Վիքիպեդիա:Նախագիծ:Թարգմանչի անկյուն/Ռուսերեն/231
Ալեն Դելոն
Ռուսերեն
1990-ական թվականներ
В 1990 году актёр снялся в детективе Жиля Беа (франц.) «Танцевальная машина», где сыграл жестокого преподавателя танцев, доводящего своих учениц в буквальном смысле до смерти. В том же году Делон снимается у Жана-Люка Годара, в фильме, номинированном на золотую пальмовую ветвь, «Новая волна».
Следующей заметной работой актёра становится роль Джакомо Казановы в комедийной мелодраме Эдуарда Ниэрманса «Возвращение Казановы». 25 января 1995 года состоялась премьера комедии «Сто и одна ночь Симона Синема». «В юбилейный фильм к столетию кинематографа, режиссёр Аньес Варда собрала современных звёзд из разных стран мира и дала им возможность проявить себя во всём блеске их таланта». В этом фильме актёр сыграл сам себя.
В 1998 году на экраны вышла криминальная комедия Патриса Леконта «Один шанс на двоих» с Аленом Делоном, Жан-Полем Бельмондо и Ванессой Паради в главных ролях. В 2000 году Делон принял приглашение сняться в необычном фильме Бертрана Блие «Актёры».
2006-2012 թվականներ
В 2006 году, после шестилетнего перерыва, Делон вновь снялся в кино[33]. Актёр сыграл Гая Юлия Цезаря в комедии Томаса Лангманна и Фредерика Форестье «Астерикс на Олимпийских играх». Цезаря, который не может оторваться от собственного отражения в зеркале, Делон играет с самоиронией — эта роль своеобразная пародия на самого актёра. Во время своего монолога Делон также шутит, используя названия фильмов, где он играл.
Посреди огромной залы с живым леопардом, у громадного зеркала стоит Цезарь-Делон. Он оценивающе рассматривает своё отражение и произносит․
Не властно время, он мужает…
Не седина в его волосах, а блеск…
Цезарь — бессмертен … надолго!
Цезарь всего достиг — всех покорил!
Он леопард! Он самурай!
Он ничего никому не должен — ни Рокко, ни его братьям[34], ни сицилийскому клану…
Цезарь из расы господ…
Премия Сезар за лучшего императора, Цезарю!
Аве, мне!
В пятницу, 7 ноября 2008 года, в парижском «Theatre de la Madeleine» состоялась премьера спектакля «Любовные письма» по пьесе американского драматурга Альберта Гурнея (англ.). В этой постановке Ален Делон выступает сразу в двух качествах — театрального режиссёра и исполнителя главной мужской роли. Главные герои пьесы: два пожилых персонажа — мужчина и женщина — просто читают друг другу свои ностальгические послания.
В 2012 году снялся в российском фильме «С новым годом, мамы!», где сыграл самого себя в одной из новелл.
Ալեն Դելոն-ի թարգմանություն
| Թարգմանիչ | --Ar-Ar01 (քննարկում) 12:10, 5 Ապրիլի 2016 (UTC) --Ar-Ar01 (քննարկում) 13:27, 16 Դեկտեմբերի 2015 (UTC) | Արված է |
| Վերստուգող |
1990-ական թվականներ
1990 թվականին դերասանը նկարահանվել է Ժիլա Բելաի դետեկտիվում: «Պարող մեքենա»,ուր խաղում էր խիստ պարի ուսուցիչ, հասցնելով իր աշակերտուհիներին մահվան բառից բուն իմաստով: Հենց այդ թվականին Դելոնը նկարահանվել է Ժանա-Լուկա Գոդարի մոտ,առաջադրվել է արմավենու ոսկե ճյուղ ,«Նոր ալիք»:
Դերասանի մեկ այլ ուշագրավ աշխատանքը եղավ Ժակոմո Կազանովի դերը Էդուարդ Նիերմանսի ռոմանտիկ կատակերգուտյունում«Կազանովի վերադարձը»: 1995 թվականի հունվարի 25-ին եղավ «Հարյուր ու մեկ գիշեր Սիմոնա Սինեմա»կատակերգուտյան պրեմերիան: «Հոբելյանական ֆիլմի հարյուրամըա ռեժիսորի համար,ռեժիսոր Անես Վարդան տարբեր վայրերից հավաքում է ժամանակակից աստղեր և նրանց հնարավորուտյուն է տալիս ցուցադրել իրենց տաղանդը ամբողջ իր փայլով: Այդ ֆիլմում նա խաղացել է ինքն իրեն:
1998 թվականին նա էկրան է բարձրանում Պատրիսա Լեկոնտի քրեական կատակերգություն «Մեկ հնարավորուտյուն երկուսի համար» Ալեն Դելոնի,Ժան-Պոլեմ Բելմոնդոնի և Վանեսսա Պարադիի հետ գլխավոր դերերում: 2000 թվականին Դելոնը ընդունում է առաջարկություն նկարահանվելու Բերտրան Բլիեի «Դերասանները» անսովոր ֆիլմում:
2006-2012 թվականներ
2006 թվականին վեց տարվա դադարից հետո, Դելոնը կրկին նկարահանվում է ֆիլմում: Դերասանը խաղում է Գայա Յուլիա Կեսարին, Տոմաս Լանգմանի և Ֆրեդերիկ Ֆորեստի «Աստերիքսը օլիմպիական խաղերում» թաթերգության մեջ: Ցեզարին,ով չեր կարող կտրվել հաելու մեջ ընկած իր արտացոլումից,Դելոնը խաղում էր հեգնանքով-այդ դերը ինքնածաղրանք էր դերասանի համար: Դելոնը կատակում էր անգամ իր մենախոսուտյան ժամանակ, օգտագործելով ֆիլմի անվանումը, որտեղ նա խաղում էր:
Հսկայական դահլիճում կենդանի ընծառյուծի հետ,մի հսկայական հաելու մոտ կանգնած էր Կեսարը-Դելոնը: Նա գնահատելով ուսումնասիրում է իր արտացոլանքը և արտաբերում:
Не властно время, он мужает…
Не седина в его волосах, а блеск…
Цезарь — бессмертен … надолго!
Цезарь всего достиг — всех покорил!
Он леопард! Он самурай!
Он ничего никому не должен — ни Рокко, ни его братьям[34], ни сицилийскому клану…
Цезарь из расы господ…
Премия Сезар за лучшего императора, Цезарю!
Аве, мне!
2008 թվականի, նոյեմբերի 7-ին ուրբաթ, Փարիզյան «Theatre de la Madeleine» կայանում է հայ դրամատուրգ Ալբերտ Գուրնեի պիեսի «Սիրային նամակներ» ներկայացման պրեմերիան: Այդ պարագայում Ալեն Դելոնը հանդես է եկավ միանգամից երկու ոլորտներում`թաթերական ռեժիսոր և որպես տղամարդու գլխավոր դերակատար: Պիեսի գլխավոր հերոսները, երկու տարեց գործող անձիք - տղամարդ և կին -ուղակի կարդում էին միմիանց հայրենաբարձ ուղերձները:
2012 թվականին նկարահանվել է «Շնորհավոր նոր տարի մայրիկներ» ֆիլմում, որտեղ խաղում էր ինքն իրեն նովելներից մեկոմ :
Ծանոթագրություններ