Պեդրո Ռոմերո
Պեդրո Ռոմերո Մարտինես (19 նոյեմբերի 1754 - 10 փետրվարի 1839) լեգենդար ցլամարտիկ Ռոմերոների ընտանիքից Ռոնդա, Իսպանիա։
Նրա պապ Ֆրանցիսկոսին է վերագրվում մուլետայի օգտագործման արվեստը զարգացնելը. նրա հայրն ու երկու եղբայրները նույնպես ցլամարտիկներ էին։ Պատանեկության տարիներին նա մասնակցել է ցլամարտերին Ալխեսիրասում և Սևիլյայում 1772 թվականին, իսկ Մադրիդում՝ հոր և Կոստիլյարեսի հետ՝ 1775 թվականին։ Հաջորդ տարում նա սպանեց 285 ցուլ՝ հաստատելով իր համբավը։ Նա, իբր, կռվել է 5558 ցլերի հետ՝ առանց լուրջ վնասվածքների, նախքան թոշակի անցնելը՝ 1799 թվականին[1]:
Նա հայտնի էր որպես առաջին մատադոր, ով ներկայացրեց ցլամարտը որպես արվեստի ձև, ինչպես նաև խիզախության դրսևորում: Թոշակի անցնելուց հետո Ռոմերոն նշանակվել է Սևիլյայի ցլամարտի դպրոցի ղեկավար։ Թեև դպրոցը իր գոյությունը պահպանեց միայն 1830-1832 թվականները, այն հսկայական ազդեցություն ունեցավ, որտեղ Ռոմերոն իր գիտելիքներն առաջարկեց մարզվող մատադորներին[2]: Նրան է վերագրվում Ռոնդայի դպրոցում ցլամարտի դասական ոճի գյուտը, և Պեդրո Ռոմերոյի անունը անբաժանելի է Պլազա դե Տոռոսից (ցլահրապարակ)[3]:
Նա ութսուն տարեկան հասակում Մադրիդի ցլահրապարակում սպանեց բազմաթիվ ցլերի, հավանաբար վերջին կորիդան, որում կռվել էր[փա՞ստ]:
Ուշագրավ մեջբերումներ
- Հեմինգուեյն իր «Ֆիեստա» վեպում ներկայացնում է երիտասարդ, «գեղեցիկ» և շատ ճարտար ցլամարտիկի, որին նա անվանել է Պեդրո Ռոմերո՝ հավանաբար Պեդրո Ռոմերո Մարտինեսի պատվին։
- PTNKY տխրահռչակ կազմակերպությունը աչքի է ընկել «Մատադոր Պեդրո Ռոմերոյի դիմանկարը» արվեստի գործն իր արվեստի ցուցահանդեսներում և միջոցառումներում օգտագործելու համար:
Ծանոթագրություններ
- ↑ Fuentes, Carlos (1999). The Buried Mirror: Reflections on Spain and the New World. Mariner Books. ISBN 9780395924990.
- ↑ Mande, Miriam B. (2009). A Companion to Hemingway's Death in the Afternoon. Camden House. էջ 113. ISBN 9781571134097. Վերցված է 23 January 2013-ին.
- ↑ Robertson, Ian (1980). Spain, the mainland (Fourth ed.). E. Benn. էջ 516. ISBN 9780528846144. Վերցված է 23 January 2013-ին.