Փյունիկ (դիցաբանական)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Փյունիկ (այլ կիրառումներ)
Փյունիկ, ֆենիքս (հունարեն՝ φοίνιξ), հին հունական դիցաբանության մեջ առասպելական թռչուն է։ Իբր ապրում է 500[1] (ըստ այլ տարբերակների՝ 1460 կամ 12954) տարի, ունի արծվի տեսք, ոսկեկարմրի ու կրակի գուներանգներ։ Կանխազգալով իր վախճանը՝ իբր փյունիկը ինքնակիզվում է բուրավետ խոտերով լեցուն բնում, որտեղ իր մոխրից իսկույն վերածնվում է նոր և երիտասարդ փյունիկ։ Ըստ այլ տարբերակի, փյունիկը մեռնում է՝ շնչելով խոտերի բույրը, բայց նրա սերմերից ծնվում է նոր թռչուն, որն իր հոր մարմինը տեղափոխում է Եգիպտոս, որտեղ նրան այրում են արևի քրմերը[2]։
Փյունիկը զինանշաններում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Փյունիկը զինանշաններում պատկերվում է կրակից հառնելու պահին։ Ելիզավետա I-ը և Շոտլանդիայի թագուհի Մարիան որպես խորհրդանիշ ընտրել էին փյունիկը։
- Պատկերասրահ
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Փյունիկը Հնդկաստանում
- Չինական վիշապը և փյունիկը Archived 2010-01-11 at the Wayback Machine.
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
![]() |
Փյունիկ Վիքիպահեստում |
---|