Լարիսա Շիլովա

Լարիսա Շիլովա;
Ծնվել է	նոյեմբերի 16, 1934 (89 տարեկան)
Ծննդավայր	Յարոսլավլ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Մայրենի լեզու	ռուսերեն
Մասնագիտություն	նկարչուհի

Լարիսա Շիլովա (ռուս.՝ Шилова, Лариса Александровна, նոյեմբերի 16, 1934(1934-11-16), Յարոսլավլ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս կինոյի նկարիչ։ Եղել է ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ^[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լարիսա Շիլովան ծնվել է 1934 թվականի նոյեմբերի 16-ին, Յարոսլավլ քաղաքում։

1955 թվականին ավարտել է Յարոսլավլի գեղարվեստական ուսումնարանը։ Մի քանի տարի անց ընդունվել է Կինեմատոգրաֆիայի համամիութենական պետական ինստիտուտի գեղարվեստական ֆակուլտետը (Ի. Շպինելի արվեստանոցը), որն ավարտել է 1964 թվականին^[1]։

Քառասուն տարվա ընթացքում` 1955-1995 թվականներին, նա աշխատել է «Լենֆիլմ» կինոստուդիայում^[1]։ 1968 թվականից աշխատել է որպես հաստիքային բեմադրող նկարիչ։

Արվեստի իր գործերը ցուցադրել է գեղարվեստական տարբեր ցուցահանդեսներում։

Հավաքական ցուցահանդեսներ. «Աշուն» (ՌԽՍԴՀ նկարիչների միության Լենինգրադի մասնաճյուղ), 1987, 1988. (Սանկտ Պետերբուրգի նկարիչների միություն, 1997, 1998, 1999), «Լենֆիլմի կինոստուդիայի ութ նկարիչ» (Լենինգրադի Կինոյի տուն, 1990) և այլն^[1]։
Անհատական ցուցահանդեսներ. Ամառային այգի (Թեյատուն, 1970), Կոլիզեում կինոթատրոն (1981 թվական)^[1]։

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1968 թվական՝ Վիրինեա (ռեժիսոր՝ Վլադիմիր Ֆետին)
1969 թվական՝ Սպիտակ հողմացույց (ռեժիսոր՝ Դավիթ Քոչարյան)
1971 թվական՝ «Դուք կատակո՞ւմ ենք» կինոալմանախ, «Դուք կատակո՞ւմ եք» պատմվածք (ռեժիսոր՝ Վալերի Չեչունով)
1972 թվական՝ Բոբան ու փիղը (ռեժիսոր՝ Աուգուստ Բալտրուշայտիս)
1973 թվական՝ Որտե՞ղ է այն երևացել, որտե՞ղ է այն լսվել (կարճամետրաժ, ռեժիսոր՝ Վալենտին Գորլով)
1977 թվական՝ Սպանվել է կատարման ժամանակ (ռեժիսոր՝ Նիկոլայ Ռոզանցև)
1978 թվական՝ «Զավիալովյան հրաշքները» կինոալմանախ, «Երկրորդ նստաշրջանի տոմս» պատմվածք (ռեժիսոր՝ Անատոլի Դուբինկին)
1980 թվական՝ Բազենե՛ր, հեռացեք արծիվներից (ռեժիսոր՝ Նիկոլայ Ռոզանցև)
1980 թվական՝ Հրեշտակի օր (ռեժիսորներ՝ Սերգեյ Սելյանով, Նիկոլայ Մակարով)
1981 թվական՝ Ընկեր Իննոտեկին (ռեժիսորներ՝ Եվգենի Մեզենցև, Իոսիֆ Շապիրո)
1982 թվական՝ Վարվառայի օրը (ռեժիսորներ՝ Անատոլի Դուբինկին, Իոսիֆ Շապիրո)
1982 թվական՝ Լյուդմիլան (ռեժիսորներ՝ Վալենտին Մորոզով, Սերգեյ Դանիլին)
1984 թվական՝ Օլգան և Կոնստանտինը (ռեժիսոր՝ Եվգենի Մեզենցև)
1985 թվական՝ Կհանդիպենք մետրոյում (ռեժիսոր՝ Վիկտոր Սոկոլով)
1987 թվական՝ Բողոքարկում (ռեժիսոր՝ Վալերի Գուրյանով)
1987 թվական՝ Սպիտակ անեծք (ռեժիսոր՝ Նիկոլայ Կովալսկի)
1987 թվական՝ Լավ մնացեք (կարճամետրաժ, ռեժիսոր՝ Սերգեյ Բելոշնիկով)
1990 թվական՝ Պանցիր (ռեժիսոր՝ Իգոր Ալիմպիև)
1991 թվական՝ Սպիտակ գիշերներ (ռեժիսոր՝ Լեոնիդ Կվինիխիձե)
1991 թվական՝ Սոկրատես (Էլվիրա Կարատիշկինայի հետ համատեղ, ռեժիսոր՝ Վիկտոր Սոկոլով)
1994 թվական՝ Ռուսական սիմֆոնիա (ԽՍՀՄ/Ֆրանսիա) (ռեժիսոր՝ Կոնստանտին Լոպուշանսկի)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 «Шилова Лариса Александровна». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 29-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

««Լարիսա Շիլովա»». Персоналии. Энциклопедия отечественного кино. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 14-ին.
««Լարիսա Շիլովա»». Статья. Онлайн энциклопедия Кирилла и Мефодия. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 14-ին.
««Լարիսա Շիլովա»». Энциклопедия кино. Академик. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 14-ին.

[Art-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 «Шилова Лариса Александровна». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 29-ին.

[1]