Ակտիվ ջերմաստիճան, զրոյից բարձր ջերմաստիճան, որն անհրաժեշտ է մշակաբույսերի սկզբնական աճի և զարգացման հաջորդ փուլերի համար։ Բարեխառն գոտու մշակաբույսերի կենսաբանական զրոն 3-7 °C է, իսկ ջերմասեր բույսերինը՝ 8-15 °C: Մշակաբույսերի սկզբնական աճի կենսաբանական զրոն ավելի ցածր է, քան հաջորդ փուլերինը (ծաղկում, հասունացում), յուրաքանչյուր բույսի բերքի հասունացման փուլից փուլ անցնելու համար պահանջվում է ակտիվ ջերմաստիճանի որոշակի արժեք։ Իմանալով ակտիվ ջերմաստիճանի տարեկան գումարը՝ կարելի է որոշել այս կամ այն բույսի մշակման հնարավորությունը (եթե հայտնի է մշակաբույսի հասունացման ակտիվ ջերմաստիճանի պահանջվելիք գումարը)։ Հայաստանում 5-10 °C-ից բարձր ջերմաստիճաններ դիտվում են մինչև 3000 մ, 15 °C-ից բարձր՝ մինչև 2500 մ, 20 °C-ից բարձր՝ հյուսիսարևելյանում՝ մինչև 900 մ, Արարատյան դաշտում, Վայքում, Արագածի, Գեղամա լեռնավահանների հարավային լանջերին՝ մինչև 1400 մ բարձրություններում։ 0 °C-ից բարձր ջերմաստիճանների գումարը Անդրիում 4482° է, Արարատյան դաշտում՝ 4040°, Սևանի ավազանում՝ 2300°, 10 °C-ից բարձրինը՝ համապատասխանաբար՝ 4050°, 3468° և 1824°, իսկ 15 °C-ից բարձր՝ 3482°, 2811° և 849°: Ակտիվ ջերմաստիճանի արժեքով են գնահատվում տվյալ տարածքի ջերմային պաշարները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված էՀայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
