[2]։

Տես նաև

Փռյուգերեն

Ծանոթագրություններ

↑ Melchert H. C. Lycian // The Ancient Languages of Asia Minor. — New York: Cambridge University Press, 2008. — P. 46.
↑ Bičovský J. Vademecum starými indoevropskými jazyky. — Praha: Nakladatelství Univerzity Karlovy, 2009. — С. 169. — ISBN 978-80-7308-287-1

Սա աշխարհ լեզուների մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 615)։

[Melchert46-1] Melchert H. C. Lycian // The Ancient Languages of Asia Minor. — New York: Cambridge University Press, 2008. — P. 46.

[Bičovský169-2] Bičovský J. Vademecum starými indoevropskými jazyky. — Praha: Nakladatelství Univerzity Karlovy, 2009. — С. 169. — ISBN 978-80-7308-287-1

[1]

[2]