Ցլի տուբերկուլյոզի հարուցիչ (M. bovis)
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։ Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։ |
Ցլի տուբերկուլյոզի հարուցիչ (M. bovis) | ||
---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||
|
||
Լատիներեն անվանում | ||
Mycobacterium bovis
|
Միջինում M. bovis-ը կազմում է մարդու մոտ տուբերկուլյոզի հանդիպման դեպքերի 5%-ը։ Բացի այդ այն հանդիսանում է ռեկորդակիր իր հնարավոր տերերի քանակով՝ անջատել են 60 տեսակ կաթնասուններից։ Մարդու համար համաճարակաբանական վտանգ են իրենցից ներկայացնում խոշոր եղջերավոր անասունները, ուղտերը, այծերը, ոչխարները, խոզերը, շները և կատուները։ Հիվանդ կենդանիները արտազատում են միկոբակտերիաներին կաթի, մակրոտայի, մեզի և կղանքի հետ։ Մարդը վարակվում է հիվանդ կենդանու հետ շփվելիս, հում կաթ օգտագործելիս, իսկ ավելի հազվադեպ՝ վատ եփած միս օգտագործելիս։ Կարագում հարուցիչը կարող է պահպանվել մինչև 240 օր, պանրում՝ 200 օր։ Մարդկանց մոտ այս հարուցիչով վարակվելիս կա հակում դեպի բարդություններ՝ հիվանդության տարածում ամբողջ օրգանիզմով, բրոնխային մետաստազավորում։ M. bovis-ը ներկայացված է հաստ ցուպիկներով, նախընտրում է կուլտիվացման միկրոաէրոֆիլ պայմաններ և ավելի դանդաղ է աճում, քան Կոխի ցուպիկը։ Անջատում են այն նույն մեթոդներով, ինչ մարդուն բնորոշ միկոբակտերիաներին։ M. tuberculosis-ի հետ հիմնական տարբերվող մեթոդներն են նիացինային թեստը (բացասական է M. bovis-ի մոտ) և կենսաբանական մեթոդը ճագարների վրա (ճագարները կայուն են M. tuberculosis-ով վարակվելու նկատմամբ)։