Ֆեոդոր Մորոշկին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ֆեոդոր Մորոշկին
Դիմանկար
Ծնվել է1804[1]
ԾննդավայրԿալյազինի գավառ, Տվերի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էդեկտեմբերի 17, 1857(1857-12-17)
Մահվան վայրՄոսկվա, Ռուսական կայսրություն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
ԿրթությունՄոսկվայի կայսերական համալսարան
Մասնագիտությունիրավաբան
ԱշխատավայրՄոսկվայի կայսերական համալսարան
ԱմուսինQ124630129?
Պարգևներ և
մրցանակներ
Սուրբ Աննայի 2-րդ աստիճանի շքանշան Սուրբ Ստանիսլավի 2-րդ աստիճանի շքանշան և Սուրբ Աննայի 3-րդ աստիճանի շքանշան
ԵրեխաներQ15073669? և Q124618849?
 Feodor Moroshkin Վիքիպահեստում

Ֆեոդոր Լուկիչ Մորոշկին (ռուս.՝ Федор Лукич Морошкин, 1804[1], Կալյազինի գավառ, Տվերի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 17, 1857(1857-12-17), Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն), ռուս իրավաբան, Մոսկվայի համալսարանի պրոֆեսոր, իրական պետական խորհրդական։

Ծագում և ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հոգևորականների տոհմի ժառանգ է, որը Տվերի թեմում հայտնի էր17-րդ դարից։ Տվերի նահանգի Կալյազինսկի շրջանի Վասինո գյուղի քահանա Լուկա Անդրեևիչ Մորոշկինի որդին է[2]։ Ֆեոդորի եղբոր` Յակով Լուկիչի (1799-1884) որդիները՝ Միխայիլ Յակովլևիչ և Իվան Յակովլևիչ եղել են հայտնի եկեղեցական գրողներ։\

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մինչեւ 1814 թվականը սովորել է Կաշինսկու աստվածաբանական դպրոցում։ Այնուհետև ավարտել է Տվերի հոգևոր ճեմարանը (1823) և Մոսկվայի համալսարանի բարոյաքաղաքական գիտությունների ֆակուլտետը (1828)։ Մոնտեսքյոյի «Օրենքների ոգին», որը որը «միանգամից յուրացրեց իրավագիտության բոլոր ոլորտները» և որոշ դասախոսների դասախոսությունները Մորոշկին մոտ առաջացրեցին իրավունքի պատմա-փիլիսոփայական ուսումնասիրության ցանկություն։

Գերմանական ներկայիս իրավական գրականությունից բացի, Դեգայի հանձնարարությամբ ուսումնասիրել է ֆրանսիական իրավական գրականության երկերը, ծանոթացել հին ու նոր փիլիսոփայությանը, իրավունքի պատմությանը և գործող օրենսդրությանը։

Հրաժարվելով Պրոֆեսորական ինստիտուտում պրոֆեսորի կոչում ստանալուց՝ 1833թվականին պաշտպանել է մագիստրոսական թեզը «Օրենսդրության աստիճանական զարգացման մասին» (Մոսկվա, 1832) և դարձել Մոսկվայի «Ամենաազնիվ հին և նոր ժողովուրդների իրավունքները» ամբիոնի վարիչ` միաժամանակ կարդալով նաև ռուսական և հռոմեական քաղաքացիական իրավունքների դասընթացներ։

1835 թվականի նոր կանոնադրության ներդրումից հետո որպես արտասովոր պրոֆեսոր ղեկավարել է Ռուսաստանի քաղաքացիական իրավունքի ամբիոնը, իսկ «Ռուսական օրենսդրության սկզբունքների տիրապետելու մասին» թեմայով (Մոսկվա, 1837) ատենախոսությունը պաշտպանելուց հետո արժանացել է իրավագիտության դոկտորի աստիճան և 1838 թվականի նոյեմբերին հաստատվել է որպես օրդինար պրոֆեսոր։

1842-1848 թվականներին եղել է Լազարյան Արևելյան լեզուների ինստիտուտ տեսուչ (1849 թվականից՝ իրավագիտության ավագ ուսուցիչ)։1852 թվականից Մոսկվայի առևտրային գիտությունների գործնական ակադեմիա գլխավոր խնամակալն ու տեսուչն էր։

1834 թվականին նա ճանաչվել է ժառանգական ազնվականության մեջ և ներառվել Մոսկվայի նահանգի տոհմաբանական գրքի 3-րդ մասում. 1846 թվականին Սենատի կողմից հաստատվել է ազնվականության մեջ։ 1846 թվականին ընտրվել է «Հյուսիսային հնավայրերի թագավորական ընկերության» անդամ։

Նա ամուսնացած էր բանաստեղծ Նիկոլայ Դիոմիդովիչ դստեր՝ Մարիայի Օրանսկու հետ (մահ. 1863 թվականին)։

Որդիներից ավագը՝ Սերգեյ Ֆեդորովիչը (1844-1900), եղել է Խարկովի Արդարադատության դատարանի նշանավոր փաստաբաններից և նույն շրջանի փաստաբանների խորհրդի նախագահը։

Դուստրը` Նադեժդան, մտերիմ հարաբերություններ է ունեցել Ա.Ֆ. Կոնի հետ, և նույնիսկ հարազատների հետ նամակագրության մեջ քննարկում էր իրենց հնարավոր ամուսնության հարցը:Թոռը` Միխայիլ Նիկոլաևիչ Կովալենսկին (1874-1923), դարձել է պատմաբան, «Կարմիր պրոֆեսորների ինստիտուտի» պրոֆեսոր։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Волков В. А., Куликова М. В., Логинов В. С. Московские профессора XVIII — начала XX веков. Гуманитарные и общественные науки. — М.: Янус-К; Московские учебники и картолитография, 2006. — С. 167. — 300 с. — 2000 экз. — ISBN 5-8037-0164-5.
  • В. М. Нечаев. Морошкин, Федор Лукич // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1896. — Т. XIXa. — С. 875—876.
  • Матисон А. В. Духовенство Тверской епархии XVIII — начала XX веков: Родословные росписи. — СПб.: Издательство ВИРД, 2004. — Вып. 3. — С. 63114. — ISBN 5-94030-053-7
  • Фёдор Лукич Морошкин // Молва. — 1857. — № 36. — С. 409—410.
  • Чаев Н. А. Отрывки из воспоминаний о Ф. Л. Морошкине // Русское обозрение : журнал. — М., 1896. — Т. 2 (март). — С. 391—392.
  • Морошкин Фёдор Лукич // Биографический словарь профессоров и преподавателей Московского университета…. — М., 1855. — Т. 2. — С. 104—114.
  • Императорский Московский университет: 1755—1917 : энциклопедический словарь / Андреев А. Ю., Цыганков Д. А.. — М.: Российская политическая энциклопедия (РОССПЭН), 2010. — С. 454—455. — 894 с. — 2000 экз. — ISBN 978-5-8243-1429-8.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 MAK (польск.)
  2. Село Васино не сохранилось; территория ныне относится к Калязинскому району Тверской области.