Jump to content

Վերոնիկան ու իր ծույլիկը

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վերոնիկան ու իր ծույլիկը
ֆր.՝ Véronique et son cancre
ԵրկիրՖրանսիա
Ժանրկինոկատակերգություն
Թվական1959
Լեզուֆրանսերեն
ՌեժիսորԷրիկ Ռոմեր
ՊրոդյուսերԿլոդ Շաբրոլ
Սցենարի հեղինակԷրիկ Ռոմեր
ԴերակատարներՆիկոլ Բերժե
Տևողություն18 րոպե[1]

«Վերոնիկան ու իր ծույլիկը» (ֆր.՝ Véronique et son cancre), ռեժիսոր Էրիկ Ռոմերի կարճամետրաժ ֆիլմը, որն էկրան է բարձրացել 1959 թվականի փետրվարի 11-ին։

Երիտասարդ Վերոնիկան աշխատանքի է ընդունվում որպես դասուսույց պատանի Ժան Քրիստոֆի համար, որը չի կարողանում հաղթահարել ուսուցումը տարրական դպրոցում։ Տղայի մայրն աղջկան խորհուրդ է տալիս հնարավորինս խիստ լինել իր աշակերտի հետ, որը գաղտնի ծաղրում է մեծահասակների շփման ձևը։

Կոտորակների բաժանումը բացատրելիս առաջանում են դժվարություններ, քանի որ Ժան-Քրիստոֆ չի կարողանում հասկանալ, թե ինչպես է բաժանման ժամանակ պարզվում, որ քանորդը մեծ է բաժանելիից։ Վերոնիկան, ըստ երևույթին, այնքան էլ լավ չգիտի մաթեմատիկական տեսությունը, և չի կարող խելամիտ բացատրություն տալ, ինչը չի բարձրացնում նրա հեղինակությունը սանի աչքում։ Նա պնդում է, որ դա դժվար է բացատրել, այն պահանջում է հանրահաշվի իմացություն, որը աշակերտները կսովորեն հաջորդ տարի։ Ժան-Քրիստոֆը նկատում է, որ իրենք չեն ուսումնասիրի կոտորակների բաժանումը մինչև հանրահաշվի ուսուցումը։

«Այն մասին, թե ինչպես եմ անցկացրել հանգստյան օրերը» շարադրությունը նույնպես դժվար է ստացվում, քանի որ Ժան Քրսիտոֆը հայտարարում է, որ իր մտքին ոչինչ չի գալիս, և ինքն ընդհանրապես չի հասկանում, թե ինչու է պետք երկու էջ գրել այն մասին, ինչը կարելի է ասել երկու բառով։ Վերոնիկայի բացատրությունները, թե շարադրությունը պետք է գրվի, որ նա սովորի հստակ արտահայտել իր մտքերը, չի համոզում ծույլիկին, որը հայտարարում է, որ իրական կյանքում նման հմտություն քչերին է պետք, և ընդհանրապես դպրոցում սովորեցնում են շատ անօգուտ բաներ։

Ժան-Քրիստոֆը դեմ չէ դասն ավելի շուտ ավարտել, և Վերոնիկային առաջարկում է տուն գնալ՝ խոստանալով չմատնել նրան, բայց աղջիկը մնում է մինչև դասի ավարտը և տղայի մոր վերադարձը։ Չնայած նրան, որ նրա մանկավարժությունը չէր հասել նպատակին, նա աշակերտին հրաժեշտ տալիս գովում է նրան։

  • Նիկոլ ԲերժեՎերոնիկա
  • Ստելլա Դասաս – մայր
  • Ալեն Դելրյո – Ժան Քրիստոֆ

Ֆիլմն այսպես կոչված «Շառլոտա և Վերոնիկա» շարքի 4 կարճամետրաժ ֆիլմերից մեկն է, որոնք նկարահանվել են 1951-1959 թվականներին Ռոմերի և Ժան-Լյուկ Գոդարի կողմից[Ն 1]։

Չնայած Նոր ալիքի ապագա առաջնորդների առաջին կարճամետրաժ ֆիլմերի պարզամտությանը՝ այդ ժապավեններում սաղմնային վիճակում արդեն առկա են նրանց կինեմատոգրաֆի ավելի ուշ շրջանի ոճի և խնդիրների առանձնահատկությունները[2]։ Տվյալ դեպքում կիրառվում է սյուժեի կառուցման երկխոսական սկզբունքը, որը բնորոշ է հասուն և ուշ Ռոմերին, իսկ ծույլ Ժան-Քրիստոֆը՝ յուրօրինակ նախա-Անտուան Դուանել է[2] Ֆրանսուա Տրյուֆոյի նկարների շարքից, որը դժգոհ է չափահասների կողմից սահմանված կանոններին հետևելու անհրաժեշտությունից, որոնց հեղինակությունն ինքը չի ճանաչում։

  1. Մյուս ֆիլմերն են Ռոմերի «Ներկայացում, կամ Շառլոտան ու իր սթեյքը» և Գոդարի «Շառլոտան ու իր Ժյուլը» և «Բոլոր տղաները կոչվում են Պատրիկ» («Շառլոտան ու Վերոնիկան»)։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Véronique et son cancre» (ֆրանսերեն). Ciné-club de Caen. Վերցված է 11.04.2016-ին.
  • «Véronique et son cancre (1958) Eric Rohmer» (ֆրանսերեն). Ciné-ressources. Վերցված է 11.04.2016-ին.
  • «Véronique et son cancre : Un Court-métrage de Eric Rohmer» (ֆրանսերեն). Unifrance. Վերցված է 11.04.2016-ին.
  • «Véronique et son cancre» (ֆրանսերեն). La Filmothèque du Quartier Latin. Վերցված է 11.04.2016-ին.
  • «Véronique et son cancre: Un film de Eric Rohmer» (ֆրանսերեն). Les Films du Losange. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 13-ին. Վերցված է 11.04.2016-ին.