Ստեփանիա դը Բրիեն-Ռուբինյան նույնպես հայտնի է որպես՝ Ռիտա (1195-1220), Ռուբինյանների արքայատոհմից Կիլիկիայի արքայադուստր, հետագայում նաև Երուսաղեմի թագուհի։ Եղել է Կիլիկիայի արքա՝ Լևոն Բ-ի ավագ դուստրը։
Ստեփանիան ծնվել է մոտավորապես 1195 թվականից հետո հայ արքա Լևոն Բ-ի և Անտիքի արքայադուստր Իզաբելլայի ընտանիքում։ Տաս տարեկան հասակում կորցրել է մորը և Լևոնը ամուսնացել է երկրորդ անգամ։
1214 թ. ապրիլին Լևոնը Ստեփանիային ամուսնացրեց Երուսաղեմի արքաԺան I–ի հետ։ Վերջինիս նախկին կինը՝ Մարիան Ստեփանիայի խորթ մորաքույն էր։ 1216 թ. ծնվում է զույգի առաջնեկ՝ Ժան-Հովհաննը[1]։
1219 թվականին մահանում է Լևոն Բ-ն, իսկ 1220 թ. Ստեփանիայի ամուսին Ժան I-ը տապալված խաչակրաց արշավանքից մեկ տարի անց մտադրվում է գնալ Կիլիկիա և իր կնոջ գահակալելու պահանջ ներկայացնել հայկական կողմին։ Սակայն մինչև նրա Կիլիկիայի ափերին հասնելը Ստեփանիան իր որդու հետ միասին մահանում են։ Իր կնոջ և որդու մահից հետո դը Բրիենը այլևս իրավունքներ չուներ հայկական գահի նկատմամբ[2][3]։