Օզերլագ
Արտաքին տեսք
Լճային ուղղիչ-աշխատանքային ճամբար (ռուս.՝ Озёрный исправи́тельно-трудово́й ла́герь, Օզերլագ (ռուս.՝ Озерлаг), Հատուկ ճամբար № 7), հատուկ ճամբար քաղաքական բանտարկյալների համար, մտել է Գուլագի ճամբարների համակարգի մեջ[1]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կազմակերպվել է 1948 թվականին, բաժանվել է ճամբարային կետերի, որ տեղակայվել են Տայշետի ու Բրատսկի միջև։ Օզերլագում միաժամանակ պահվել են 50 019 կալանավորներ (ըստ 1949 թվականի հունվարի 1-ի տվյալների[2]), որ աշխատել են Բայկալ-Ամուրի մայրուղու Բրատսկ-Տայշետ հատվածում և մինչև Ուստ Կուտ, ինչպես նաև փայտամթերման, փայտամշակման, սղոցանյութերի, փայտակոճերի ու հավաքովի փայտե տների արտադրության և մատակարարման ոլորտներում[1]։
Կառուցվածք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բաժանմունքներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ճամբարային բաժանմունք № 1 — վարչություն Սեդանովոյում, ստեղծվել է 1963 թվականին[3],
- ճամբարային բաժանմունք № 3 — վարչություն Բրատսկի շրջանի Անզյոբա գյուղում[5], գործադուլ 1954 թվականին[6],
- ճամբարային բաժանմունք № 8 — Բրատսկի ջրամբարի հունի մաքրում, գործադուլ 1960 թվականի հունվար-ապրիլին[9]։
Ճամբարային կետեր, որ պատկանել են անհայտ բաժանմունքների
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վիխորևկա — ճամբարային կետ № 010[10],
- ճամբարային կետ № 014 — նոր տուգանային[8],
- ճամբարային կետ № 025 — տայշետյան առաքաբանտ[11].
- ճամբարային կետ № 033 — կալանավորների թվում է եղել գեներալ Վլադիմիր Կրյուկովը[12],
- ճամբարային կետ № 038 — անտառհատում[8],
- ճամբարային կետ № 04[8],
- Տայշետ — ճամբարային կետ № 048 — կենտրոնական մեքենավերանորոգման արհեստանոցներ, հետագայում՝ Տայշետի ճանապարհաշինական տեխնիկայի վերանորոգման գործարան, այնտեղ է եղել նաև կենտրոնական կուլտբրիգադը[10][13],
- ճամբարային կետ № 05[14],
- ճամբարային կետ № 058[14],
- ճամբարային կետ № 06 — աղյուսի գործարան[15],
- ճամբարային կետ № 07 — փայտամշակման կոմբինատ[8],
- Տայշետ — ճամբարային կետ № 101[16].
- Վիխորևկա — տուգանային ճամբարային կետ № 410[17],
- Տայշետ — ճամբարային կետ № 420, 1950-ական թվականների վերջին այնտեղ պահվել են հիմնականում հավատացյալներ[18],
- Տայշետ — ճամբարային կետ № 601, պահվել են արտասահմանցիներ, ավելի ուշ՝ «կարմիժապավենավորներ», այդ թվում մի քանի բերիականներ (Չեռնովը և ուրիշներ)[8]։
Ղեկավարներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Միխայիլ Վասիլևիչ Ֆիլիմոնով, փոխգնդապետ, 1948 թվականի դեկտեմբերի 7-ից մինչև 1949 թվականի դեկտեմբերի 22 (համատեղության կարգով եղել է Անգարլագի ղեկավար)[2],
- Սերգեյ Կուզմիչ Եվստիգնեև, փոխգնդապետ, գնդապետ, 1949 թվականի դեկտեմբերի 22 – 1957 թվականի դեկտեմբերի 3-ից ոչ վաղ, (1954 թվականի սեպտեմբերի 20-ից համատեղության կագով եղել է Միջին մեքենաշինության նախարարության 823 կոմբինատի շինարարության ղեկավար)[2],
- Ա. Ա. Կռիլով, փոխգնդապետ (հիշատակվում է որպես պաշտոնակատար՝ 26 ապրիլի, 1952, 13 հուլիսի, 1954),
- ?. ?. Կոչետկով, փոխգնդապետ (հիշատակվում է որպես պաշտոնակատար՝ 13 օգոստոսի, 1955)։
Ղեկավարի տեղակալներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Գրիգորի Ալեքսեևիչ Մարին, փոխգնդապետ, գնդապետ, 1948 թվականի դեկտեմբերի 7-ից մինչև 1950 թվականի դեկտեմբերի 28։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Шестакова, С. (19 ноября 2004). «Подземная кухня Озерлага». pressa.irk.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 21-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 16-ին.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Система исправительно-трудовых лагерей в СССР». Составитель М. Б. Смирнов М.: Звенья, 1998.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Афанасов О. В. Ангарлаг и Озерлаг при строительстве ГЭС Ангарского каскада в конце 1950 — начале 1960-х гг». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 16-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 25-ին.
- ↑ Wikimapia
- ↑ 1963 թվականից՝ գյուղ Չեկանովսկի, 1999 թվականին ներառվել է Բրատսկ քաղաքի կազմում։
- ↑ 6,0 6,1 «Афанасов О. В. Участники лагерных восстаний 1953—1954 гг. в Озерлаге». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 25-ին.
- ↑ Հավանաբար դրա մասին է խոսվում Гершман М. Д. Приключения американца в России (1931—1990). Нью-Йорк, 1995. 314 с. գրքում, սակայն որպես տուգանային ճամբար № 308։
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 «lib.net/b/222144/read А. Шифрин. Четвёртое измерение». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 6-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 7-ին.
{{cite web}}
: Check|url=
value (օգնություն) - ↑ http://www.penpolit.ru/papers/detail2.php?ELEMENT_ID=938 Արխիվացված 2016-03-16 Wayback Machine Афанасов О. В. Ангарлаг и Озерлаг при строительстве ГЭС Ангарского каскада в конце 1950 — начале 1960-х гг.
- ↑ 10,0 10,1 Селезнёв Е. С., Селезнёва Т. А. Лагерное прошлое Тайшета. Արխիվացված 2014-01-03 Wayback Machine
- ↑ Штайнер К. 7000 дней в Сибири. / Пер. с фр. Л. Мухина. // Бирюсинская новь. — 1992. — № 4—5. Цит. по: Селезнёв Е. С., Селезнёва Т. А. Лагерное прошлое Тайшета. Արխիվացված 2014-01-03 Wayback Machine
- ↑ Воробьёв В. Поздний реабилитанс Արխիվացված 2014-01-04 Wayback Machine.
- ↑ Штайнер К. 7000 дней в Сибири. / Пер. с фр. Л. Мухина. // Бирюсинская новь. — 1992. — № 4—5. Цит. по: Селезнёв Е. С., Селезнёва Т. А. Лагерное прошлое Тайшета. Արխիվացված 2014-01-03 Wayback Machine
- ↑ 14,0 14,1 Утехин Н. На стержне жизни. Предисл. к трёхтомнику произведений Б. Четверикова. — М.: Современник, 1981. Цит. по: Селезнёв Е. С., Селезнёва Т. А. Лагерное прошлое Тайшета. Արխիվացված 2014-01-03 Wayback Machine
- ↑ Воробьёв В. Поздний реабилитанс Արխիվացված 2014-01-04 Wayback Machine.
- ↑ Рудаковский Е. Тайшетский лагпункт № 101. // Бирюсинская новь : газета. Цит. по: Селезнёв Е. С., Селезнёва Т. А. Лагерное прошлое Тайшета. Արխիվացված 2014-01-03 Wayback Machine
- ↑ Грицяк Е. Кроткий запис спогадiв. Норильське повстання. Пiсля повстання. — К.: Смолоскип, 2013. — С. 148.(ուկր.)
- ↑ В источнике «лаготделение». — Воробьёв В. Поздний реабилитанс Արխիվացված 2014-01-04 Wayback Machine.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Система исправительно-трудовых лагерей в СССР». Составитель М. Б. Смирнов М.: Звенья, 1998.
- Е. С. Селезнёв, Т. А. Селезнёва. Лагерное прошлое Тайшета Արխիվացված 2012-11-08 Wayback Machine
- Озерлаг: Как это было Сост. Л. С. Мухин. Иркутск : Вост.-Сиб. кн. изд-во, 172с. 1992
- Энциклопедия Сибирского ГУЛАГа /Сост. Л. Мухин. Иркутск, 2005. — электрон. опт. диск (CD-ROM).
- Мухин Л. Тайны лагерей /Л. Мухин // газета Красное знамя. 1989. 18 янв.
- Мухин Л. Уголок империи ГУЛАГ / Л. Мухин // газета Красное знамя. 1989. 18 янв.
- Тимохина М. В. «Не погаснет памяти свеча…» Сценарий тематической программы об узниках Озерлага. 2006
- Хава Волович Новые Лагеря Արխիվացված 2013-10-28 Wayback Machine
- Миронова В. Г. Я другой такой страны не знаю // Тайга. Журнал о современной Сибири. 2003 год(չաշխատող հղում)