Մասնակցել է 1812 թվականի Հայրենական պատերազմին և ռուս բանակի 1813-1814 թվականների արտասահմանյան արշավանքներին։ Դեկաբրիստների «Փրկության միության» հիմնադիրներից էր, «Բարօրության միության» հիմնական վարչության անդամ։ 1820 թվականին Սեմյոնովյան գնդում ապստամբությունից հետո, որտեղ Մուրավյով-Ապոստոլը վաշտի հրամանատար էր, տեղափոխվել է Չեռնիգովյան հետևակային գունդ։ 1822 թվականից դեկաբրիստների Հարավային ընկերության կազմում էր։ 1825 թվականին Մ․ Բեստուժև-Ռյումինի հետ միավորել է Հարավային և Միացյալ սլավոնների ընկերությունները։ Մուրավյով-Ապոստոլը հայացքներով հանրապետական էր և ճորտատիրության հակառակորդ։ 1823-1825 թվականների ընթացքում առաջադրել է բանակում զինված ապստամբության մի շարք ծրագրեր, հանգել է ցարին սպանելու անհրաժեշտության գաղափարին, հեղափոխական պրոպագանդա է ծավալել զինվորների շրջանում։ 1825 թվականի նոյեմբերին նշանակվել է Հարավային ընկերության 3-րդ տնօրեն, նախապատրաստել ապստամբություն Ռուսաստանի հարավի զորամասերում։ Տեղեկանալով 1825 թվականի դեկտեմբերի 14-ին Պետերբուրգի Սենատի հրապարակում ապստամբության անհաջողության մասին, դեկտեմբերի 29-ին կազմակերպել և գլխավորել է Չեռնիգովյան գնդի ելույթը։ Ծանր վիրավոր գերվել է։ Կախաղան է բարձրացվել ապստամբության ղեկավար դեկաբրիստների հետ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 96)։