«Լացիո»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Նոր էջ «Լացիո ({{lang-lat|}} Latium) Իտալիայի 20 շրջաններից մեկն է, տեղակայմած է թերակղզու կենտրոնական մասում: Ունի...»:
 
Տող 2. Տող 2.


== Աշխարհագրությունը ==
== Աշխարհագրությունը ==
Լացիոն ունի 17,236 կմ² տարածք և սահամանակից է Տոսկանային, Ումբրիային և Մարչեին հյուսիսից, Աբրուսոյին և Մոլիսեին՝ արևելքից, Կամպանիային՝ հարավից և Տիրենիան ծովին՝ արևմուտքից: Հարթ և լեռնոտ շրջան է, փոքրիկ լեռնային տարածքներով արևելյան մասերում և հարավային շրջաններում:
Լացիոն ունի 17,236 կմ<sup>2</sup> տարածք և սահամանակից է Տոսկանային, Ումբրիային և Մարչեին հյուսիսից, Աբրուսոյին և Մոլիսեին՝ արևելքից, Կամպանիային՝ հարավից և Տիրենիան ծովին՝ արևմուտքից: Հարթ և լեռնոտ շրջան է, փոքրիկ լեռնային տարածքներով՝ արևելյան մասերում և հարավային շրջաններում:


Լացիոյի սահմանները հիմնականում կազմում են ավազոտ ծովափերը, որտեղ գտնվում է Կիրկեոյի (541 m) և Գաետայի (171 m) հրվանդանները: Պոնտին կղզիները, որոնք Լացիոյի մասն են կազմում, գտնվում են հարավային մասերում: Ափամերձ հատվածի ետևում, հյուսիսային մասում, փռված է Մարեմա Լազիաիեն (Տոսկանիական Մարեմաի շարունակությունը), ափամերձ պարզ շրջանները Կիվիտավեկիաում ընդհատվում են Տոլֆա լեռներով (616 մետր): Շրջանի կենտրոնական հատվածը զբաղեցնում է Հռոմեական Կամպագնան՝ մոտավորապես 2,100 կմ² տարածքով: The southern districts are characterized by the flatlands of Agro Pontino, a once swampy and malarial area, that was reclaimed over the centuries.
Լացիոյի ծովային սահմանները հիմնականում կազմում են ավազոտ ծովափերը, որտեղ գտնվում է Կիրկեոյի և Գաետայի հրվանդանները: Պոնտին կղզիները, որոնք Լացիոյի մասն են կազմում, գտնվում են հարավային մասերում: Ափամերձ հատվածի ետևում, հյուսիսային մասում, փռված է Մարեմա Լազիաիեն (Տոսկանիական Մարեմաի շարունակությունը), ափամերձ հարթ շրջանները Կիվիտավեկիաում ընդհատվում են Տոլֆա լեռներով (616 մետր): Շրջանի կենտրոնական հատվածը զբաղեցնում է Հռոմեական Կամպագնան՝ մոտավորապես 2,100 կմ<sup>2</sup> տարածքով: Հարավային շրջանները զբաղեցնում են Ագրո Պոնտինոի հարթավայրերը, կան նաև ճահճային տարածքներ:


Լացիոյի նախաապենինները, Լիրի գետը՝ Սոկո վտակի հետ զբաղեցնում են Տիբերի հովտի աջ մասը: Կան 3 խումբ լեռներ, որոնք ունեն հրաբխային ծագում. Վոլսինի, Կիմինի և Սաբատինի: Վերջիններս կազմում են Բոլսենայի մեծ մասը՝ Վիկո և Բրակիանո լճերի հետ միասին: Տիբերի հարավում կան այլ լեռնային խմբեր, որոնք կազմում են պրիապինենների մի մասը. Ալբիական բլուրները (նույպես հրաբխային ծագման), կրային ծագման Լեպինին, Աուսոնի և Աուրունկի լեռները: Լացիոյի ապենինները շարունակությունն են Աբրուզոի ապենիների. Ռիտինի լեռները՝ Տերմինիլոի հետ (2,213 մ), Սաբինի լեռները, Պրենեստինի, Սիմբրուինի և Էրինիքի, որոնք արևելքում շարունակվում են Լիրիից մինչև Մայինարդե լեռներ: Ամենաբարձր գագաթը Գորզանո լեռն է (2,458 մ)՝ Աբրուզոի սահմանին:
The Preapennines of Latium, marked by the Tiber valley and the Liri with the Sacco tributary, include on the right of the Tiber, three groups of mountains of volcanic origin: the Volsini, Cimini and Sabatini, whose largest former craters are occupied by the Bolsena, Vico and Bracciano lakes. To the south of the Tiber, other mountain groups form part of the Preapennines: the Alban Hills, also of volcanic origin, and the calcareous Lepini, Ausoni and Aurunci Mountains. The Apennines of Latium are a continuation of the Apennines of Abruzzo: the Reatini Mountains with Terminillo (2,213 m), Mounts Sabini, Prenestini, Simbruini and Ernici which continue east of the Liri into the Mainarde Mountains. The highest peak is Mount Gorzano (2,458 m) on the border with Abruzzo.

11:56, 18 Օգոստոսի 2014-ի տարբերակ

Լացիո (լատին․՝  Latium) Իտալիայի 20 շրջաններից մեկն է, տեղակայմած է թերակղզու կենտրոնական մասում: Ունի մոտ 5.7 միլիոն բնակչություն և 170 միլիարդ եվրոյից ավեի GDP, Լացիոն բնակչության թվով 3-րդ շրջանն է Իտալիայում, տնտեսությամբ՝ 2-րդը: Լացիոի մայրաքաղաքը Հռոմն է, որը Իտալիայի մայրաքաղաքն է և ամենամեծ քաղաքը:

Աշխարհագրությունը

Լացիոն ունի 17,236 կմ2 տարածք և սահամանակից է Տոսկանային, Ումբրիային և Մարչեին հյուսիսից, Աբրուսոյին և Մոլիսեին՝ արևելքից, Կամպանիային՝ հարավից և Տիրենիան ծովին՝ արևմուտքից: Հարթ և լեռնոտ շրջան է, փոքրիկ լեռնային տարածքներով՝ արևելյան մասերում և հարավային շրջաններում:

Լացիոյի ծովային սահմանները հիմնականում կազմում են ավազոտ ծովափերը, որտեղ գտնվում է Կիրկեոյի և Գաետայի հրվանդանները: Պոնտին կղզիները, որոնք Լացիոյի մասն են կազմում, գտնվում են հարավային մասերում: Ափամերձ հատվածի ետևում, հյուսիսային մասում, փռված է Մարեմա Լազիաիեն (Տոսկանիական Մարեմաի շարունակությունը), ափամերձ հարթ շրջանները Կիվիտավեկիաում ընդհատվում են Տոլֆա լեռներով (616 մետր): Շրջանի կենտրոնական հատվածը զբաղեցնում է Հռոմեական Կամպագնան՝ մոտավորապես 2,100 կմ2 տարածքով: Հարավային շրջանները զբաղեցնում են Ագրո Պոնտինոի հարթավայրերը, կան նաև ճահճային տարածքներ:

Լացիոյի նախաապենինները, Լիրի գետը՝ Սոկո վտակի հետ զբաղեցնում են Տիբերի հովտի աջ մասը: Կան 3 խումբ լեռներ, որոնք ունեն հրաբխային ծագում. Վոլսինի, Կիմինի և Սաբատինի: Վերջիններս կազմում են Բոլսենայի մեծ մասը՝ Վիկո և Բրակիանո լճերի հետ միասին: Տիբերի հարավում կան այլ լեռնային խմբեր, որոնք կազմում են պրիապինենների մի մասը. Ալբիական բլուրները (նույպես հրաբխային ծագման), կրային ծագման Լեպինին, Աուսոնի և Աուրունկի լեռները: Լացիոյի ապենինները շարունակությունն են Աբրուզոի ապենիների. Ռիտինի լեռները՝ Տերմինիլոի հետ (2,213 մ), Սաբինի լեռները, Պրենեստինի, Սիմբրուինի և Էրինիքի, որոնք արևելքում շարունակվում են Լիրիից մինչև Մայինարդե լեռներ: Ամենաբարձր գագաթը Գորզանո լեռն է (2,458 մ)՝ Աբրուզոի սահմանին: