Գրաստ, բարձկան կամ հեծկան անասուն (ձի, էշ, ջորի, ուղտ, փիղ, եղջերու և այլն)։ Միջին և ուշ բրոնզեդարյան ու հատկապես ուրարտական ժամանակաշրջանում մեծ չափով օգտվել են գրաստային փոխադրամիջոցներից, որոնք լայնորեն օգտագործվել են ընդհուպ մինչև 19-րդ դարի վերջը և 20-րդ դարի սկիզբը, իսկ որոշ տեղերում օգտագործվում է նաև այժմ։ Գրաստ բարձելու կամ հեծնելու համար ստեղծվել են զանազան սարքեր ու հարմարանքներ (թամբ, համետ, սանձ, ամբարձի, կաշեփոկ և այլն)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 203)։
