«Մասնակից:Սոնա Նասիբյան/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
Տող 5. Տող 5.
Կանադացի լուսանկարիչը [[Յուսուֆ Քարշ]] 1957 թվականի գարնանը գնացել է Կուբա, որտեղ նկարել է Էռնեստ Հեմինգուեյի մի շարք դիմանկարներ{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}:Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարչի մասնավոր կալվածքում ՝«Ֆինկա Վիխիա»-ում (այժմ Էռնեստ Հեմինգուեյի տուն-թանգարան), որը գտնվում է Գավանայի Սան Ֆրանցիսկո քաղաքում : Քարշը հիշում է,որ նրա դիմաց դրված էր նման մեծ գրողի բարդ բնավորությունը պատկերելու դժվարին խնդիրը, որում նա ենթադրում էր տեսնել նրա գրքի հերոսներին նախքան նրան հանդիպելը: Բայց և այնպես գրողը իր վրա չթողեց ընդհանրապես այն տպավորությունը, որը նա ակնկալում էր տեսնել, քանի որ տան տիրոջը բնորոշ էր «Քաղաքավարությունը, որը սահմանակից է ամաչկոտությանը»<ref name=":0">{{Cite web|lang=|url=https://nargismagazine.az/articles/article_monochrome-57/|title=Monochrome: «Две иконы в монохромной тональности»|author=Музаффарова, Нонна.|website=Nargis magazine {{!}} Журнал Nargis|date=2015-08-03|archiveurl=https://nargismagazine.az/articles/article_monochrome-57/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>: Իր մոդելին ավելի լավ հասկանալու համար Քարշը նախորդ օրը երեկոյան գնաց ''La Floridita ՝'' գրողի սիրելի փաբը։ Երբ առավոտյան ժամը 9-ին նա զանգեց լուսանկարչին,որպեսզի իմանա թե խմիչքներից ո՞րն էն խմելու, վերջինս պատասխանեց դայկիրի ,որի նկատմամբ գրողը անտարբեր էր։ Սրան ի պատասխան՝ նա անսպասելիորեն լսեց պատասխանը. «Աստված իմ, Քարշ», առարկեց Հեմինգուեյը, «օրվա այս ժամին»<ref name=":1">{{Cite web|lang=en|url=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway/|title=Ernest Hemingway|website=Yousuf Karsh|archiveurl=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>:
Կանադացի լուսանկարիչը [[Յուսուֆ Քարշ]] 1957 թվականի գարնանը գնացել է Կուբա, որտեղ նկարել է Էռնեստ Հեմինգուեյի մի շարք դիմանկարներ{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}:Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարչի մասնավոր կալվածքում ՝«Ֆինկա Վիխիա»-ում (այժմ Էռնեստ Հեմինգուեյի տուն-թանգարան), որը գտնվում է Գավանայի Սան Ֆրանցիսկո քաղաքում : Քարշը հիշում է,որ նրա դիմաց դրված էր նման մեծ գրողի բարդ բնավորությունը պատկերելու դժվարին խնդիրը, որում նա ենթադրում էր տեսնել նրա գրքի հերոսներին նախքան նրան հանդիպելը: Բայց և այնպես գրողը իր վրա չթողեց ընդհանրապես այն տպավորությունը, որը նա ակնկալում էր տեսնել, քանի որ տան տիրոջը բնորոշ էր «Քաղաքավարությունը, որը սահմանակից է ամաչկոտությանը»<ref name=":0">{{Cite web|lang=|url=https://nargismagazine.az/articles/article_monochrome-57/|title=Monochrome: «Две иконы в монохромной тональности»|author=Музаффарова, Нонна.|website=Nargis magazine {{!}} Журнал Nargis|date=2015-08-03|archiveurl=https://nargismagazine.az/articles/article_monochrome-57/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>: Իր մոդելին ավելի լավ հասկանալու համար Քարշը նախորդ օրը երեկոյան գնաց ''La Floridita ՝'' գրողի սիրելի փաբը։ Երբ առավոտյան ժամը 9-ին նա զանգեց լուսանկարչին,որպեսզի իմանա թե խմիչքներից ո՞րն էն խմելու, վերջինս պատասխանեց դայկիրի ,որի նկատմամբ գրողը անտարբեր էր։ Սրան ի պատասխան՝ նա անսպասելիորեն լսեց պատասխանը. «Աստված իմ, Քարշ», առարկեց Հեմինգուեյը, «օրվա այս ժամին»<ref name=":1">{{Cite web|lang=en|url=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway/|title=Ernest Hemingway|website=Yousuf Karsh|archiveurl=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>:


Հայտնի լուսանկարչական դիմանկարի համար Քարշը գրողի զգեստապահարանից ընտրեց ձեռագործ սվիտեր,որը առաջարկել էր նրա չորրորդ կինը ՝ Մերի Ուելշը: Նա սվիտերը ամուսնուն նվիրեց վերջինիս ծննդյան օրվա առթիվ, սվիտերը շատ թանկ էր՝ [[Քրիստիան Դիոր]] նորաձեւության տանից: Ավելի ուշ Քարշը հիշեց, որ այն ժամանակ շատ է նկարել, որոնցում գրողը «հրաշալի ժպիտ ուներ՝ աշխույժ, սիրալիր, հասկացողությամբ լի»։ Այնուամենայնիվ, այս հավաքածուից Քարշը ընտրեց այն, որտեղ մոդելը նկարահանվել է առանց ժպիտի՝ «իսկական դիմանկար, կյանքից անխնա ծեծված, բայց աննկուն հսկայի դեմք»{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}:Նկարիչը նշեց, որ այդ ժամանակ Հմենիգուեյը տուժել է ավիավթարի հետևանքով,որը տեղի էր ունեցել վերջին սաֆարիի ժամանակ Աֆրիկայում<ref name=":1" />: По поводу последующих трагических событий фотограф заметил:Անդրադառնալով դրան հաջորդած ողբերգական իրադարձություններին՝ լուսանկարիչը նշել է.
Հայտնի լուսանկարչական դիմանկարի համար Քարշը գրողի զգեստապահարանից ընտրեց ձեռագործ սվիտեր,որը առաջարկել էր նրա չորրորդ կինը ՝ Մերի Ուելշը: Նա սվիտերը ամուսնուն նվիրեց վերջինիս ծննդյան օրվա առթիվ, սվիտերը շատ թանկ էր՝ [[Քրիստիան Դիոր]] նորաձեւության տանից: Ավելի ուշ Քարշը հիշեց, որ այն ժամանակ շատ է նկարել, որոնցում գրողը «հրաշալի ժպիտ ուներ՝ աշխույժ, սիրալիր, հասկացողությամբ լի»։ Այնուամենայնիվ, այս հավաքածուից Քարշը ընտրեց այն, որտեղ մոդելը նկարահանվել է առանց ժպիտի՝ «իսկական դիմանկար, կյանքից անխնա ծեծված, բայց աննկուն հսկայի դեմք»{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}:Նկարիչը նշեց, որ այդ ժամանակ Հմենիգուեյը տուժել է ավիավթարի հետևանքով,որը տեղի էր ունեցել վերջին սաֆարիի ժամանակ Աֆրիկայում<ref name=":1" />: :Անդրադառնալով դրան հաջորդած ողբերգական իրադարձություններին՝ լուսանկարիչը նշել է.

В свете самоубийства Хемингуэя, когда мне говорят, что сделанный мною портрет был провидческим, я должен заметить, что наша беседа, сопровождавшаяся хорошим кьянти, была вполне жизнерадостной


{{Քաղվածք|Հեմինգուեյի ինքնասպանությունից հետո, երբ ինձ ասում են,որ իմ լուսանկարած դիմանկարը իրատեսական է․ ես պետք է նշեմ,որ մեր զրույցը՝ լավ Չիանտիի ուղեկցությամբ, բավականին զվարճալի էր։Թեև Հեմինգուեյը, անշուշտ, տառապում էր Աֆրիկայի աղետից հետո, նրա հոգեբանական վիճակը այդ առավոտ դրական էր, բարի, և նա ամբողջությամբ կլանված էր մեր համատեղ աշխատանքով [1]:}}
{{Քաղվածք|Հեմինգուեյի ինքնասպանությունից հետո, երբ ինձ ասում են,որ իմ լուսանկարած դիմանկարը իրատեսական է․ ես պետք է նշեմ,որ մեր զրույցը՝ լավ Չիանտիի ուղեկցությամբ, բավականին զվարճալի էր։Թեև Հեմինգուեյը, անշուշտ, տառապում էր Աֆրիկայի աղետից հետո, նրա հոգեբանական վիճակը այդ առավոտ դրական էր, բարի, և նա ամբողջությամբ կլանված էր մեր համատեղ աշխատանքով [1]:}}

10:59, 23 Նոյեմբերի 2021-ի տարբերակ

«Էռնեստ Հեմինգուեյ», ամերիկացի գրող Էռնեստ Հեմինգուեյի նկարը, որը 1957 թվականին Կուբայում նկարել է կանադացի դիմանկարների վարպետ Յուսուֆ Քարշը։ Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարիչի մասնավոր կալվածքում ՝«Ֆինկա Վիխիա»-ում (այժմ Էռնեստ Հեմինգուեյի տուն-թանգարան), որը գտնվում է Գավանայի քաղաքամերձ շրջանում։ Դիմանկարում գրողը ներկայացված է ձեռագործ սվիտերով՝ առանց բացվածքի օձիքով, և իր հանրահայտ ճերմակ կարճ մորուքով։ Լուսանկարը համարվում է Հեմինգուեյի ամենաճանաչված լուսանկարներից մեկը և Քարշի առավել հայտնի գործերից։ Հատկապես հայտնի է եղել 1960-ական թվականներին ԽՍՀՄ-ում, որտեղ բնակարանները հաճախ զարդարում էին ամերիկացի արձակագրի երկրպագուները, հանդիսանալով ոճի և նմանեցման օրինակ։

Պատմություն

Յուսուֆ Քարշ, 1938 թվական

Կանադացի լուսանկարիչը Յուսուֆ Քարշ 1957 թվականի գարնանը գնացել է Կուբա, որտեղ նկարել է Էռնեստ Հեմինգուեյի մի շարք դիմանկարներ[1]:Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարչի մասնավոր կալվածքում ՝«Ֆինկա Վիխիա»-ում (այժմ Էռնեստ Հեմինգուեյի տուն-թանգարան), որը գտնվում է Գավանայի Սան Ֆրանցիսկո քաղաքում : Քարշը հիշում է,որ նրա դիմաց դրված էր նման մեծ գրողի բարդ բնավորությունը պատկերելու դժվարին խնդիրը, որում նա ենթադրում էր տեսնել նրա գրքի հերոսներին նախքան նրան հանդիպելը: Բայց և այնպես գրողը իր վրա չթողեց ընդհանրապես այն տպավորությունը, որը նա ակնկալում էր տեսնել, քանի որ տան տիրոջը բնորոշ էր «Քաղաքավարությունը, որը սահմանակից է ամաչկոտությանը»[2]: Իր մոդելին ավելի լավ հասկանալու համար Քարշը նախորդ օրը երեկոյան գնաց La Floridita ՝ գրողի սիրելի փաբը։ Երբ առավոտյան ժամը 9-ին նա զանգեց լուսանկարչին,որպեսզի իմանա թե խմիչքներից ո՞րն էն խմելու, վերջինս պատասխանեց դայկիրի ,որի նկատմամբ գրողը անտարբեր էր։ Սրան ի պատասխան՝ նա անսպասելիորեն լսեց պատասխանը. «Աստված իմ, Քարշ», առարկեց Հեմինգուեյը, «օրվա այս ժամին»[3]:

Հայտնի լուսանկարչական դիմանկարի համար Քարշը գրողի զգեստապահարանից ընտրեց ձեռագործ սվիտեր,որը առաջարկել էր նրա չորրորդ կինը ՝ Մերի Ուելշը: Նա սվիտերը ամուսնուն նվիրեց վերջինիս ծննդյան օրվա առթիվ, սվիտերը շատ թանկ էր՝ Քրիստիան Դիոր նորաձեւության տանից: Ավելի ուշ Քարշը հիշեց, որ այն ժամանակ շատ է նկարել, որոնցում գրողը «հրաշալի ժպիտ ուներ՝ աշխույժ, սիրալիր, հասկացողությամբ լի»։ Այնուամենայնիվ, այս հավաքածուից Քարշը ընտրեց այն, որտեղ մոդելը նկարահանվել է առանց ժպիտի՝ «իսկական դիմանկար, կյանքից անխնա ծեծված, բայց աննկուն հսկայի դեմք»[1]:Նկարիչը նշեց, որ այդ ժամանակ Հմենիգուեյը տուժել է ավիավթարի հետևանքով,որը տեղի էր ունեցել վերջին սաֆարիի ժամանակ Աֆրիկայում[3]: :Անդրադառնալով դրան հաջորդած ողբերգական իրադարձություններին՝ լուսանկարիչը նշել է.

Հեմինգուեյի ինքնասպանությունից հետո, երբ ինձ ասում են,որ իմ լուսանկարած դիմանկարը իրատեսական է․ ես պետք է նշեմ,որ մեր զրույցը՝ լավ Չիանտիի ուղեկցությամբ, բավականին զվարճալի էր։Թեև Հեմինգուեյը, անշուշտ, տառապում էր Աֆրիկայի աղետից հետո, նրա հոգեբանական վիճակը այդ առավոտ դրական էր, բարի, և նա ամբողջությամբ կլանված էր մեր համատեղ աշխատանքով [1]:


Կաղապար:Цитата

Այս լուսանկարը դարձավ Քարշի ստեղծագործությունների ամենահայտնիներից մեկը և գրողի շատ ճանաչելի կերպարը։[4].Նա հատկապես հայտնի էր 1960-ականներին ԽՍՀՄ-ում, որտեղ հաճախ էր զարդարում ամերիկացի արձակագրի բազմաթիվ երկրպագուների բնակարանները։[5][2][6]. Ալեքսանդր Կուշների «Ցտեսություն, սեր…» (1973) բանաստեղծության մեջ ասվում է, որ 1970-ականներին Հեմինգուեյին փոխարինել են այլ հեղինակներ, մասնավորապես՝ Վլադիմիր Նաբոկովը, այնտեղ նշված է շ[7]:

Նա սվիտերով է

Նա բոլոր բնակարաններում սվիտերով է

Կախված, ենթատեքստը բռունցքում։

Հիմա արդեն ուրիշ կուռքով

Փոխված, Լոլիտայի հետ դրամայի շրջանում

Ռուս լրագրող Եվգենյա Կորոբկովան այս դիմանկարը նկարագրել է այսպես. «Սպիտակ մորուքով մի շատ մուգ տղամարդ, կոպիտ տրիկոտաժե սվիտերով, ինձ է նայում գրապահարանի ապակիով»։ Նա նշեց, որ խորհրդային տարիներին, բացի Քարշի ստեղծագործությունից, հայտնի էր նաև մեկ այլ լուսանկար, որտեղ գրողը պատկերված էր շորտերով,ձկնորսության ժամանակ ։ Նրա կարծիքով՝ Հեմինգուեյի դիմանկարները վկայում են նրա ընտանիքի խելացիության մասին։[8].Գրող Դմիտրի Բիկովի խոսքով՝ Հեմինգուեյի լուսանկարը ցուցադրվել է խորհրդային տներում՝ որպես յուրօրինակ «անզիջում արժեքներ».«Այս գրողը մասնակցել է իր դարի բոլոր ամենակեղտոտ կատակլիզմներին և մաքուր է դուրս եկել ամեն տեղից և նույնիսկ առաջին կարգի տեքստերով»[9] ։Շատերը փորձեցին ընդօրինակել այս լուսանկարը և Հեմինգուեյի կերպարը, որը պատկերված էր տարբեր ձևերով, կրկնօրինակեցին նրա հագուստի ոճը (սվիտեր, մորուք և այլն)[9][10]։2013 թվականին լուսանկարիչ Հենրի Հարգրիվզը (անգլ.՝ Henry Hargreaves) ստեղծեց «կեղծ-Հեմինգուեյ» - «Դարձիր Հեմինգուեյը» շարքը[11][12]։

139 / 5000

Թարգմանության արդյունքները

Գրականություն

  • Кушнер Александр. Прямая речь. — Л.: Лениздат, 1975. — С. 60—61. — 114 с.
  • Папоров, Юрий. Хемингуэй на Кубе. — М.: Советский писатель, 1982. — 573 с.
  • Чертанов, Максим. Хемингуэй. — М.: Молодая гвардия, 2010. — 531 с. — (Жизнь замечательных людей). — ISBN 5-235-03390-0
  • Ямпольский, Михаил. Изображение. Курс лекций. — М.: Новое литературное обозрение, 2019. — 971 с. — (Научное приложение. Вып. CLXХXV). — ISBN 978-5-4448-1061-3

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ 1,0 1,1 Чертанов, 2010, Глава двадцать вторая. Основной инстинкт
  2. ↑ 2,0 2,1 Музаффарова, Нонна. (2015-08-03). «Monochrome: «Две иконы в монохромной тональности»». Nargis magazine | Журнал Nargis. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  3. ↑ 3,0 3,1 «Ernest Hemingway». Yousuf Karsh (անգլերեն). Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  4. ↑ «Yousuf Karsh: The Master of Portrait Photography». Photogpedia (անգլերեն). 2020-06-19. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  5. ↑ Генис Александр; Волков Соломон. «Картинки с выставки». www-svoboda-org.cdn.ampproject.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-02-18-ին. Վերցված է 2021-02-18-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  6. ↑ Кулиш, Савва. (2001-02-18). «Музей XX века». www.kommersant.ru. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  7. ↑ Шохина, Виктория. «Хемингуэй: перевод с американского :». Частный Корреспондент. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  8. ↑ Коробкова, Евгения. «Эрнест Хемингуэй — писатель СССР». Культурная Эволюция. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  9. ↑ 9,0 9,1 Шама, Олег. «Как роман Хемингуэя По ком звонит колокол превратился в культовую книгу советской интеллигенции». nv.ua. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  10. ↑ «Хемингуэй выиграл конкурс двойников Хемингуэя». lenta.ru. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  11. ↑ Ямпольский, 2019, Лекция VIII
  12. ↑ «Hemingway Look-a-likes — Henry Hargreaves Photographer». henryhargreaves.com (անգլերեն). Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)

Հղումներ

Կաղապար:Эрнест Хемингуэй

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Սոնա_Նասիբյան/Ավազարկղ&oldid=8143656» էջից