Վիքիպեդիա:Վիքին սիրում է Երևանը/Ալեքսանդր Թամանյանի անվան ճարտարապետության ազգային թանգարան-ինստիտուտ/Թամանյանի նախագծերի ցանկ

Հայերեն

Ալեքսանդր Թա­մա­նյա­նի հիմ­նա­կան նա­խագ­ծե­րի և կա­ռույց­նե­րի ցան­կը

1904 - 1906թթ. - Ս.-Պե­տեր­բուր­գի Սբ.Ե­կա­տե­րի­նայի ե­կե­ղե­ցու վե­րա­նո­րոգ­ման նա­խա­գի­ծը և ի­րա­կա­նա­ցու­մը

1906թ. - Իշ­խան Ս.Ս.Ա­բա­մե­լիք-Լա­զար­ևի ա­ռանձ­նա­տան նա­խա­գի­ծը

1906թ. - Ս.-Պե­տեր­բուր­գի ար­վար­ձան­նե­րում փայ­տա­շեն ե­կե­ղե­ցու ու դպ­րո­ցի նա­խագ­ծումն ու կա­ռու­ցու­մը

1906թ. - եր­կու փայ­տա­շեն ա­ռանձ­նատ­նե­րի նա­խագ­ծե­րը և կա­ռու­ցու­մը

1907թ. - Ս.-Պե­տեր­բուր­գում հայ­կա­կան ե­կե­ղե­ցու հար­ևա­նու­թյամբ գտն­վող ,Cafռ de Fransե-ի ներ­սույթ­նե­րի նա­խագ­ծումն ու ի­րա­կա­նա­ցու­մը (Ճար­տա­րա­պետ Վ. Շչու­կոյի և նկա­րիչ Ե. Լան­սե­րե­ի հա­մա­հե­ղի­նա­կու­թյամբ)

1908թ. - Ա­նի­ի թան­գա­րա­նի էս­քի­զային նա­խա­գի­ծը

1909թ­ - Իշ­խան Բ.Ա. Կու­րա­կի­նի տան ճա­կա­տի հար­դա­րան­քի և տեր­րա­սի նա­խա­գի­ծը Օրյո­լի նա­հան­գում

1909թ. - առևտ­րա­կան սրահ­ներ ու­նե­ցող շեն­քի նա­խա­գիծ Պե­տեր­բուր­գում 1909թ.

1909 - 1913 թթ.- ­կոմ­սու­հի Մու­սի­նա-Պուշ­կի­նայի պատ­վե­րով Յա­րոս­լավ­լի նա­հան­գում գտն­վող նրա տոհ­մա­կան ,Ի­լով­նաե կալ­ված­քում՝ ա­ռափ­նյա փո­ղո­ցի, պար­տե­զի, տնե­րի ու ե­կե­ղե­ցու ճա­կատ­նե­րի հար­դար­ման ու վե­րա­կանգ­նո­ղա­կան աշ­խա­տանք­ներ

1909 - 1913 թթ - կոմ­սու­հի Մու­սի­նա-Պուշ­կի­նայի պատ­վե­րով Յա­րոս­լավ­լի նա­հան­գում գտն­վող նրա տոհ­մա­կան ,­Բո­րի­սոգ­լե­բե կալ­ված­քում ա­ռանձ­նա­տան և դրա տն­տե­սա­կան կա­ռույց­նե­րի նա­խագ­ծեր և դրանց ի­րա­կա­նա­ցում

1911թ. - ­Ցարս­կոե Սե­լոյի 200 ա­մյա­կին նվիր­ված ցու­ցա­հան­դե­սում ռուս կայ­սե­րաց` Պետ­րոս Ա­ռա­ջի­նի, Ե­լի­զա­վե­տա Ա­ռա­ջի­նի, Ե­կա­տե­րի­նա Ե­րկ­րոր­դի, Ա­լեք­սանդր Ա­ռա­ջի­նի եւ Նի­կո­լայ Ա­ռա­ջի­նի սե­նյակ­նե­րի կա­հա­վոր­ման ու ներ­սույթ­նե­րի ձևա­վոր­ման աշ­խա­տան­քը, ո­րը նա հա­ջո­ղու­թյամբ կա­տա­րեց շնոր­հիվ XVIII-XIX դա­րե­րի ո­ճա­կան հա­մա­կար­գե­րի ման­րա­մասն ի­մա­ցու­թյան։

1913 - 1914թթ - ա­ռա­ջին հրե­տա­նային բրի­գա­դի լեյբ-գ­վար­դի­այի սպա­նե­րի հա­վա­քույթ­նե­րի սրա­հի կա­ռու­ցու­մը և ներ­սույթ­նե­րի ձևա­վո­րու­մը Սանկտ-Պե­տեր­բուր­գում և ա­մա­ռային հա­վա­քույթ­նե­րի շեն­քի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը Կրաս­նոյե Սե­լո­յում

1911- 1912թթ­ - Ար­քու­նե­կան ա­րա­րո­ղա­պետ Վ.Պ. Կո­չու­բեյի ա­ռանձ­նա­տու­նը Ցարս­կոե Սե­լո­յում (այժմ` ք. Պուշ­կին)

1911- 1913թթ - իշ­խան Ս.Շ­չեր­բա­տո­վի տա­ն նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը Մոս­կվա­յում։

1913թ. - Յա­րոս­լավ­լի հո­բե­լյա­նա­կան ցու­ցա­հան­դես-հա­մա­լի­րի նա­խա­գի­ծը և ի­րա­կա­նա­ցու­մը

1913թ. - ­Մեծն Իշ­խա­նու­հի Ե­լի­զա­վե­տա Ֆե­ո­դո­րով­նայի նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ Հռո­մում կա­ռուց­վե­լիք ո­ւղ­ղա­փառ տա­ճա­րի նա­խա­գի­ծը

1913 - 1917թթ. - ­Մոսկ­վա—­Կա­զան եր­կա­թու­ղային ըն­կե­րու­թյան աշ­խա­տող­նե­րի բա­նա­վա­նի գլ­խա­վոր հա­տա­կագ­ծի մշա­կու­մը, ա­ռանձ­նատ­նե­րի նա­խագ­ծե­րը, հի­վան­դա­նո­ցային հա­մա­լի­րի գլ­խա­վոր հա­տա­կագ­ծի մշա­կու­մը, բու­ժա­կան շեն­քե­րի և օ­ժան­դակ կա­ռույց­նե­րի նա­խագ­ծումն ու ի­րա­կա­նա­ցու­մը։

1914թ. - Ֆ.Ն.Բե­զի ա­ռանձ­նա­տան նա­խա­գի­ծը Ս.Պե­տեր­բուր­գում 1914թ.,

1914թ. - ­Ռու­սա­կան ար­տա­քին ա­ռևտ­րի բան­կի մր­ցու­թային նա­խա­գի­ծը 1914թ.,

1914թ. - Վո­լո­կո­լամս­կի գա­վա­ռի հո­ղա­տի­րու­թյան վար­չու­թյան շեն­քի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը

1914­թ. - Ե․Վ․­Գաբ­րիչևս­կա­յայի ե­կա­մտա­բեր տան նա­խա­գի­ծը Մոսկ­վա­յում․

1916թ. - ­Մեծն Իշ­խա­նու­հի Օ.Ա.Ռո­մա­նո­վայի ա­ռանձ­նա­տան նա­խա­գի­ծը Վո­րո­նե­ժի նա­հան­գի ի­րեն պատ­կա­նող կալ­ված­քում

1914թ. - Վյա­զեմս­կի իշ­խան­նե­րի ա­պա­րա­նա­տե­ղի մր­ցու­թային նա­խա­գի­ծը

1914թ. - Ս․-Պե­տեր­բուր­գում կոմ­սու­հի Ե­․Վ․ Շու­վա­լո­վայի տան դահ­լի­ճի վե­րա­կա­ռու­ցու­մը, նա­խաս­րա­հի մար­մար­յա հա­տա­կի եւ դահ­լի­ճի հա­վա­քո­վի բե­մի նա­խագ­ծե­րը

1915թ. - տկն. Վ.Ի ֆիր­սա­նո­վայի ա­ռանձ­նա­տա­նը թա­տե­րա­կան դահ­լի­ճի նա­խագ­ծումն ու ի­րա­կա­նա­ցու­մը

1916թ. - ­Մոսկ­վա-Կա­զան եր­կա­թու­ղային ըն­կե­րու­թյան մոս­կո­վյան վար­չու­թյան շեն­քի ներ­սույթ­նե­րի ձևա­վոր­ման նա­խա­գի­ծը և ի­րա­կա­նա­ցու­մը։

1916թ. - ­Մոսկ­վա-Կա­զան եր­կա­թու­ղու կենտ­րո­նա­կան ար­հես­տա­նո­ցի նա­խագ­ծումն ու կա­ռու­ցու­մը Լյու­բեր­ցի քա­ղա­քում

1916թ. - Մ.Վ.Դո­բու­ժինս­կու հետ հա­մա­տեղ Մոս­կո­վյան գե­ղար­վես­տա­կան ա­կա­դե­մի­ա­կան թատ­րո­նում բե­մադր­վե­լիք Ա. Բլո­կի ,­Վարդ եւ խա­չե պի­ե­սի բե­մա­կան ձե­ւա­վո­րու­մը։

1918թ. - Մ.Վ.Դո­բու­ժինս­կու և Օ. Կ. Ալ­լեգ­րի­ի հետ հա­մա­տեղ Յու. Յուրյե­վի բե­մադ­րած Ու. Շեքս­պի­րի ,­Մակ­բե­թե­ ող­բեր­գու­թյան ներ­կա­յաց­ման բե­մա­կան ձևա­վո­րու­մը։

1918թ. - ­Զանգ­վա­ծային ժո­ղովր­դա­կան տե­սա­րան­նե­րի թատ­րո­նի շեն­քի էս­քիզ­նե­րի մշա­կու­մը։

1919թ. - Լ.Ե.Ար­զու­մա­նո­վի տան նա­խա­գի­ծը Ա­նա­պա­յում

1920թ. - Եր­ևա­նի Ղան­թար շու­կայի վե­րա­կա­ռուց­ման նա­խա­գի­ծը։

1920թ. - Եր­ևա­նի թատ­րո­նի, այժմ Ե­րաժշ­տա­կան կո­մե­դի­այի թատ­րոն, ա­ռա­ջին հար­կի մի մա­սը որ­պես ե­րաժշ­տա­կան դպ­րոց վե­րա­կա­ռու­ցե­լու նա­խա­գի­ծը։

1921թ. - Եր­ևա­նի գլ­խա­վոր հա­տա­կագ­ծի մշա­կու­մը

1921- 1923թթ. - Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան հյու­պա­տոս Մու­շեղ Տեր֊­Զա­քա­րյա­նի տան ճա­կա­տի ձևա­վոր­ման նա­խա­գի­ծը Թավ­րի­զում։

Մել­քոն Բաղ­դա­սա­րյա­նի տան նա­խա­գի­ծը Թավ­րի­զի Լի­լա­վա թա­ղա­մա­սի Քա­րա­շենք մա­սում։

ՀՀ Դաշ­նակ­ցու­թյան պան­թե­ո­նի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը Թավ­րի­զի Լի­լա­վա թա­ղա­մա­սի Սուրբ Սար­գիս ե­կե­ղե­ցու տա­րած­քում։

Պա­րոն Ա­վագ (Պար­նա­վա) փո­ղո­ցի կա­ռու­ցա­պա­տու­մը

Թավ­րի­զի գլ­խա­վոր փո­ղոց­նե­րից մե­կի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը

Վե­րո­հի­շյալ փո­ղո­ցում քա­րե ցան­կա­պա­տի նա­խա­գիծ և կա­ռու­ցու­մ

Շտ­կում­ներ Թավ­րի­զի գլ­խա­վոր հա­տա­կագ­ծում

Բ­նա­կե­լի տնե­րի նա­խագ­ծեր Թավ­րի­զում

Թավ­րի­զի Հա­սա­րա­կա­կան կենտ­րո­նի նա­խա­գի­ծը­

Եր­ևա­նի գլ­խա­վոր հա­տա­կագ­ծի հե­տա­գա մշա­կու­մը­

1923թ. - Եր­ևա­նի վե­րա­կա­ռուց­ման գլ­խա­վոր հա­տա­կա­գի­ծը, ո­րը հաս­տատ­վել է Խորհր­դափն Հա­յաս­տա­նի Ժող­կոմ­խոր­հի ար­տա­կարգ նիս­տում՝ 1924 թ. ապ­րի­լի 3-ի­ն։

1923թ. - Եր­ևա­նի հիդ­րոէ­լեկտ­րո­կա­յա­նի և նրա են­թա­կա­յա­նի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Շի­նա­րա­րու­թյու­նն ա­վարտ­վել է 1926 թ.։

1923թ. - ­Հա­յաս­տա­նի ո­ռո­գիչ և հիդ­րո­տեխ­նի­կա­կան կա­ռու­ցում­նե­րի՝ Սար­դա­րա­պա­տի, այժմ Հոկ­տեմ­բե­րյան փոքր ջրանց­քի, Այղր լճի ո­ռո­գիչ սիս­տե­մի և այլ ջրանցք­նե­րի շի­նա­րա­րու­թյան ղե­կա­վա­րու­թյու­նը։ 1925 թ. Այղր լճի ջր­հան կա­յա­նի նա­խա­գի­ծը և շի­նա­րա­րու­թյու­նը։

1925 - 1932թթ. - ­Լե­նի­նա­կա­նի, էջ­մի­ած­նի, Ա­րաբ­կի­րի, Լու­կա­շի­նի, Հոկ­տեմ­բե­րյա­նի, Ստե­փա­նա­կեր­տի, Նոր Բա­յա­զե­տի (այժմ Կա­մո), Ախ­տա-Ա­պա­րայի այժմ Հրաղ­դան, Նու­բա­րա­շե­նի (այժմ Սո­վե­տա­շեն) գլ­խա­վոր հա­տա­կագ­ծե­րը։

Հրազ­դա­նի ձո­րում ժող­կոմ­խոր­հի ա­ռանձ­նա­տան նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։

Դի­լի­ջա­նի ա­ռող­ջա­րա­նի նա­խա­գի­ծը։ Թա­մա­նյա­նը տե­ղա­կա­պում է Մոսկ­վա-Կա­զան եր­կա­թու­ղու ծա­ռայող­նե­րի ա­վա­նում իր կա­ռու­ցած ա­ռող­ջա­րա­նի նա­խա­գի­ծը Դի­լի­ջա­նի հա­մար։

1926 թ. - Եր­ևա­նի ու­սա­նո­ղա­կան թա­ղա­մա­սի հա­տա­կա­գի­ծը։

1926 թ. - Բժշ­կա­կան ի­նս­տի­տու­տի ա­նա­տո­մի­կու­մի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Շի­նա­րա­րու­թյու­նը ա­վարտ­վել է 1933 թ.։

1926թ. - ­Դոկ­տոր Հ.Գաբ­րի­ե­լյա­նի ա­ռանձ­նա­տան նա­խա­գի­ծը

1926 թ. - Գի­նե­կո­լո­գի­ա­կան ի­նս­տի­տու­տի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է 1959 թ.։

1926 - 1928 թթ. - ­Հող­ժող­կո­մա­տի շեն­քի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է 1929 թ.։

1928թ. - ­Դոկ­տոր Ս.Կամ­սա­րա­կա­նի ա­ռանձ­նա­տան նա­խա­գի­ծը

1929թ. - Մ. Սա­րյա­նի ա­ռանձ­նա­տան նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը

1926 - 1936 թթ. - ­Պե­տա­կան թատ­րո­նի՝ Ժո­ղովր­դա­կան տան, հե­տա­գա­յում Սպեն­դի­ա­րյա­նի ան­վան Օ­պե­րայի և բա­լե­տի թատ­րո­նի և հա­մեր­գային մեծ դահ­լի­ճի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Շեն­քը հիմ­նադր­վել է 1930 թ.։ Շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է օ­պե­րայի և բա­լե­տի մա­սը՝ 1939 թ., հա­մեր­գային դահ­լի­ճը՝ 1953 թ.։ Ալ. Թա­մա­նյա­նի մա­հից հե­տո, շեն­քի նա­խա­գիծն ա­վար­տել է նրա որ­դին՝ ճարտ. Գ. Թա­մա­նյա­նը և վե­րահս­կել է ճար­տա­րա­պե­տա­կան-շի­նա­րա­րա­կան աշ­խա­տանք­նե­րի ըն­թաց­քը, որ­պես հե­ղի­նակ։

1937 թ. - ­Փա­րի­զի Հա­մաշ­խար­հային ցու­ցա­հան­դե­սում Թատ­րո­նի շեն­քի Ժող­տան նա­խագ­ծին շնորհ­վել է Ոս­կե մեծ մե­դալ- Grand Prix.

1926-1932 թթ. - Լու­կա­շի­նի, Նու­բա­րա­շե­նի (այժմ Սո­վե­տա­շեն) և այլ վայ­րե­րի հա­մար բնա­կե­լի տի­պային տնե­րի նա­խագ­ծեր։

1927 թ. - ­Պե­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նի Ֆի­զի­կա­քի­մի­ա­կան լա­բո­րա­տո­րի­ու­մի այժմ Եր­ևա­նի ճար­տա­րա­գի­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նի քի­մի­ա­կան բա­ժան­մուն­քի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Շի­նա­րա­րու­թյու­նը հիմ­նա­կա­նում ա­վարտ­վել է 1935 թ.։ Չի ի­րա­կա­նաց­վել մուտ­քի վե­րին մա­սի լո­ջի­ան։

1927 թ. - ­Ֆի­զի­ո­թե­րապև­տիկ ի­նս­տի­տու­տի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է 1932 թ.։

1927 թ. - Եր­ևա­նում, Պուշ­կի­նի փո­ղո­ցում ար­տա­կարգ հանձ­նա­ժո­ղո­վի բնա­կե­լի տան նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է 1929 թ.։

1927 թ. - ­Թան­գա­րա­նային թա­ղա­մա­սի Նա­խա­գիծ Կոն­դում։

1928 թ. - Եր­ևա­նի մե­խա­նի­կա­կան գոր­ծա­րա­նի նա­խա­գի­ծը։

1928 թ. - ­Լե­նի­նա­կա­նի վե­րա­կա­ռուց­ման էս­քի­զային հա­տա­կա­գի­ծը։

1928 թ. - ­Հա­յա­գի­տու­թյան ի­նս­տի­տու­տի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը, այժմ Ալ. Մյաս­նիկյսւ­նի ան­վան հան­րային գրա­դա­րան ։ Շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է 1938 թ.։

1928 թ. - Ա­նաս­նա­բու­ժա­կան-ա­նաս­նա­բու­ծա­կան ի­նս­տու­տի նա­խա­գիծր և կա­ռու­ցու­մը։ Շի­նա­րա­րու­թյու­նը ա­վարտ­վել է 1930 թ.։

1929 թ. - Եր­ևա­նի գլ­խա­վոր հա­տա­կա­գի­ծը։

1929 թ. - Եր­ևա­նի ու­սա­նո­ղա­կան թա­ղա­մա­սի հան­րա­կա­ցա­րան­նե­րի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը ճարտ. Ա. Խ. Զա­քի­յա­նի մաս­նակ­ցու­թյամբ։ Շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է 1931 թ.։

1930 թ. - ­Ման­կա­կան զբո­սայ­գու հա­տա­կա­գի­ծը և այ­գու կա­ռուց­վածք­նե­րի նա­խագ­ծե­րը ,Ս­ևա­նե հյու­րա­նո­ցի մոտ ։

1930 թ. - Աստ­ղա­դի­տա­րա­նի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է 1933 թ.։

1931 թ. - Ա­րա­գած լե­ռան վրա օ­դեր­ևու­թա­բա­նա­կան կա­յա­նի շեն­քի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Նա­խա­գիծն ի­րա­կա­նաց­վել է մա­սամբ՝ 1932թ.։

1932 - 1936 թթ.­ - Հայ­կա­կան ՍՍՀ Կա­ռա­վա­րա­կան տան նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը։ Ալ. Թա­մա­նյա­նի մա­հից հե­տո շեն­քի նա­խա­գիծն ա­վար­տել է նրա որ­դին՝ ճարտ. Գ. Թամւս­նյա­նը և վե­րահս­կել է ճար­տա­րա­պե­տա­կան-շի­նա­րա­րա­կան աշ­խա­տանք­նե­րի ըն­թաց­քը, որ­պես հե­ղի­նակ։ Շեն­քի հիմ­նա­կան մա­սի շի­նա­րայտւ­թյունն ա­վարտ­վել է 1941 թ.։

1942 թ. - ­Հայ­կա­կան ՍՍՀ Կա­ռա­վա­րա­կան տան ճար­տա­րա­պե­տու­թյան հա­մար, Թա­մա­նյա­նին հետ­մա­հու շնորհ­վել է ՍՍՀՍ ստա­լի­նյան մր­ցա­նակ։

1932 թ - Եր­ևա­նի գլ­խա­վոր հա­տա­կա­գի­ծը։

1932թ. - Եր­ևա­նի կենտ­րո­նա­կան մա­սի հա­տա­կա­գի­ծը։

1932 թ. - ­Ման­կա­կան կլի­նի­կայի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը ճարտ Մ. Գրի­գո­րյա­նի մաս­նակ­ցու­թյամբ ։ Շեն­քի մի մա­սի շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է 1939 թ.։ Լրիվ ա­վարտ­վել է 1975 թ.։

1932 թ. - Աշ­խա­տան­քի պա­լա­տի նա­խա­գի­ծը Մ. Գրի­գո­րյա­նի մաս­նակ­ցու­թյամբ ։

1933 թ. - ­Կո­մու­նիս­տա­կան բարձ­րա­գույն գյու­ղատն­տե­սա­կան դպ­րո­ցի նա­խա­գի­ծը և կա­ռու­ցու­մը ի­նժ. Տ. Վարդ-Պատ­րի­կյա­նի մաս­նակ­ցու­թյամբ։ Ի­րա­կա­նաց­վել է 1935 թ. մի­այն Տե­րյան փո­ղո­ցի կող­մի մա­սը այժմ Պո­լի­տեխ­նի­կա­կան ի­նս­տի­տու­տի 5-րդ մաս­նա­շենք ։

1934 թ. - Եր­ևա­նում Թու­մա­նյան փո­ղո­ցում Տե­րյան և Ա­բո­վյան վո­ղոց­նե­րի միջև բնա­կե­լի տան նա­խա­գիծ մաս­նակ­ցու­թյամբ ճարտ. Հ. Ղալ­փախ­չյա­նի, ո­րը վերջ­նա­կա­նա­պես ա­վար­տել է նա­խա­գի­ծը ։ Շի­նա­րա­րու­թյունն ա­վարտ­վել է 1938 թ.։

1934 թ. - ­Հա­յա­ռի բնա­կե­լի հա­մա­լի­րի նա­խա­գի­ծը։

1934 թ. - ­ժո­ղովր­դա­կան տան նոր տար­բե­րա­կի նա­խա­գի­ծը։ Մաս­նակ­ցու­թյամբ նկա­րիչ Ե. Լան­սե­րե­ի ։ Շեն­քի կոմ­պո­զի­ցի­ա­յում նա­խա­տես­վում էր Վ. Ի. Լե­նի­նի ար­ձա­նը։

1934 - 1936 թթ. - «­Մեծ Եր­ևա­նի» գլ­խա­վոր հա­տա­կա­գի­ծը — էս­քիզ։

Ծանոթագրություններ

1. Ալեքսանդր Թամանյան (1878-1936), փաստաթղթերի և նյութերի ժողովածու, ՀՀ կառավարությանն առընթեր արխիվային գործի վարչություն, Հայաստանի Հանրապետության նորագույն պատմության կենտրոնական պետական արխիվ, ՀՀ «Գիտություն» հրատարակչություն, Երևան, 2000 թ.
3. Լևոն Զորյան, Թամանյան, «Սովետական գրող» հրատարակչություն, Երևան, 1978 թ.
5. Ալեքսանդր Թամանյան, հոդվածներ, փաստաթղթեր, ժամանակակիցները նրա մասին, Հայկական ՍՍՌ ԳԱ հրատարակչություն, Երևան, 1960 թ.
7. Мастера советской архитектуры об архитектуре. Бархин М.Г., Иконников А.В. и др. (ред.). 1975

Ռուսերեն

Список основных проектов и построек А.Таманяна

1904 – 1906 гг. – Реставрация С. – Петербургской армяно-григорианской церкви св.Екатерины.

1906 г. – Проект дома-особняка в С. – Петербурге для князя С.С. Абамелек-Лазарева.

1906 г. – Проект православной церкви со школой (деревянной).

1906 г. – Проект и постройка двух деревянных особняков в окрестностях С. – Петербурга.

1907 г. – Устройство и отделка залов для помещения “Cafe de France” в С. – Петербурге находящегося по соседству с армянской церквью. В сотрудничестве с арх.В. Щуко и худ. Е. Лансере.

1908 г. – Эскизный проект музея в г. Ани.

1909 г. – Проект отделки фасада и устройства террасы дома князя Б.А. Куракина (в Орловской губернии).

1909 г. – Проект дома с торговыми помещениями в С. – Петербурге (Невский пр.).

1909 – 1913 гг. – По заказу графини Мусиной -Пушкиной -Проект и постройка каменной набережной, проекты устройства парка и отделки фасадов домов и церкви в родовом имении “Иловна”

1909 – 1913 гг. – По заказу графини Мусиной – Пушкиной Проект и постройка каменного дома-особняка и служб при нем в имении “Борисоглеб”.

1911 г. – При Царскосельской выставке (устроенной в память двухсотлетия Царского Села) устройство и отделка комнат, посвященных эпохам царствования Петра Великого, Елизаветы Петровны, Екатерины II, Александра I и Николая I, которые он успешно осуществил, благодаря детальному знанию стилевых систем XVIII - XIX веков.

1911 – 1913 гг. – Проект и постройка дома князя С.А. Щербатова в Москве. (Дом состоит из особняка для его владельца и 28 квартир для сдачи внаем).

1911 – 1912 гг. – Проект и постройка дома-особняка церемон. Высочайшего двора В.П. Кочубея в Царском Селе.(ныне г.Пушкин)

1913 г. – Проект и постройка Юбилейной показательной выставки в г. Ярославле.

1913 г. – Устройство и отделка (внутри) залы собрания офицеров Лейб-гвардии Первой Артиллерийской бригады в С.- Петербурге.

1913 г. – Проект православного храма в Риме , исполненный по поручению ее Императорского Высочества Великой княгини Елизаветы Федоровны.

1913 – 1914 гг. – Проект и постройка здания летнего собрания офицеров Лейб-гвардии Первой Артиллерийской бригады в Красном Селе.

1914 г. - Проект нового здания Волоколамской Уездной земской управы.

1914 г. – Проект дома-особняка для Ф.Н. Беза в С. - Петербурге.

1914 г.. – Проект банка (Русского, для внешней торговли).

Кроме того, другие проекты, постройки и рисунки предметов художественной промышленности.

1914 г. – Проект доходного дома Е.В. Габричевской.

1913 – 1917 гг. – Планировка поселка для служащих Московско-Казанской железной дороги в Прозовске (ныне Кратово) в соавторстве с гражд. инж. В. Семеновым. Проект домов, сдаваемых внаем и планировка клинического (больничного) квартала. Проект и постройка больничных зданий и подсобных помещений.

1914г. – Прект и реконструкция театрального зала вестибюля, мраморного пола, сборной сцены в особняке гр.Е.В.Шуваловой в С.-Петербурге.

1915 г. – Проект и перестройка зала, вестибюля, лестницы и других помещений в особняке В.И.Фирсановой в Москве.

1916 г. – Проект и отделка зала Правления Московско-Казанской железной дороги.

1916 г. – Эскизный проект дома в усадьбе О.А. Романовой в Воронежской губернии.

1916 г. – Проект и постройка центральных мастерских Московско-Казанской железной дороги в Люберцах.

1916 г. – Оформление (совместно с художником М. Добужинским) постановки пьесы Ал. Блока “Роза и крест” в МХАТе. Постановка не была осуществлена.

1918 г. – Оформление (совместно с художником М. Добужинским и художником-декоратором О. Аллегри) постановка трагедии Шекспира “Макбет” в помещении цирка Чинизелли в Петрограде. Постановка Ю. Юрьева.

1918 г. - Эскизы здания Театра массовых народных зрелищ (в сотрудничестве с режиссером А. Алексеевым-Яковлевым).

1919г. – Проект дома Л.Е.Арзумановой в Анапе

1920 г. – Проект реконструкции рынка (Кантар) в г. Ереване.

1920 г. – Проект реконструкции части первого этажа ереванского театра (ныне Театр музкомедии) для музыкальной школы.

1921 – 1922 гг. – Проект и застройка одной из главных улиц города Тавриза,застройка ул.Парон Аваг(Парнава). Проект и постройка ограды на этой улице. Исправления в генплане Тавриза.Проекты жилых домов в Тавризе. Проект общественного центра в Тавризе.

1921- 1923г. – оформление фасада дома консула Арм.Республики Мушега тер –Закаряна в Тавризе.

1921-1923г. – Проект дома мелкона Багдасаряна в квартале Лилава в Тавризе.

1921-1923г. – Проект и постройка пантеона «Дашнакцутюн» в квартале Лилава на территории церкви Сурб Саркис в Тавризе.

1923 г. – Составление генерального плана реконструкции г. Еревана. Утвержден 3 апреля 1924 г. на заседании Совнаркома Армянской ССР.

1923 – 1926 гг. – Проект и постройка Ереванской ГЭС и ее подстанции.

1923 г. – Руководство строительством оросительных и гидротехнических сооружений в Армении: Малый канал в Сардарапате (ныне Октемберян), оросительная система озера Айгер-лич и др.

С 1925 г. проект и постройка насосной станции на озе¬ре Айгер-Лич.

1925 – 1932 гг. – Планировка городов и поселков Армении: Ленинакана, Эчмиадзина, Арабкира, Лукашина, Октемберяна, Степанакерта, Нор-Баязета (ныне Камо), Ахта-Ахпара (Раздан), Нубарашена (ныне Советашен). – Проект и постройка дачи (особняка) Совнаркома в ущелье реки Раздан в г. Ереване. – Проект санатория в Дилижане.

1926 г. - Планировка студенческого городка в г. Ереване.

1926 г. – Проект и постройка анатомикума Meдицинского института. Строительство завершен в 1933 г.

1926г. – Проект дома доктора Г.Габриеляна.

1926 г. – Проект и постройка гинекологического института. Строительство завершено в 1959 г.

1926 – 1928 гг. – Проект и постройка здания Наркомзема республики. Строительство завершено в 1929 г.

1926 – 1936 гг. – Проект и постройка Государственного театра (Народного дома), впоследствии театра оперы и балета им. А. Спендиарова и Большого концертного зала. Здание заложено в 1930 г. Строительство театра завершено в 1939 г., Концертного зала – в 1953 г.

После кончины А.Таманяна завершил проект и осуществил архитектурный надзор его сын арх. Г. Таманян.

На всемирной выставке в Париже в 1937 г. проекту театра присуждена “Большая золотая медаль”.

1926 – 1932 гг. – Проекты типовых жилых домов для Лукашина, Нубарашена и других населенных мест.

1927 г. – Проект и постройка физико-химического (впоследствии политехнического) института. Строительство в основном завершено в 1935 г.

1927 г. – Проект и постройка физиотерапевтического института. Строительство завершено в 1935 г.

1927 г. – Проект и постройка жилого дома на ул. Пушкина. Строительство завершено в 1929 г.

1927 г. – Планировка музейного городка в районе Конда в г. Ереване.

1928 г. – Проект механического завода в г. Ереване.

1928 г. – Эскизный проект планировки и реконструкции г. Ленинакана.

1928 г. – Проект и постройка Научно-исследовательского института Армении (ныне Государственная публичная библиотека им. Ал. Мясникяна). Строительство завершено в 1938г.

1928 г. – Проект и постройка зооветеринарного института. Строительство завершено в 1930 г.

1929 г. - Переработка генерального плана г. Еревана.

1929 г. – Проект и постройка общежитий студенческого городка в г. Ереване ( при участии арх. А. Закияна). Строительство завершено в 1931 г.

1930 г. – Планировка и проекты сооружений детского парка.

1930 г. – Проект и постройка обсерватории в г. Ереване. Строительство завершено в 1933 г.

1931 г. – Проект и постройка здания метеорологической станции на горе Арагац. Проект осуществлен не полностью в 1932 г.

1932 – 1936 гг. – Проект и постройка Дома правительства Армянской ССР.

Строительство основной части здания завершено в 1941г. После кончины Ал. Таманяна проет завершил и осуществил архитектурный надзор его сын – арх. Г. Таманян.

В 1942 г. за архитектуру Дома правительства Ал. Таманяну посмертно присуждена Государственная премия СССР.

1932 г. – Генеральный план г. Еревана.

1932 г. – Планировка центральной части г. Еревана.

1932 г. – Проект и постройка детской клиники (с участием арх. М. Григоряна). Строительство завершено полностью в 1975г.

1932 г. – Конкурсный проект Дворца труда (при участии арх. М. Григоряна).

1933 г. – Проект и постройка Высшей коммунистической сельскохозяйственной школы ( при участии инж. Т. Вартпатрикяна). В 1935 г. осуществлена часть, выходящая на улицу Теряна (ныне один из корпусов политехнического института).

1934 г. – Проект жилого дома на ул. Туманяна (между улицами Теряна и Абовяна; при участии арх. О. Халпахчяна, завершившего разработку проекта). Строительство завершено в 1938 г.

1934 г. – Проект жилого дома комбината Арменторга в г. Ереване.

1934 г. – Проект нового варианта Нардома (в сотрудничестве с академиком живописи Е. Лансере). Здание должно было быть увенчано монументом В.И. Ленина.

1934 – 1936 гг. – Эскиз генерального плана “Большой Ереван”

Примечания

1. Ալեքսանդր Թամանյան (1878-1936), փաստաթղթերի և նյութերի ժողովածու, ՀՀ կառավարությանն առընթեր արխիվային գործի վարչություն, Հայաստանի Հանրապետության նորագույն պատմության կենտրոնական պետական արխիվ, ՀՀ «Գիտություն» հրատարակչություն, Երևան, 2000 թ.
3. Լևոն Զորյան, Թամանյան, «Սովետական գրող» հրատարակչություն, Երևան, 1978 թ.
5. Ալեքսանդր Թամանյան, հոդվածներ, փաստաթղթեր, ժամանակակիցները նրա մասին, Հայկական ՍՍՌ ԳԱ հրատարակչություն, Երևան, 1960 թ.
7. Мастера советской архитектуры об архитектуре. Бархин М.Г., Иконников А.В. и др. (ред.). 1975