Տնային վիդեո համակարգ

VHS-ի լոգոտիպը

Տնային վիդեո համակարգ (անգլերեն` Video Home System, կրճատ` VHS), սպառողական համակարգի տեսաստանդարտ։ Այն զարգացվել էր ճապոնական JVC կոնցեռնի կողմից և ներկայացվել ճապոնական շուկայում 1976 թ.-ին։ Համակարգը մեծ ժողովրդայնություն էր վայելում ԽՍՀՄ-ում, այդ թվում՝ Հայաստանում 80-ականներին և 90-ականներին։ Այդ ժամանակներում խորհրդային սև շուկայում տարածված էր ապօրինի թարգմանված ֆիլմերի արդյունաբերությունը (հատկապես Բ-կարգի ֆիլմեր, որոնք մեծ մասամբ ամերիկյան էին)։ Այդ ֆիլմերը ձայնագրվում էին հենց VHS ֆորմատի տեսաերիզների վրա։

Տեսաերիզների հետ կապված թվագրություն

• 1976 թ.-VHS-ի զարգացումը JVC-կողմից
• 1980-ականներ-Betamax և Video 2000 հակառակորդ ֆորմատների հանդեպ VHS-ը տանում է բացարձակ հաղթանակ
• 1984 թ.-Խորհրդային միությունում ստեղծվում է առաջին վիդեոմագնիտաֆոնը՝ Электроника ВМ-12-ը
• 2003 թ.-VHS-ը զիջում է դիրքերը DVD ֆորմատին (վաճառվող տեսաերիզների առումով)
• 2006 թ.-«Մի բռնության պատմությունը» դառնում է վերջին հոլիվուդյան առաջնակարգ ֆիլմը, որը թողարկվում է VHS ֆորմատի վրա
• 2008 թ.-Ամենավերջին խոշոր արդյունաբերությունը վերջապես դադարում է VHS-ների թողարկումը։

Արտաքին հղումներ

• BBC նորությունների արխիվ։ Վիդեոձայնագրիչի վերացումը տեսադաշտից
• HowStuffWorks: ինչպես են աշխատում VCR-ները
• Հին ֆորմատների «թանգարան»