«Մասնակից:Ani Hosyan/Ավազարկղ1»–ի խմբագրումների տարբերություն
Տող 27. | Տող 27. | ||
Առավել հայտնի ծրագրեր և վեբ-կայքեր. Rocka, [[Anki]], [[Brainscape]], [[Cerego]], [[Course Hero]], [[Lingvist]], [[Memrise]], [[Mnemosyne]], [[Pleco Software]], [[Quizlet]], [[Skritter]], [[SuperMemo]], [[Synap]], [[WaniKani]]: |
Առավել հայտնի ծրագրեր և վեբ-կայքեր. Rocka, [[Anki]], [[Brainscape]], [[Cerego]], [[Course Hero]], [[Lingvist]], [[Memrise]], [[Mnemosyne]], [[Pleco Software]], [[Quizlet]], [[Skritter]], [[SuperMemo]], [[Synap]], [[WaniKani]]: |
||
== См. также == |
|||
* [[Кривая забывания]] |
|||
* [[Память]] |
|||
== Примечания == |
== Примечания == |
20:59, 12 Հոկտեմբերի 2019-ի տարբերակ
Ինտերվալային կրկնություններ (անգլ.՝ spaced repetition), հիշողության մեջ պահպանելու տեխնիկա, որը մտապահված կրթական նյութի կրկնությունն է՝ որոշակի, անընդհատ աճող ինտերվալներով[1]: Չնայած այդ սկզբունքը կարող է կիրառվել յուրաքանչյուր ինֆորմացիայի մտապահման համար, ավելի լայն ճանաչում այն ստացել է օտար լեզուների ուսումնասիրման ժամանակ: Ինտերվալային կրկնությունը չի ենթադրում անգիր սովորել առանց հասկանալու (բայց և չի բացառում), և չի հակադրվում մնեմոնիկային:
Ինտերվալային կրկնության ֆունկցիա Y=2X+1, որտեղ Y-ը այն օրն է, երբ ինֆորմացիան սկսում է մոռացվել, մոռացումը ընթանում է աստիճանաբար և հավասար է Y օրվա, X՝ սովորելուց հետո վերջին կրկնության օրը: Ինտերվալի պոտենցիալը հավասար է անսահմանության: Որոշ բառեր և արտահայտություններ կարող են հիշվել ավելի լավ, իսկ մյուսները՝ ավելի վատ: Ինտերվալային կրկնությունը ավելի հաճախ օգտագործում են քարտային համակարգի հետ միասին:
Ուսումնասիրություններ և կիրառություն
Ուսուցման ընթացքի լավացման համար ինտերվալային կրկնության օգտագործման գաղափարը առաջին անգամ առաջարկվել է «Ուսուցման հոգեբանություն» գրքում (անգլ. Psychology of Study), գրված 1932 թվականին պրոֆեսոր Ալեք Մեյսի կողմից: 1939 թվականին Spitzer-ը փորձարկեց մեթոդի էֆեկտը Այովայի ուսանողների վրա:[2] Spitzer ուսումնասիրեց այդ մեթոդը ավելի քան 3600 ուսանողների վրա ու ապացուցեց դրա էֆեկտիվությունը: Բայց այդ վաղ աշխատանքը աննկատելի մնաց մինչև 60-ականների վերջը, երբ կոգնիտիվ հոգեբանները, հատկապես Landuaer & Bjork[3] and Melton,[4], ուսումնասիրեցին մանիպուլյացիան ինտերվալային կրկնության հետ ինչպես մտապահվածը լավացնելու միջոց: Մոտավորապես այդ նույն ժամանակ Պիմսլերը դարձավ առաջինը, ով գործնականում կիրառեց ինտերվալային կրկնության թեորիան լեզուների ուսուցման համար: Եվ արդեն 1973 թվականին Սեբաստյան Լեյտները եկել է Լեյտների համակարգի ստեղծման գաղափարին: Ուսուցման յուրահատուկ մեթոդ՝ հիմնված քարտերի վրա:
Հայտնի ուսումնասիրողներ
Հայտնի պրակտիկանտներ
Ծրագրեր և կայքեր
Ծրագրերի և վեբ-կայքերի մեծամասնությունը ինտերվալային կրկնության իրականացման համար պահանջում են պահանջում են նյութի ձեռքով մուտքագրում՝ քարտեր ստեղծելով: Երբ գալիս է կրկնելու ժամանակը, ցուցադրվում է քարտի մի երեսը («հարց»), և օգտատերը պետք է ստուգի, թե ինչպես նա այն գիտի: Դրանից հետո նա նայում է «պատասխանը» և ստուգում է ինքն իրեն՝ դիմելով ծրագրին, թե գնահատականի տեսքով ինչքան լավ է նա հիշում տվյալ քարտը: Ծրագիրը փոխում է կրկնության ինտերվալը օգտագործվող ալգորիթմին համապառասխան:
Այդպիսի ծրագրերի գործառույթը հաճախ իր մեջ ներառում է.
- Հարց/պատասխանը կարող են լինեն ձայնային ֆայլի կամ նկարի տեսքով:
- Շրջած քարտերի զույգերի կամ տվյալների հավաքածուի բազմաթիվ հատվող քարտերի ավտոմատ ստեղծում (հարմար է հիերոգլիֆների ուսումնասրիման պարագայում):
- Տարբեր բնույթի լրացուցիչ ինֆորմացիայի դուսբերում (օրինակ՝ վիճակագրական):
- Տվյալների ներմուծման զարգացած մեթոդների աջակցություն, ինչպիսին է LaTeXը:
- Միավորում օնլայն հասարակության հետ, օրինակ՝ ուսուցողական նյութերի փոխանակման տեսքով:
Առավել հայտնի ծրագրեր և վեբ-կայքեր. Rocka, Anki, Brainscape, Cerego, Course Hero, Lingvist, Memrise, Mnemosyne, Pleco Software, Quizlet, Skritter, SuperMemo, Synap, WaniKani:
Примечания
- ↑ «Human Memory: Theory and Practice», Alan D. Baddeley, 1997
- ↑ Spitzer, H. F. (1939). Studies in retention. Journal of Educational Psychology, 30, 641—657.
- ↑ Landauer, T. K., & Bjork, R. A. (1978). Optimum rehearsal patterns and name learning. In M. Gruneberg, P. E. Morris, & R. N. Sykes (Eds.), Practical aspects of memory (pp. 625—632). London: Academic Press.
- ↑ Melton, A. W. (1970). The situation with respect to the spacing of repetitions and memory. Journal of Verbal Learning and Verbal Behavior, 9, 596—606.
Հետագա ընթերցում
- Caple, C. (1996). «The Effects of Spaced Practice and Spaced Review on Recall and Retention Using Computer Assisted Instruction». Dissertation for the degree of Doctor of Education, North Carolina State University.[1]
- de Boer, V. (2003, August). «Optimal Learning and the Spacing Effect: Theory, Application and Experiments based on the Memory Chain Model». Artificial Intelligence Master’s Thesis for Computational Psychology, University of Amsterdam.[2]
- Dempster, F. N. (1988). «The Spacing Effect: A Case Study in the Failure to Apply the Results of Psychological Research». American Psychologist, 43(8), 627—634.
- Greene R. L. (2008). Repetition and spacing effects. In Roediger H. L. III (Ed.), Learning and memory: A comprehensive reference. Vol. 2: Cognitive psychology of memory (pp. 65-78). Oxford: Elsevier.
- Karpicke, J. D., & Roediger, H. L. (2007). «Expanding Retrieval Practice Promotes Short-Term Retention, but Equally Spaced Retrieval Enhances Long-Term Retention». Journal of Experimental Psychology: Learning, * Memory, and Cognition, 33(4), 704—719.[3]
- Kerfoot, B. P.; Baker, H. E.; Koch, M. O.; Connelly, D.; Joseph, D. B.; Ritchey, M. L. Randomized, Controlled Trial of Spaced Education to Urology Residents in the United States and Canada(անգլ.) // Կաղապար:Нп3 : journal. — 2007. — Т. 177. — № 4. — С. 1481—1487. — — PMID 17382760.
- Pavlik, P. I. (2005). The Microeconomics of Learning: Optimizing Paired-Associate Memory. PhD, Carnegie Mellon.
- Pavlik, P. I.; Anderson, J. R. Using a model to compute the optimal schedule of practice(անգլ.) // Կաղապար:Нп3 : journal. — 2008. — Т. 14. — № 2. — С. 101—117. — — PMID 18590367.
Категория:Память Категория:Педагогические технологии Категория:Обучение иностранным языкам