«Տրիտիում»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «ՏՐԻՏԻՈՒՄ (լատ․ Tritium), T (կամ 3H), ջրածնի ռադիոակտիվ իզոտոպ, զանգվա ծի թիվը՝ 3 (այստեղից էլ անվանումը՝ <...»: |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Տրիտիում'''([[Լատիներեն|լատ]]․՝ Tritium), [[Ջրածին|ջրածնի]] ռադիոակտիվ իզոտոպ, զանգվածի թիվը՝ 3:1934 թվականին հայտնագործել են է․ Ռեզերֆորղը, Մ․ Լ․ Օլիֆանտը և Պ․ Հարտեկը։ Տրիտիումը p-ակտիվ է։ Տրիտիումի մի ջուկը տրիտոնն է։ Բնության մեջ տրիտիումի աննշան քանակությամբ գոյանում է ազոտի ատոմների վրա տիեզերական ճառագայթման նեյտրոնների ազդեցությամբ, ինչպես նա նույն ճառագայթման առաջացրած միջուկային ճեղքումների ժամանակ Ստացված անր ջուրը» անձրևի հետ իջնում է երկրի վրա։ Արհեստականորեն տրիտիումը ստացվում է միջուկային ռեակտորում՝ լիթիումային թիրախի նեյտրոնաճառագայթման ժամանակ կամ ցիկլոտրոնում՝ դեյտերիումի կամ բերիլիումի թիրախները [[Դեյտրոն|դեյտրոններ]]ի փնջով ռմբակոծելիս։ Տրիտիումը կիրառվում է ջերմամիջուկային սինթեզի ռեակցիաներում՝ որպես կարևորագույն բաղադրիչ, ջերմամիջուկային ռումբերում՝ որպես վառելիք, ինչպես նաև քիմիական, կենսաբանական և ջրաբանական հետազոտություններում։ |
|||
ՏՐԻՏԻՈՒՄ (լատ․ Tritium), T (կամ 3H), |
|||
ջրածնի ռադիոակտիվ իզոտոպ, զանգվա |
|||
{{ՀՍՀ}} |
|||
ծի թիվը՝ 3 (այստեղից էլ անվանումը՝ |
|||
< հուն, xptxog–երրորդ)։1934թվականին հայտնա– |
|||
գործել են է․ Ռեզերֆորղը, Մ․ Լ․ Օլիֆան– |
|||
տը և Պ․ Հարտեկը։ Տ․ p-ակտիվ է (Ep= |
|||
= 0,0Տ Մէվ), T,/2= 12,262 տարի։ Տ–ի մի |
|||
ջուկը տրիտոնն է։ Բնության մեջ Տ․ աննշան |
|||
քանակությամբ գոյանում է ազոտի ատըմների |
|||
վրա տիեզերական ճառագայթման |
|||
նեյտրոնների ազդեցությամբ (}4N -fn-> |
|||
–>fT~l-1gC), ինչպես նա նույն ճառագայթման |
|||
առաջացրած միջուկային ճեղքումների ժամանակ |
|||
Ստացված անր ջուրը» անձրևի հետ իջնում է երկրի |
|||
վրա։ Բնական ջրերում Տ–ի պարունակու |
|||
թյունը ջրածնի համեմատությամբ կազ |
|||
մում է ^10~*8։ Արհեստականորեն Տ․ |
|||
ստացվում է միջուկային ռեակտորում՝ |
|||
լիթիումային թիրախի նեյտրոնափն ճա |
|||
ռագայթման ժամանակ (jLi+n-»JT+ |
|||
-f JHe) կամ ցիկլոտրոնում՝ դեյտերիու– |
|||
մի կամ բերիլիումի թիրախները դեյտրոն– |
|||
ների փնջով ռմբակոծելիս։ Տ․ կիրառվում |
|||
է ջերմամիջուկային սինթեզի ռեակցիանե |
|||
րում՝ որպես կարևորագույն բաղադրիչ, |
|||
ջերմամիջուկային ռոլմբերում՝ որպես վա |
|||
ռելիք, ինչպես նաև քիմ․, կենսբ․ և ջրա |
|||
բանական հետազոտություններում։ |
|||
Эванс Э․, Тритий и его соедине |
|||
ния, пер․ с англ․, М․, 1970․ Հ․ Բադաչյան |
13:05, 16 Հոկտեմբերի 2015-ի տարբերակ
Տրիտիում(լատ․՝ Tritium), ջրածնի ռադիոակտիվ իզոտոպ, զանգվածի թիվը՝ 3:1934 թվականին հայտնագործել են է․ Ռեզերֆորղը, Մ․ Լ․ Օլիֆանտը և Պ․ Հարտեկը։ Տրիտիումը p-ակտիվ է։ Տրիտիումի մի ջուկը տրիտոնն է։ Բնության մեջ տրիտիումի աննշան քանակությամբ գոյանում է ազոտի ատոմների վրա տիեզերական ճառագայթման նեյտրոնների ազդեցությամբ, ինչպես նա նույն ճառագայթման առաջացրած միջուկային ճեղքումների ժամանակ Ստացված անր ջուրը» անձրևի հետ իջնում է երկրի վրա։ Արհեստականորեն տրիտիումը ստացվում է միջուկային ռեակտորում՝ լիթիումային թիրախի նեյտրոնաճառագայթման ժամանակ կամ ցիկլոտրոնում՝ դեյտերիումի կամ բերիլիումի թիրախները դեյտրոնների փնջով ռմբակոծելիս։ Տրիտիումը կիրառվում է ջերմամիջուկային սինթեզի ռեակցիաներում՝ որպես կարևորագույն բաղադրիչ, ջերմամիջուկային ռումբերում՝ որպես վառելիք, ինչպես նաև քիմիական, կենսաբանական և ջրաբանական հետազոտություններում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |